تمهیدی بر معرفت نفس: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = | عنوان = تمهیدی بر معرفت نفس | عنوانهای دیگر = مع...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۷
تمهیدی بر معرفت نفس | |
---|---|
پدیدآوران | کاظم محمّدی (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | معرفت نفس |
ناشر | انتشارات نجم کبری |
مکان نشر | ایران ـ کرج |
سال نشر | 1399 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 2-02-6299-622-978 |
موضوع | فسلفه، فلسفه اسلامی، نفس. |
زبان | فارسي |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 55 BBR |
تمهیدی بر معرفت نفس تألیف کاظم محمّدی است که به تفسیر فلسفیِ نفس می پردازد. معرفت نفس را از دو منظر می توان مورد ملاحظه قرار داد، از بابت دینی که عنوان نفس امّاره دارد، و نیز از بابت فلسفه که حقیقت انسان را نشانه می رود و در اینجا مراد نفس ناطقه با اصل شخصیّت انسان است. بدیهی است که بین این دو منظر در مطالعه و پژوهش باید فرق نهاد. مورد نخست غیر از دین در اخلاق و عرفان نیز قابل بررسی است ولی مورد دوّم صرفاً امری حکمی فلسفی است و تنها از آن منظر باید مورد بررسی قرار بگیرد. این کتاب نفس را از همین منظر به بحث پذاشته است.
ساختار
کتاب تمهیدی بر معرفت نفس در یک جلد و به زبان فارسی نوشته شده است. این اثر در قطع رقعی با جلد نرم و کاغذ با کیفیت در 274 صفحه منتشر شده است. این کتاب مقدّمهای تقریباً کوتاه در 6 صفحه دارد. در بخشی از این مقدّمه چندین پرسش را مطرح کرده که مبنای بحث هم بر پژوهش و پاسخ دادن به این پرسشها است. این پرسشها با تمهیدی مطرح می شود، آن نیز طبق بیان نویسنده چنین است: بحث نفس، بحثی گسترده و ناتمام است، حواشیِ بحث نفس نیز چنان که بعداً خواهیم دید بسیار زیاد است و پرداختن به یکایک آنها با در نظر داشتن نظریات مخالف و موافق چیزی جز اطاله¬ی بحث و تطویل کلام نخواهد بود. و این راقم در این کتاب بنای تطویل و تفصیل نیز ندارد و تنها به طرحی کلّی از مسئله¬ی نفس اکتفا خواهد کرد. در عین حال معرفت نفس و یا عرفان نفس چیزی است که گذشته از حکمت و فلسفه، در دین و عرفان نیز مجالی عمیق و گسترده برای بحث آن وجود دارد که ما به طور مختصر به آن نیز اشارت خواهیم نمود [۱]. امّا پرسشهای متعدّدی که حوزه ی بحث را معلوم می کند و در طول کتاب با آنها مواجه می شویم طبق بیان نویسنده چنین است: این که نفس چیست؟ این که چه تعریف یا تعاریفی دارد؟ این که تعریف آن به حدّ است یا به رسم؟ این که ارتباط آن با روح چیست؟ این که چه نسبتی با جسم برقرار می¬کند؟ این که اثبات نفس و اثبات تجرّد آن چگونه است؟ این که ارتباط نفس با علم چیست؟ این که رابطه¬ی نفس با کلّیّات چگونه است؟ این که نفس چه فعالیت¬هایی دارد یا می¬تواند داشته باشد؟ این که چگونگی ارتباط و یا تعلّق روح به بدن را می¬توان طرح کرد؟ این که حدوث نفس چگونه است؟ این که قدمت نفس به چه معنایی است؟ این که بقای نفس چگونه است؟ این که مسئله¬ی تجرّد و بساطت نفس را چگونه باید طرح کرد؟ این که یگانه، دوگانه و سه¬گانه بودن نفس و بدن چیست؟ این که کمال نفس چیست؟ این که هبوط نفس به چه معنایی است؟ و اموری دیگر که در این راستا قابل طرح و بحث و بررسی است. [۲].
غیر از مقدّمه در فهرست مطالب کتاب چیزی از عنوان بخش، فصل یا باب دیده نمی شود، تنها طی شمارگان 1 تا 25 موضوعاتی که بدان پرداخته می شود را ملاحظه می کنیم که در پرسشهای گفته شده بخشهایی از آن را می توان دید ولی مواردی هم هست که در آن پرسشها دیده نمی شود به مانند: ارسطو و نفس، افلاطون و نفس، پیشینه ی بحث نفس، جوهر و عرض، قوّه و فعل، فضای طلق و امکان عقلی، نومن و فنومن، ادراک کلّیّات، نظریه ی مُثُل، علم حضوری و مواردی دیگر. در واقع کتاب دارای یک مقدّمه و یک متن کلّی است که عناوین سر صفحه ها به طور یسکان عمل شده و مطالب فقط با شماره های مذکور به طور پیوسته بحث را دنبال می کند. پاورقی های مکرّر نیز نشان از استفاده و یا نقدهایی است که از منابع گوناگون و اشخاص متفاوت در این کتاب به چشم می خورد.
