سنگلجی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|سنگلجی، محمد {| class="wikitable aboutAuthorTable" style...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[')
     
    (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR04723.jpg|بندانگشتی|سنگلجی، محمد]]
    [[پرونده:NUR04723.jpg|بندانگشتی|سنگلجی، محمد]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|سنگلجی، محمد
    ! نام!! data-type="authorName" |سنگلجی، محمد
    |-
    |-
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|
    | data-type="authorOtherNames" |


    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |حاج‌ شیخ حسن سنگلجی
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1276ش
    | data-type="authorbirthDate" |1276ش  
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |تهران
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1359ش / 1400ق / 1980م
    | data-type="authorDeathDate" |1359ش / 1400ق / 1980م  
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]]
     
    [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی‌]]
     
    [[عراقی، ضیاءالدین|آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|دلايل السداد در قواعد فقه و اجتهاد  
    | data-type="authorWritings" |[[کتاب دلايل السداد در قواعد فقه و اجتهاد]]
     


    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE04723AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04723AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''محمد سنگلجی''' (1275-1359ش) روحانی، فقیه، حقوقدان و استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران.
    '''محمد سنگلجی''' (1275-1359ش)، روحانی، فقیه، حقوقدان و استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران.


    وی از شاگردان میرزا حسین نائینی (1355ق) و سید ابوالحسن اصفهانی (1365ق) و آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی (متوفی 1361ق) بود.‌ از وی آثار عربی و فارسی فراوانی به‌جای مانده است که «دلائل السداد في قواعد الفقه و الإجتهاد»‌ و «معنا و حقیقت وحی» از آن جمله است.
    وی از شاگردان [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]] (1355ق) و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] (1365ق) و [[عراقی، ضیاءالدین|آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی]] (متوفی 1361ق) بود.‌ از وی آثار عربی و فارسی فراوانی به‌جای مانده است که «[[کتاب دلايل السداد در قواعد فقه و اجتهاد|دلائل السداد في قواعد الفقه و الإجتهاد]]»‌ و «معنا و حقیقت وحی» از آن جمله است.


    ==تولد==
    ==ولادت==
    سنگلجی به سال 1275ش در تهران متولد شد.
    سنگلجی به سال 1275ش در تهران متولد شد.


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==
    پدرش که از فضلا و ادبا به‌شمار می‌رفت به مرحوم حاج‌ شیخ حسن سنگلجی موسوم بود. محمد از بدو‌ طفولیت در فراگیری علم و دانش و تحصیل‌ معرفت استعداد فراوانی از خود نشان داد و توانست در اندک زمانی، علوم عربی‌ و ادبی را از محضر استادانی چون: مرحوم میرزا خلیل طالقانی و میرزا غلام‌‌علی‌ نائینی معروف به «مصاحب» فرا گیرد و طریقه سیر و سلوک و عرفان را از مجلس درس شادروان هیدجی معروف که خود فردی وارسته و عارف‌پیشه بود تحصیل کند؛ و همچنین در نزد میرزا علی‌اکبر‌ یزدی و میرزا حسن کرمانشاهی‌ فلسفه را آموخت و دوره‌ کامل فقه و اصول اسلامی را از شادروان شیخ‌ محمدرضا نوری، سید محمد تنکابنی و سید محمد یزدی فرا گرفت<ref>ر.ک: دبیری نژاد، بدیع‌الله، ص908</ref>.
    پدرش که از فضلا و ادبا به‌شمار می‌رفت به مرحوم حاج‌ شیخ حسن سنگلجی موسوم بود. محمد از بدو‌ طفولیت در فراگیری علم و دانش و تحصیل‌ معرفت استعداد فراوانی از خود نشان داد و توانست در اندک زمانی، علوم عربی‌ و ادبی را از محضر استادانی چون: مرحوم میرزا خلیل طالقانی و میرزا غلام‌علی‌ نائینی معروف به «مصاحب» فرا گیرد و طریقه سیر و سلوک و عرفان را از مجلس درس شادروان [[هیدجی، محمد|هیدجی]] معروف که خود فردی وارسته و عارف‌پیشه بود تحصیل کند؛ و همچنین در نزد میرزا علی‌اکبر‌ یزدی و میرزا حسن کرمانشاهی‌ فلسفه را آموخت و دوره‌ کامل فقه و اصول اسلامی را از شادروان شیخ‌ محمدرضا نوری، سید محمد تنکابنی و سید محمد یزدی فرا گرفت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10759/908 ر.ک: دبیری نژاد، بدیع‌الله، ص908]</ref>.


