أعلام الهداية: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''أعلام الهداية'''، به زبان عربى اثر گروه تألیف مجمع جهانى اهلالبيت(ع) مىباشد. | '''أعلام الهداية'''، به زبان عربى اثر گروه تألیف مجمع جهانى اهلالبيت(ع) مىباشد. |
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۲
أعلام الهداية، به زبان عربى اثر گروه تألیف مجمع جهانى اهلالبيت(ع) مىباشد.
مجمع جهانى اهلبيت یک مجموعه چهارده جلدى كه با پژوهش در شرح زندگانى نبى اكرم(ص) آغاز و با بيان زندگانى خاتم اوصياء حضرت ولى عصر(عج) اثر حاضر پایان مىپذيرد را با عنوان أعلام الهداية منتشر نموده و انگيزه خود را از تهيّه این دائرةالمعارف در مقدّمه، اينگونه توصيف مىنمايد: به يقين، تاريخنگاران هيچ گاه بر دستيابى به تمامى ابعاد زندگى عطرآگين آن بزرگواران قادر نيستند؛ از این رو، مىكوشيم تا با پژوهش و تحقيقى ژرف از آنچه در تاريخ آمده، با خوشهچينى از خرمن سيره آنان، اثرى سودمند فراروى خوانندگان قرار دهيم.
ساختار
خداوند، انسان را آفريد و به او عقل و اراده بخشيد. با عقل، حقيقت را در مىيابد و آن را از باطل باز مىشناسد و با اراده، مصالح خویش را انتخاب و اهدافش را تحقق مىبخشد. همچنين خداوند انسان را به دو نيروى خشم و شهوت مجهز نمود تا توان حركت به سوى كمال را داشته باشد و انسان را هيچگاه از این دو نيرو و خواهشهاى نفسانى زاييده شده از آنها، ايمن نساخت، به همین دليل، آدمى افزون بر عقل و ديگر ابزارهاى شناخت، بنابر سنت الهى از سوى وحى الهى و راهنمايى رهنمايان برگزيده خدا در تمام زواياى زندگى برخوردار گرديد، تا حجت بر او كامل و نعمت هدايت برایش تمام گردد. پيامبران و جانشينان آنان در راه تحقق اهدافى كه خداوند برای آنان ترسيم كرده بود، لحظهاى از پا ننشستند. خداوند تلاش پىگير آنان را با رسالت آخرين پيامبر حضرت محمد(ص) تكمیل ساخت و مسئولیت هدايت بشر را بر عهده آن انسان برجسته نهاد و تحقق كامل اهداف رسالت در گرو دو امر بود، یکى رهبر شايستهاى كه بتواند رسالت الهى را اجرا كند و آن را از دست هوسبازان، حفظ نموده و استمرار بخشد و ديگرى تربيت صحيحى كه متناسب با گذر زمان، برای همگان تداوم يابد و این كار تنها از عهده مربيانى برخوردار از صلاحيت علمى و معنوى بر مىآمد. از این رو نبى اكرم(ص) برگزيدگانى از اهلبيت خویش را درخور این كار آماده نمود و به نام مبارک آنان تصريح و ريشه امور هدايت مستمر الهى را به دستور خدا به آنان سپرد. و این برنامه ريزى الهى در این سخن رسول گرامى اسلام انّى تارك فیکم الثقلين ما ان تمستكم بهما لن تضّلوا، کتاب الله و عترتى جلوهگر شده است. زندگى ائمه نيز در استمرار سيره پيامبر اسلام قرار داشت و مردم به آنان، چونان مشعلهاى فروزان هدايت رو مىآوردند. پس رفتار آنان بيانگر روش واقعى اسلام است و تحقيق و بررسى زندگانى آنان از چهره فراگير و چند بعدى حركت اصيل اسلامى پرده بر مىدارد و مؤلفان با ساماندهى اثر در پنج قسمت به تبيين زندگانى حضرت ولى عصر(عج) پرداختهاند تا در راه تحقق این هدف گامى موثر بر دارند و این حركت راه خود را در ژرفاى جان مسلمانان طى كند. مؤلفان در تدوین اثر از منابع و جوامع روايى و همچنين منابع تاريخى در مستند سازى مطالب سود جستهاند.
گزارش محتوا
در قسمت نخست، به بررسى منجى آخرالزمان و مهدى موعود(عج) كه در اديان پيشين و اسلام بشارت آنان را دادهاند، پرداخته است. و این مسأله پيش از آن كه یک مسأله دينى يا اسلامیباشد، یک مسأله انسانى است، زيرا این تعبيرى دقيق از ضرورت تحقق كامل آرزوهاى انسانى مىباشد. در این قسمت وطى بخش هایى مهدى موعود و غيبتش در قرآن كريم و روايات اهل سنت و تشيع نيز مورد بررسى قرار مىگيرد.
در بخش دوم به ولادت، رشد و پرورش امام مهدى(ع) پرداخته مىشود. بخش سوم به مسأله غيبت صغرا، علل آن و اقدامات امام عصر(عج) در این دوران مىپردازد. در قسمت چهارم و پنجم مسأله غيبت كبرا و علل آن، اقدامات حضرت در این دوران، وظايف و تكاليف منتظران در غيبت كبرا، علايم ظهور امام زمان(عج)، سيره امام(ع) در هنگام ظهور و در پایان پرتویى از سخنان و روايات امام مهدى(ع) كه در زمینههاى مختلف بيان داشتهاند، برای خوانندگان نقل مىشود.
گزارش وضعيّت
اين مجموعه چهارده جلدى به زبان فارسی توسط معاونت فرهنگى مجمع جهانى اهلبيت به فارسی با عنوان پيشوايان هدايت ترجمه شده است.
پاورقىها به ذكر منابع كه در متن از آنها روايت و يا مطالب نقل شده است، پرداخته است و همچنين در مواردى هم كه مطلبى نياز به توضيح و شرح داشته برای خوانندگان بازگو تا بيشتر بتوانند از مطالب اثر سود ببرند.
اثر داراى دو فهرست مطالب یکى به طور مختصر و اجمال در آغاز و ديگرى بطور مفصل در پایان اثر درج شده است.
منابع مقاله
پيشوايان هدايت، خاتم اوصياء، گروه مؤلفان، مجمع جهانى اهلبيت، مترجم كاظم حاتمى طبرى، 1385