نوری طبرسی، سید اسماعیل بن احمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'نوری طبرسی، اسماعیل بن احمد' به 'نوری طبرسی، سید اسماعیل بن احمد') |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR47719.jpg|بندانگشتی|نوری طبرسی، اسماعیل بن احمد]] | [[پرونده:NUR47719.jpg|بندانگشتی|نوری طبرسی، سید اسماعیل بن احمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" |نوری طبرسی، اسماعیل بن احمد | ! نام!! data-type="authorName" |نوری طبرسی، سید اسماعیل بن احمد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر |
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۹
نام | نوری طبرسی، سید اسماعیل بن احمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | احمد |
متولد | |
محل تولد | شهرستان نور |
رحلت | 1282ش |
اساتید | شیخ مرتضی انصاری |
برخی آثار | كفاية الموحدين |
کد مؤلف | AUTHORCODE47719AUTHORCODE |
سید اسماعیل بن احمد نوری طبرسی مازندرانی (متوفای 1282ش)، عالم دینی، فقیه اصولی، محدث، متکلم، مدرس و زاهد در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی (اواسط قرن سیزدهم قمری).
ولادت
وی در یکی از توابع شهرستان نور در استان مازندران به دنیا آمد.
تحصیلات
او پس از فراغت از دروس مقدمات و سطوح حوزوی، برای ادامه تحصیلات راهی نجف اشرف شد. ایشان در نجف در محضر عالمان نامداری همچون شیخ مرتضی انصاری، میرزا حبیبالله رشتی و میرزا محمدحسن شیرازی، معروف به میرزای بزرگ به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در حدیث و کلام نیز به استادی دست یافت.
تدریس
آیتالله نوری طبرسی پس از رسیدن به مقامات علمی، به بحث و تدریس فقه و اصول پرداخت و شاگردان متعددی را پرورش داد.
وفات
آیتالله سید اسماعیل نوری طبرسی، در بیستونهم مهرماه ۱۲۸۲ش، برابر با اول شعبان ۱۳۲۱ق، در کاظمین از دنیا رفت و در صحن شریف علوی به خاک سپرده شد.
آثار
این عالم سترگ در طی این سالها، علاوه بر تدریس، به تألیف کتبی گرانبها دست زد که «كفاية الموحدين» (در سه مجلد به فارسی که یک جلد آن تحت نام «عصمة الولاية» در مبحث امامت است) و نیز «وسيلة المعاد في شرح نجاة العباد» و «أصول الفقه»، از آن جملهاند[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه اینترنتی ضياء الصالحين
منابع مقاله
پایگاه اینترنتی ضياء الصالحين در هفت مهرماه 1399