    ==هجرت==
    ==هجرت==
    وی برای نیل به مراتب کمال و اجتهاد و تکمیل‌ معلومات، به اتفاق برادر خود، مرحوم شریعت سنگلجی به دارالعلم‌؛ نجف اشرف مسافرت کرده و در آنجا از محضر دانشمندان بزرگ‌ اسلامی کسب‌ معرفت‌ نمود و از مجلس‌ درس مرجع بزرگ آن عصر، میرزا حسین نائینی (متوفی 1355ق) و سید ابوالحسن اصفهانی‌ (متوفی 1365ق) و آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی (متوفی 1361ق) معرفت آموخت‌ و پس از آن به ایران بازگشت و به‌ ارشاد و هدایت‌ دوستداران‌ خویش‌ و شیفتگان علم و معرفت پرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>. ‌
    وی برای نیل به مراتب کمال و اجتهاد و تکمیل‌ معلومات، به اتفاق برادر خود، مرحوم شریعت سنگلجی به دارالعلم‌؛ نجف اشرف مسافرت کرده و در آنجا از محضر دانشمندان بزرگ‌ اسلامی کسب‌ معرفت‌ نمود و از مجلس‌ درس مرجع بزرگ آن عصر، [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]] (متوفی 1355ق) و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی‌]] (متوفی 1365ق) و [[عراقی، ضیاءالدین|آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی]] (متوفی 1361ق) معرفت آموخت‌ و پس از آن به ایران بازگشت و به‌ ارشاد و هدایت‌ دوستداران‌ خویش‌ و شیفتگان علم و معرفت پرداخت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10759/908 ر.ک: همان]</ref>. ‌


    ==تعلیم و تدریس==
    ==تعلیم و تدریس==
    آیت‌الله سنگلجی پس از ورود به دانشگاه، به تدریس فقه و اصول پرداخت‌‌ و بیش‌ از سی‌ودو سال به تعلیم و تربیت نسل جوان و مربیان آینده‌ این آب‌وخاک اشتغال ورزید<ref>ر.ک: همان</ref>.
    آیت‌الله سنگلجی پس از ورود به دانشگاه، به تدریس فقه و اصول پرداخت‌ و بیش‌ از سی‌ودو سال به تعلیم و تربیت نسل جوان و مربیان آینده‌ این آب‌وخاک اشتغال ورزید<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10759/908 ر.ک: همان]</ref>.


    ایشان علاوه بر وعظ و خطابه، حقوق اسلامی و موازین و قوانین فقهی‌ را‌ با دقت و علاقه به دانش‌دوستان و پژوهندگان ایرانی و خارجی تعلیم می‌داد<ref>ر.ک: همان، ص909</ref>.
    ایشان علاوه بر وعظ و خطابه، حقوق اسلامی و موازین و قوانین فقهی‌ را‌ با دقت و علاقه به دانش‌دوستان و پژوهندگان ایرانی و خارجی تعلیم می‌داد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10759/909 ر.ک: همان، ص909]</ref>.


    شیخ محمد سنگلجی در سال 1359ش از این جهان فانی رحلت کرد<ref>ر.ک: ا، ح، ص16</ref>.
    شیخ محمد سنگلجی در سال 1359ش از این جهان فانی رحلت کرد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10128/16 ر.ک: ا، ح، ص16]</ref>.