گزارش محتوا
چنانکه در مقدّمه مذکور شد از دید نویسنده بحث نفس بسیار گسترده و در عین حال ناتمام است، این ناتمام بودن از آنجاست که از پیشا سقراط تا به امروز ادامه داشته، هر فیلسوفی با نگرشی خاص در این بحث پیچیده طرحی نو در انداخته، حال در این طرح تا چه حد توفیق یافته خود مقوله ای بحث انگیز و قابل تأمّل است. با این حال ذکر پرسشها در آغاز می تواند به یاری خواننده بیاید تا بداند در این کتاب با چه مسئله یا مسائلی مواجه می شود.
نویسنده کاظم محمّدی در همین مقدّمه از سه گونه فیلسوف از بابت زمانی بحث می کند که در مقوله ی نفس پژوهیده اند و از ایشان اظهار نظرها و یا آثاری مکتوب باقی مانده است. فیلسوفان قدیم به مانند: سقراط، افلاطون، ارسطو و نیز فلوطین که در طول بحث به او ارجاع شده است مورد نظر نویسنده بودند. در دوران میانه نیز کسانی به مانند: دکارت، هیوم، برکلی، کانت، تا فیلسوفان جدیدتری به مانند: مارکس، هگل، ویتگنشتاین و هایدگر. غیر از آن نیز در بین فیلسوفان مسلمان در جهان گسترده ی اسلامی کسانی به مانند: کندی، فارابی، ابوریحان بیرونی، ابن سینا، ابن رشد، ابوحامد غزّالی، خواجه نصیر، سهروردی، صاحب کتاب حکمة الاشراق و ملاصدرا، خاصه در کتاب ارزشمند اسفار الاربعه [۳].
الهیات و فلسفه و کلام هر یک به نوعی از نفس سخن گفته اند و هر یک نیز مخاطبان خاص خود را مورد نظر قرار می داده اند ولی در بخش نخست که از گستره ی الفاظ سخن به میان می آید در گام نخست دو واژه را رو در روی هم قرار می دهد، چنانکه در بین پرسشها هم اشاره ای به آن بود، یعنی نفس و روح. این که آیا این دو یکی هستند با دو نام یا دو نام با دوحقیقت مستقل؟ این که کدام بر کدام برتری، استیلا، اشراف یا تقدّم دارد. در نظر نویسنده بحث با این دو واژه تمام نمی شود بلکه از منظر الهیات، دین و خاصّه قرآن الفاظ دیگری هم هست که به این دو واژه ربط می یابد. در گستره ی معنا و لفظ شناسی قرآن به «عقل» و «قلب» هم اشاره شده است. بررسی این واژگان بر عهده ی بخش نخست کتاب است که در واقع زمینه را برای بحثهای بعدی آماده می کند.
بخش دوّم اختصاصاً به روح و نفس پرداخته و یکسانی و یا اختلافات موجود در آن را از منظر فلاسفه ی قدیم، میانه و جدید و نیز از دید برخی فیلسوفان اسلامی به نقد و بحث گذاشته است. نویسنده بیان می کند از فیلسوفان به طور مستقیم چیزی در خصوص فرق نهادن این دو وجود ندارد و اغلب جای این واژه ها با هم عوض می شود، یعنی در منظر فلاسفه این دو یا یکی هستند و یا حکمی یکسان دارند و حال آنکه در الهیات قرآنی بین این دو تفاوتی ژرف نهفته است که در جای جای این کتاب بدان اشاره شده است. در فلسفه غربی و در زبان غربی و لاتین سه واژه وجود دارد که این سه واژه از نوع تفاوتهای واژگانی است که نویسنده به آن نیز توجّه کرده است، کما اینکه در جایی می گوید: توجّه به سه واژه می¬تواند کار بحث را واضح¬تر کند، این سه واژه که دو مورد آن در زبان انگلیسی جای دارد، و یکی هم که در زبان یونانی بدین معنا مورد نظر بوده که در آثار فلاسفه، خاصه ارسطو جود دارد می¬تواند درک ما را در این باره لا اقل از لحاظ واژگانی بیشتر و دقیق¬تر سازد، این سه واژه عبارتند از: 1- سول، Soul 2- اسپیریت، Spirit 3- پسوخه، Psuche معانی بسیاری برای این سه واژه در متون ادبی و خاصه در فرهنگ¬های لغت وجود دارد، که غیر از یکی دو مورد، مابقی به نوعی به بحث ما نزدیک است و اگر غیر تخصّصی بخواهیم مسئله¬ی نفس و روح را دنبال کنیم می¬تواند گستره¬ی معناییِ زیادی را به ما بدهد. به هر جهت از طریق دیکشنری¬های موجود این سه واژه به انضمام برخی واژگان مربوط به هر یک را مورد نظر قرار می¬دهیم، هر چند که این معانی نظر ما را بیشتر توجیه و تأیید می¬کند که در غرب و در بین فلاسفه و الهیدانان چندان به طور تخصّصی روی این دو واژه کار نشده و بیشتر جنبه¬ی ادبی اجتماعی دارد تا فلسفه¬ی محض و عقلانیِ صرف [۴].
