خوانساری (ابهامزدایی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
*[[خوانساری، رضیالدین محمد بن حسین|رضىالدين محمد خوانسارى]] (متوفای 1113ق)، فقيه، متكلم و شاعر، برادر [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانسارى]] | *[[خوانساری، رضیالدین محمد بن حسین|رضىالدين محمد خوانسارى]] (متوفای 1113ق)، فقيه، متكلم و شاعر، برادر [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانسارى]] | ||
*[[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد موسوی خوانساری]] (1309-1405ق)، فقیه، اصولی، مدرس حوزه، از مراجع بزرگ شیعه قرن چهاردهم هجرى، او پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردی]] به مرجعیت شیعیان رسید. او با سى تبار نسب به حضرت موسى بن جعفر علیهالسلام مىرسد. | |||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۱۹
خوانساری ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
- موسى نجفی خونسارى (حدود 1254-1322ش)، فقیه، اصولی، از مشاهير مراجع و اكابر دانشمندان اين شهرستان، فامیل او «انصاریان» بود که به قصد تبرک به شهر نجف آن را به «نجفی خوانساری» تغییر داد.
- ابوالفضل نجفى خوانسارى (1296-1380ش)، امام جمعه سابق اراک، نماینده استان مرکزی در مجلس خبرگان رهبری (دوره دوم)، از اعضای جامعه مدرسین، استاد درس خارج
- رضىالدين محمد خوانسارى (متوفای 1113ق)، فقيه، متكلم و شاعر، برادر آقا جمال خوانسارى
- سید احمد موسوی خوانساری (1309-1405ق)، فقیه، اصولی، مدرس حوزه، از مراجع بزرگ شیعه قرن چهاردهم هجرى، او پس از درگذشت آیتالله بروجردی به مرجعیت شیعیان رسید. او با سى تبار نسب به حضرت موسى بن جعفر علیهالسلام مىرسد.
- محمد خوانسارى (1300-1388ش)، استاد برجسته فلسفه و یكی از بزرگترین منطقدانان دوران معاصر، چهره ماندگار در رشته منطق (1382ش)، نشان انجمن آثار و مفاخر فرهنگی (1384ش)، چهرهی برگزیدهی فرهنگستان زبان و ادب فارسی ( 1385ش)
- ميرزا محمدباقر موسوى خوانسارى (1226 ـ 1313ق)، معروف به چهار سوقى، عالم و فرزانه و انديشمند رجالى، مؤلّف كتاب روضات الجنات، برادر آیتالله سيد محمد هاشم خوانسارى چهار سوقى
- سید محمدتقی خوانساری (۱۳۰۵-۱۳۷۱ق)، فقیه، مرجع تقلید، قرن چهاردهم، او بعد از درگذشت شیخ عبدالکریم حائری و قبل از ورود آیتالله بروجردی از مراجع تقلید بود.