    ==تألیفات==
    ==تألیفات==
    خط ۶۷: خط ۷۰:
    # تفسیر سوره اخلاص؛
    # تفسیر سوره اخلاص؛
    # آغاز و انجام؛
    # آغاز و انجام؛
    # چهار رساله (وصیت‌‌ و میراث‌ و بیع فضولی و قواعد کلیه فقه)؛
    # چهار رساله (وصیت‌ و میراث‌ و بیع فضولی و قواعد کلیه فقه)؛
    # بطلان‌ تناسخ و اثبات‌ معاد؛
    # بطلان‌ تناسخ و اثبات‌ معاد؛
    # معنا‌ و حقیقت وحی؛
    # معنا‌ و حقیقت وحی؛
    خط ۷۵: خط ۷۸:
    # ندای عشق؛
    # ندای عشق؛
    # داستان آدم؛
    # داستان آدم؛
    # داستان موسی و خضر<ref>ر.ک: دبیری نژاد، بدیع‌الله، ص909</ref>.
    # داستان موسی و خضر<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10759/909 ر.ک: دبیری نژاد، بدیع‌الله، ص909]</ref>.
    # آیین دادرسی در اسلام؛
    # آیین دادرسی در اسلام؛
    # رضاع؛
    # رضاع؛
    # کلیات عقود و ایقاعات؛
    # کلیات عقود و ایقاعات؛
    # سیری اجمالی در منطق و فلسفه الهی<ref>ر.ک: ا، ح، ص16</ref>.
    # سیری اجمالی در منطق و فلسفه الهی<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10128/16 ر.ک: ا، ح، ص16]</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۸۵: خط ۸۸:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # دبیری نژاد، بدیع الله، «آیت‌الله محمد سنگلجی»، پایگاه مجلات تخصصی نور: ماهنامه وحید، بهمن 1353، شماره 134، صفحه 908 تا 909؛ به آدرس اینترنتی:
    #[[:noormags:204393|دبیری نژاد، بدیع الله، «آیت‌الله محمد سنگلجی»، پایگاه مجلات تخصصی نور: ماهنامه وحید، بهمن 1353، شماره 134، صفحه 908 تا 909]].
    #:http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/204393
    #[[:noormags:189308|ا، ح، «سالگرد سنگلجی و مشکوه»، پایگاه مجلات تخصصی نور: ماهنامه حافظ، مهر 1384، شماره 19، ص 16]].
    # ا، ح، «سالگرد سنگلجی و مشکوه»، پایگاه مجلات تخصصی نور: ماهنامه حافظ، مهر 1384، شماره 19، ص 16؛ به آدرس اینترنتی:
     
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/189308
     
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[مقاصد الاصول]]
     
    [[کتاب دلايل السداد در قواعد فقه و اجتهاد]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:قربانی-باقی زاده]]
    [[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۱

    سنگلجی، محمد
    نام سنگلجی، محمد
    نام‌های دیگر
    نام پدر حاج‌ شیخ حسن سنگلجی
    متولد 1276ش
    محل تولد تهران
    رحلت 1359ش / 1400ق / 1980م
    اساتید میرزا حسین نائینی

    سید ابوالحسن اصفهانی‌

    آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی

    برخی آثار کتاب دلايل السداد در قواعد فقه و اجتهاد
    کد مؤلف AUTHORCODE04723AUTHORCODE

    محمد سنگلجی (1275-1359ش)، روحانی، فقیه، حقوقدان و استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران.

    وی از شاگردان میرزا حسین نائینی (1355ق) و سید ابوالحسن اصفهانی (1365ق) و آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی (متوفی 1361ق) بود.‌ از وی آثار عربی و فارسی فراوانی به‌جای مانده است که «دلائل السداد في قواعد الفقه و الإجتهاد»‌ و «معنا و حقیقت وحی» از آن جمله است.

    ولادت

    سنگلجی به سال 1275ش در تهران متولد شد.

    تحصیلات

    پدرش که از فضلا و ادبا به‌شمار می‌رفت به مرحوم حاج‌ شیخ حسن سنگلجی موسوم بود. محمد از بدو‌ طفولیت در فراگیری علم و دانش و تحصیل‌ معرفت استعداد فراوانی از خود نشان داد و توانست در اندک زمانی، علوم عربی‌ و ادبی را از محضر استادانی چون: مرحوم میرزا خلیل طالقانی و میرزا غلام‌علی‌ نائینی معروف به «مصاحب» فرا گیرد و طریقه سیر و سلوک و عرفان را از مجلس درس شادروان هیدجی معروف که خود فردی وارسته و عارف‌پیشه بود تحصیل کند؛ و همچنین در نزد میرزا علی‌اکبر‌ یزدی و میرزا حسن کرمانشاهی‌ فلسفه را آموخت و دوره‌ کامل فقه و اصول اسلامی را از شادروان شیخ‌ محمدرضا نوری، سید محمد تنکابنی و سید محمد یزدی فرا گرفت[۱].

