مظفر، محمدحسین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|مظفر (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمدحسین مظفر''' (۱۳۸۱-۱۳۱۲ق)،''' '''فقیه، اصولی، ادیب، از اساتید ایشان برادرش [[مظفر، محمدحسن|محمدحسن مظفر]]، همچنین [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقى]] را میتوان نام برد. | '''محمدحسین مظفر''' (۱۳۸۱-۱۳۱۲ق)،''' '''فقیه، اصولی، ادیب، از اساتید ایشان برادرش [[مظفر، محمدحسن|محمدحسن مظفر]]، همچنین [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقى]] را میتوان نام برد. |
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۴
نام | مظفر، محمد حسین |
---|---|
نامهای دیگر | آل مظفر، محمد حسین
محمد حسین المظفر مظفری، محمد حسین |
نام پدر | شیخ محمد |
متولد | 1312ق برابر با 1894 م |
محل تولد | نجف اشرف |
رحلت | 1381ق یا 1961م |
اساتید | محمدحسن مظفر |
برخی آثار | الإمام الصادق عليهالسلام |
کد مؤلف | AUTHORCODE01341AUTHORCODE |
محمدحسین مظفر (۱۳۸۱-۱۳۱۲ق)، فقیه، اصولی، ادیب، از اساتید ایشان برادرش محمدحسن مظفر، همچنین میرزا محمدحسین نائینی و آقا ضیاء عراقى را میتوان نام برد.
ولادت
محمدحسین بن شیخ محمد بن عبدالله ابن محمد بن أحمد بن مظفر نجفی در 5 شوال سال 1312ق در نجف اشرف به دنیا آمد. خاندانش از عالمان مشهور عراق به شمار مىروند. پدرش از فقیهان نجف بود و برادرانش محمدحسن و محمدرضا نیز از فقها هستند. هنوز خردسال بود که پدرش درگذشت، و برادر بزرگترش شیخ عبدالنبی او را تربیت کرد،
تحصیلات
او و برادرش محمدرضا در درس برادر دیگرشان محمدحسن مظفر شركت كردند. همچنین میرزا محمدحسین نائینی، آقا ضیاء عراقى، سید ابوالحسن اصفهانی، شیخ محمدحسین اصفهانی از استادان محمدحسین بود.
وی همچنین از عالمان بزرگی چون: میرزا محمدحسین نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی بهره برد و از سید عبدالحسین شرفالدین و آقا بزرگ تهرانی نیز اجازه روایت گرفت.
فعالیتها
او در «لجنة المجمع الثقافی لجمعیة منتدى النشر» كه برادرش محمدرضا مظفر تأسیس كرده بود شركت داشت و در مجموع این برادران روش جدیدى در آموزش علوم اسلامى آغاز كردند، به طورى كه دانشكدهاى در فقه تأسیس كردند و حتى زبانهاى خارجى در آن تدریس مىشد و وزارت معارف عراق آن را تأیید كرد. بنابراین علامه مظفر از جمله عالمانى است كه در دورهاى خاص به تألیف در موضوعاتى كه كمتر به آن توجه شده پرداختند و معارف شیعه را تبیین نمودند.
علامه مظفر علاوه بر فقه و اصول در ادبیات و تاریخ مهارت داشت و در این زمینه كتبى هم تألیف كرد.
وفات
وى در 23 محرم سال 1381ق از دنیا رفت و در مقبره خانوادگی در كنار برادر بزرگش علامه شیخ محمدحسن مظفر در آرامگاهى در قسمت ورودى دارالسلام نجف اشرف در کنار جاده کوفه دفن شد.
آثار
- الامام الصادق علیهالسّلام،
- تاریخ الشیعة،
- الثقلان: الكتاب و العترة،
- الشیعة و الإمامة،
- علم الإمام،
- میثم التمار،
- دیوان شعر درباره اهلبیت(ع)
- الشيعة في التاريخ
- الشعائر الحسينية
- الآيات الثلاث
- الإسلام نشوؤه وارتقاؤه
- القرآن تعليمه وإرشاده
- الأوصياء
- مؤمن الطاق
- هشام بن الحكم
- دعاء الإمام الصادق عليهالسلام
- الشيعة و سلسلة عصورها