۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مرعشی، سید ظهیرالدین بن نصیرالدین' به 'مرعشی، سید ظهیرالدین'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'مرعشی، سید ظهیرالدین بن نصیرالدین' به 'مرعشی، سید ظهیرالدین') |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[وحید دامغانی، ابراهیم]] (نویسنده) | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18354 | ||
| کتابخوان همراه نور =18354 | | کتابخوان همراه نور =18354 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''پیکار مقدس زید بن علی و فرزندانش'''، اثر ابراهیم وحید | '''پیکار مقدس زید بن علی و فرزندانش'''، اثر [[وحید دامغانی، ابراهیم|ابراهیم وحید دامغانی]]، کتابی است که به بررسی و معرفی شخصیت زید فرزند [[امام سجاد(ع)]] و آثار شهادت ایشان و نیز به معرفی فرزندان جناب زید پرداخته است. | ||
کتاب به زبان فارسی و در سال 1354ش نوشته شده است. | کتاب به زبان فارسی و در سال 1354ش نوشته شده است. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
نویسنده در ابتدا، به بحث از شخصیت زید پرداخته و پس از بررسی تاریخ سیاه بنی‌امیه، نحوه شهادت زید و آثار آن و همچنین فرقه‌های زیدی را، مورد بحث و بررسی قرار داده است. | نویسنده در ابتدا، به بحث از شخصیت زید پرداخته و پس از بررسی تاریخ سیاه بنی‌امیه، نحوه شهادت زید و آثار آن و همچنین فرقه‌های زیدی را، مورد بحث و بررسی قرار داده است. | ||
نویسنده در تدوین این اثر، به‌جز قرآن و نهج‌البلاغة، از آثار بسیاری استفاده کرده است که تعدادی از آنها، عبارتند از: «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]» جلد 33 علامه [[امین، محسن|سید محسن امین]]؛ «جنة النعيم في أحوال حضرت عبدالعظیم» ملا باقر کجوری؛ «نسب قریش» مصعب زبیری؛ «حذف نسب قریش» مؤرج بن عمرو السدوسى؛ «موارد الإتحاف في نقباء الأشراف» عبدالرزاق سمونه حسینى؛ «[[مقاتل الطالبيين]]» ابوالفرج اصفهانى؛ «سر السلسلة العلوية» ابونصر بخارى؛ «تاریخ مازندران و رویان» [[مرعشی، ظهیرالدین | نویسنده در تدوین این اثر، به‌جز قرآن و نهج‌البلاغة، از آثار بسیاری استفاده کرده است که تعدادی از آنها، عبارتند از: «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]» جلد 33 علامه [[امین، سید محسن|سید محسن امین]]؛ «جنة النعيم في أحوال حضرت عبدالعظیم» ملا باقر کجوری؛ «نسب قریش» مصعب زبیری؛ «حذف نسب قریش» مؤرج بن عمرو السدوسى؛ «موارد الإتحاف في نقباء الأشراف» عبدالرزاق سمونه حسینى؛ «[[مقاتل الطالبيين]]» ابوالفرج اصفهانى؛ «سر السلسلة العلوية» ابونصر بخارى؛ «تاریخ مازندران و رویان» [[مرعشی، سید ظهیرالدین|سید ظهیرالدین مرعشی]]؛ «مسند الإمام زيد بن علي» حضرت زید؛ «الصفوة» حضرت زید؛ «بحار الأنوار» جلد 11 علامه مجلسى؛ «[[قاموس الرجال]]» تسترى؛ «ناسخ التواريخ (امام چهارم)» سپهر؛ «رجال [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]]» [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]]؛ «معجم رجال الحديث» علامه سید ابوالقاسم خوئى؛ «رجال کبیر خطى» میرزا محمد استرآبادى؛ «تاریخ کبیر» جلد دوم، جعفى بخارائى؛ «[[صحيح البخاري]]» بخارى؛ «تاریخ کامل ابن اثیر» جلد پنجم، ابن اثیر جزرى و..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18681/2/294 متن کتاب، ص294]</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
وی معتقد است که از تعریف‌های امام باقر(ع) در مورد زید، آشکار است که در آن دوره اختناق که سخن حق گفتن به قیمت جان گوینده تمام می‌شد، زید زبان امام بوده است که مردم گمراهى را که به دنبال پیشوایان شرابى و مست می‌گردند، به امام مبین رهبرى می‌نموده و براى خویشتن داعیهاى در سر نمیپرورانیده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18681/2/21 ر.ک: همان، ص21]</ref> | وی معتقد است که از تعریف‌های امام باقر(ع) در مورد زید، آشکار است که در آن دوره اختناق که سخن حق گفتن به قیمت جان گوینده تمام می‌شد، زید زبان امام بوده است که مردم گمراهى را که به دنبال پیشوایان شرابى و مست می‌گردند، به امام مبین رهبرى می‌نموده و براى خویشتن داعیهاى در سر نمیپرورانیده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18681/2/21 ر.ک: همان، ص21]</ref> | ||