    هجرت

    وی برای نیل به مراتب کمال و اجتهاد و تکمیل‌ معلومات، به اتفاق برادر خود، مرحوم شریعت سنگلجی به دارالعلم‌؛ نجف اشرف مسافرت کرده و در آنجا از محضر دانشمندان بزرگ‌ اسلامی کسب‌ معرفت‌ نمود و از مجلس‌ درس مرجع بزرگ آن عصر، میرزا حسین نائینی (متوفی 1355ق) و سید ابوالحسن اصفهانی‌ (متوفی 1365ق) و آقا‌ ضیاء‌‎الدین عراقی (متوفی 1361ق) معرفت آموخت‌ و پس از آن به ایران بازگشت و به‌ ارشاد و هدایت‌ دوستداران‌ خویش‌ و شیفتگان علم و معرفت پرداخت[۲]. ‌

    تعلیم و تدریس

    آیت‌الله سنگلجی پس از ورود به دانشگاه، به تدریس فقه و اصول پرداخت‌ و بیش‌ از سی‌ودو سال به تعلیم و تربیت نسل جوان و مربیان آینده‌ این آب‌وخاک اشتغال ورزید[۳].

    ایشان علاوه بر وعظ و خطابه، حقوق اسلامی و موازین و قوانین فقهی‌ را‌ با دقت و علاقه به دانش‌دوستان و پژوهندگان ایرانی و خارجی تعلیم می‌داد[۴].

    شیخ محمد سنگلجی در سال 1359ش از این جهان فانی رحلت کرد[۵].

    تألیفات

    استاد سنگلجی گذشته از تدریس مبانی فرهنگ و حقوق اسلامی در دانشگاه‌ و تبلیغ احکام‌ اسلام‌، در‌ تصنیف و تألیف آثار ارزنده و ارزشمندی است. آثاری که سنگلجی به رشته‌ تحریر درآورده است به دو زبان پارسی و عربی‌ به‌ شرح زیر می‌باشد:

    زبان عربی

    1. دلائل السداد في قواعد الفقه و الإجتهاد‌؛
    2. الوقاية‌ في تهذيب الكافية؛
    3. مقاصد الوصول في فن‌ الأصول‌؛
    4. مصباح‌ الميزان في المنطق؛
    5. القضاء في الإسلام.

    زبان فارسی

    1. تفسیر سوره اخلاص؛
    2. آغاز و انجام؛
    3. چهار رساله (وصیت‌ و میراث‌ و بیع فضولی و قواعد کلیه فقه)؛
    4. بطلان‌ تناسخ و اثبات‌ معاد؛
    5. معنا‌ و حقیقت وحی؛
    6. تفسیر فاتح الکتاب؛
    7. حقیقت‌ قضا‌ و قدر؛
    8. عالم‌ معنی بر رد مادیین؛
    9. ندای عشق؛
    10. داستان آدم؛
    11. داستان موسی و خضر[۶].
    12. آیین دادرسی در اسلام؛
    13. رضاع؛
    14. کلیات عقود و ایقاعات؛
    15. سیری اجمالی در منطق و فلسفه الهی[۷].

    پانویس

    منابع مقاله

    1. دبیری نژاد، بدیع الله، «آیت‌الله محمد سنگلجی»، پایگاه مجلات تخصصی نور: ماهنامه وحید، بهمن 1353، شماره 134، صفحه 908 تا 909.
    2. ا، ح، «سالگرد سنگلجی و مشکوه»، پایگاه مجلات تخصصی نور: ماهنامه حافظ، مهر 1384، شماره 19، ص 16.


    وابسته‌ها