۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR02189.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'ادوارد براون' به 'ادوارد براون') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«احمد بن محمد بن احمد بن ابراهيم ميدانى نيشابورى»، كنيهاش ابوالفضل و ابىالبركات بوده و وى را با القابى چون: «امام، علامه، امام افضل، بزرگ فضلاء شرق و غرب، ارباب فضل و ادب، اديب، صدر الافاضل، نحوى، اصولى و لغوى» مىشناسند. در هيچيك از كتب تاريخى، سيرهنگارى و رجال، اشارهاى به تاريخ ولادت وى نشده است و تنها آقاى غلامحسين صدرى افشار، مترجم كتاب «تاريخ ادبيات ايران» نوشته ادوارد | «احمد بن محمد بن احمد بن ابراهيم ميدانى نيشابورى»، كنيهاش ابوالفضل و ابىالبركات بوده و وى را با القابى چون: «امام، علامه، امام افضل، بزرگ فضلاء شرق و غرب، ارباب فضل و ادب، اديب، صدر الافاضل، نحوى، اصولى و لغوى» مىشناسند. در هيچيك از كتب تاريخى، سيرهنگارى و رجال، اشارهاى به تاريخ ولادت وى نشده است و تنها آقاى غلامحسين صدرى افشار، مترجم كتاب «تاريخ ادبيات ايران» نوشته [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]]، در يادداشتها و اضافات خود بر اين كتاب، تاريخ ولادت وى را سال 471ق ذكر كرده است. | ||
البته اين تاريخ مطمئنا اشتباه است، چرا كه اولا همه سيرهنگاران، تاريخنويسان و رجالنويسان، متفق القولند كه او شاگرد واحدى است و وفات واحدى نيز به سال 468ق، اتفاق افتاده است و ثانيا قفطى در كتاب خود مىگويد: ميدانى در سال 470ق از مجاشعى نحوى هنگام بازگشتش از غزنه در نيشابور، اجازه كتابت گرفته است؛ بنابراين دلايل متقن، قول آقاى صدرى قابل قبول نيست. | البته اين تاريخ مطمئنا اشتباه است، چرا كه اولا همه سيرهنگاران، تاريخنويسان و رجالنويسان، متفق القولند كه او شاگرد واحدى است و وفات واحدى نيز به سال 468ق، اتفاق افتاده است و ثانيا قفطى در كتاب خود مىگويد: ميدانى در سال 470ق از مجاشعى نحوى هنگام بازگشتش از غزنه در نيشابور، اجازه كتابت گرفته است؛ بنابراين دلايل متقن، قول آقاى صدرى قابل قبول نيست. |
ویرایش