نویسنده در بحش هفتم از پیشینه ی بحث نفس سخن می گوید و قدمت آن را تا یونان باستان و زمان هومر تراژدی نویس شهیرپیش می برد و رد پای این بحث را نه به طور فلسفی ولی از بابت واژگانی و محتوایی در حماسه های برساخته ی او به مانند ایلیاد و اودیسه می جوید. [۵]. نویسنده بر این است که نگاه به نفس ارتباطی تنگاتنگ با جهان بینی فرد دارد، چنانکه بیان می کند آنانی که جهان بینی مادی دارند نفس را نیز مادی می بینند. این نوع نگرش را در بین فیلسوفان پیشا سقراط می توان شاهد بود، با پدیداری ایدئآلیسم و با ظهور کسانی به مانند: سقراط، افلاطون، ارسطو و دیگران نگرش به نفس تغییراتی ماهوی یافت. [۶].
از بخشهای مهم کتاب بخش 17 است که به «فضای طلق و امکان عقلی» می پردازد. بحثی کاملاً فلسفی و تخصصی که زاییده ی اندیشه های ناب ابن سینا است. همین نگرش بازتابی گسترده و بنیادین در فکر دکارت داشته و به زعم نویسنده، در نوشتن کتاب اندر روش به کار بردن عقل و ایجاد تز «می اندیشم، پس هستم» اثر مستقیم داشته است، هر چند که دکارت مستقیماً خود بدان مقر نیست ولی از فضایی که ترسیم و تصوّر می کند حکایت از آشنایی با مطلب ابن سینا دارد. با این حال آنچه که دکارت فهمیده و بیان کرده چیزی غیر از آن است که ابن سینا بیان داشته است [۷].
از بخش 23 تا آخر کتاب بحث از حدوث و پیدایش نفس است و در اینکه آیا مادی یا معنوی است، اینکه نفس را باید چگونه دید از موضواعتی است که طیّ سه بخش و به طور مشروح به آن پرداخته شده است. ضمن اینکه نظریّه ی مشهور ملاصدرا نیز که به جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء نظر دارد را مورد نقد و چالش قرار می دهد. در همین ضمن برای معرّفی و گستردن بحث به منابع بسیار زیادی در آثار روایی، عرفانی و فلسفی اشاره می کند تا خواننده بتواند این بحث را در جاهای دیگر نیز به قوّت پی بگیرد و مطالعات خود را چنانچه در اینجا بسنده نبود دنبال نماید.
ویژگیها
کتاب تمهیدی بر معرفت نفس نیز برای خود اختصاصاتی دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
- این که نویسنده نام تمهید بر آن می نهد نشان از آن دارد که این موضوع بسیار گسترده است و باید بیش از پیش بدان توجّه کرد.
- این که موضوع با قید فلسفی بودن از متنی روان برخوردار است و پیوستگی مطلب و حضور شواهد و استنادات بسیار کار مرور و مطالعه ی خواننده را آسان می کند.
- کتاب در موارد متعدّدی بعد از نقل نقدهای نویسنده را در بر دارد که قابل توجّه است.
- این که در این زمان به این شکل گسترده و در عین حال دقیق کمتر کتابی را با این موضوع می توان سراغ گرفت.
- این که کتاب به طور جامع از نظریات قدیم تا جدید، از غذرب تا شرق را مد نظر قرار داده و خواننده را با امری گسترده مواجه می کند.
- وجود منابع زیاد و البتّه اصلی و اصیل از فیلسوفان در این کتاب امری چشمگیر است. به نوعی که هر سخنی از سرچشمه ی اصلی سند داده شده که خواننده را با ارجاعات و پاورقی ها مطمئن و قانع می کند.
وضعیت کتاب
تمهیدی بر معرفت نفس، تألیف کاظم محمّدی
کتاب در یک جلد با مقدّمه ای کوتاه نوشته شده است. متن کتاب فارسی است و دارای 274 صفحه است. کتاب حاضر در قطع رقعی و با جلد نرم منتشر شده است. در آغاز، فهرست مطالب قرار دارد و در انتهای اثر هم فهرست مطوّلی از منابع و مأخذ و همینطور نمایه دیده می شود.
پانویس
منابع مقاله
مقدّمه و متن کتاب