به باور نویسنده، برخى از احادیث و اخبار که دلالت بر مدح زید ندارد، گذشته از سند و متن آن، در برابر اخبار متعارضه که در مدح زید وارد گشته، ثبات و استقامتى نداشته و آن‌هم در صورتى قابل اعتناست که زید خودسرانه و براى وصول به هدف‌هاى دنیوى قیام نموده باشد و حال آنکه زید مردى عالم و عارف به حق امام بوده و جز رضاى امام زمانش منظورى نداشته است؛ زیرا زید که به گفته پدران و برادرزاده‌اش معتقد بود و آنان به عاقبت امرش خبر داده بودند، اگر جز مرگ در راه حق و قیام علیه ظلم و جور منظورى می‌داشت، از همان جا برمی‌گشت و یا لااقل در برابر دستگاه کثیف بنى‌امیه ساکت | به باور نویسنده، برخى از احادیث و اخبار که دلالت بر مدح زید ندارد، گذشته از سند و متن آن، در برابر اخبار متعارضه که در مدح زید وارد گشته، ثبات و استقامتى نداشته و آن‌هم در صورتى قابل اعتناست که زید خودسرانه و براى وصول به هدف‌هاى دنیوى قیام نموده باشد و حال آنکه زید مردى عالم و عارف به حق امام بوده و جز رضاى امام زمانش منظورى نداشته است؛ زیرا زید که به گفته پدران و برادرزاده‌اش معتقد بود و آنان به عاقبت امرش خبر داده بودند، اگر جز مرگ در راه حق و قیام علیه ظلم و جور منظورى می‌داشت، از همان جا برمی‌گشت و یا لااقل در برابر دستگاه کثیف بنى‌امیه ساکت می‌نشست و کارش به آنجا نمیکشید و اگر امام زمانش به این قیام راضى نبود، براى وى طلب رحمت نمی‌کرد و شماتتکنندگانش را مورد توبیخ قرار نمی‌داد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18681/2/21 ر.ک: همان، ص22-21]</ref> | ||
نویسنده یکى از علل خروج زید را خون‌خواهى امام حسین(ع) دانسته و معتقد است جنایات بنى‌امیه و کشتار بیرحمانهاى که از آنها صادر گشت و منجر به شهادت امام حسین(ع) و یارانش و اسارت خاندان پاک پیغمبر شد، شعله انتقام را در کانون سینه زید شعلهور ساخته و هر آن او را به یاد انتقام می‌انداخت و از سوى دیگر چون زید فرزند و برادر و عموى امام بود و در زهد و تقوى به پایهاى بود که در میان مسلمانان ضرب المثل بود و به حلیف القرآن و استوانه مسجد شهرت یافته بود و بنا به وظیفه خیر اسلامى که دانشمندان هر ملت به هنگام بروز بدعت و خودسری‌هاى زمامداران و مردم وقت باید قد مردانگى علم کنند و با فساد و تباهکارى به مبارزه بپردازند و در رفع آثار شوم جنایتکاران بکوشند تا در پیشگاه خداوند مسئول نباشند، خواه در این راه، دشمن را مغلوب نمایند یا خویشتن با سرافرازى چشم از جهان فروبندند، جناب زید که در مهد ولایت تربیت شده و از پرتو انوار درخشنده امامان زمانش کانون قلبش را به نور علم و دانش منور ساخته بود، وظیفه خود می‌دانست که به انجام دو اصل بزرگ اسلامى امر به معروف و نهى از منکر بپردازد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18681/2/41 همان، ص42-41]</ref> | نویسنده یکى از علل خروج زید را خون‌خواهى امام حسین(ع) دانسته و معتقد است جنایات بنى‌امیه و کشتار بیرحمانهاى که از آنها صادر گشت و منجر به شهادت امام حسین(ع) و یارانش و اسارت خاندان پاک پیغمبر شد، شعله انتقام را در کانون سینه زید شعلهور ساخته و هر آن او را به یاد انتقام می‌انداخت و از سوى دیگر چون زید فرزند و برادر و عموى امام بود و در زهد و تقوى به پایهاى بود که در میان مسلمانان ضرب المثل بود و به حلیف القرآن و استوانه مسجد شهرت یافته بود و بنا به وظیفه خیر اسلامى که دانشمندان هر ملت به هنگام بروز بدعت و خودسری‌هاى زمامداران و مردم وقت باید قد مردانگى علم کنند و با فساد و تباهکارى به مبارزه بپردازند و در رفع آثار شوم جنایتکاران بکوشند تا در پیشگاه خداوند مسئول نباشند، خواه در این راه، دشمن را مغلوب نمایند یا خویشتن با سرافرازى چشم از جهان فروبندند، جناب زید که در مهد ولایت تربیت شده و از پرتو انوار درخشنده امامان زمانش کانون قلبش را به نور علم و دانش منور ساخته بود، وظیفه خود می‌دانست که به انجام دو اصل بزرگ اسلامى امر به معروف و نهى از منکر بپردازد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18681/2/41 همان، ص42-41]</ref> | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع مورد استفاده نویسنده در انتهای کتاب آمده است. | فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع مورد استفاده نویسنده در انتهای کتاب آمده است. | ||
پاورقی‌ها بیشتر به ذکر منابع اختصاص یافته است. | پاورقی‌ها بیشتر به ذکر منابع اختصاص یافته است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۱: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||