خواجگی شیرازی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[النظامیة في مذهب الإمامیة (متن کلامی فارسی قرن دهم ه.ق.)]] | [[النظامیة في مذهب الإمامیة (متن کلامی فارسی قرن دهم ه.ق.)]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:شهریور (99)]] | [[رده:شهریور (99)]] | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۸
| نام | خواجگی شیرازی، محمد بن احمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | خواجگی شریف، محمد بن احمد |
| نام پدر | احمد |
| متولد | قرن دهم هجرى |
| محل تولد | |
| رحلت | قرن یازدهم |
| اساتید | |
| برخی آثار | النظامیة في مذهب الإمامیة (متن کلامی فارسی قرن دهم ه.ق.) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01773AUTHORCODE |
محمد بن احمد خواجگى شيرازى، از انديشمندان مسلمان قرن دهم هجرى است كه تا اوايل قرن يازدهم در قيد حيات بوده است.
او افزون بر اينكه بر معارفى چون كلام، تفسير و ادبيات تسلط داشت شاعرى توانا نيز بود.خواجگى به مكارم اخلاق و محاسن آداب موصوف بود و از طبعى سليم و ذهنى مستقيم برخوردار بود.او در ابتداء مذهب شافعى داشت، اما ديرى نپاييد كه توفيق رفيق او شد و به مذهب حقۀ اثنی‌عشر يه گرويد.از اين رو در کتاب‌هايش وقتى به مبحث امامت مى‌رسد به تفصيل سخن گفته و آراء مخالفين را به ادلۀ متعدد رد مى‌كند.او در زمان سلاطين صفويه در ايران بود سپس به هند مهاجرت كرده و در دربار نظامشاهيان، قطب‌شاهيان و تيموريان از قرابت و اجر خاصى برخوردار بود.
آثار
از آثار خواجگى مى‌توان به شرح باب حادى عشر، شرح فصول نصيريه، تمهيدات، مختصر مجمع البيان، المحجة البيضاء، شرح معرب الفصول النصيريه و...اشاره نمود.