کربلایی، جواد بن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وی تحصیلاتش را از | وی تحصیلاتش را از مکتبخانه آغاز کرد و سپس در 20 سالگی به تحصیل علوم دینی روی آورد. | ||
جواد جوان پس از 4 سال تحصیل علوم دینی در کربلا، برای گذراندن سطوح بالاتر رهسپار نجف اشرف گردید. وی در مدت 20 سال اقامت در نجف اشرف، از محضر استادان بلندمرتبه‌ای همچون آیات عظام: «سید ابوالقاسم خویی»، «آقا سید علی‌آقا قاضی»، «شیخ حسین حلی»، «سید عبدالهادی شیرازی»، «سید محمود شاهرودی» و «سید محسن حکیم» بهره برد. | جواد جوان پس از 4 سال تحصیل علوم دینی در کربلا، برای گذراندن سطوح بالاتر رهسپار نجف اشرف گردید. وی در مدت 20 سال اقامت در نجف اشرف، از محضر استادان بلندمرتبه‌ای همچون آیات عظام: «سید ابوالقاسم خویی»، «آقا سید علی‌آقا قاضی»، «شیخ حسین حلی»، «سید عبدالهادی شیرازی»، «سید محمود شاهرودی» و «سید محسن حکیم» بهره برد. | ||
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۵
| نام | کربلایی، جواد بن عباس |
|---|---|
| نامهای دیگر | کربلایی |
| نام پدر | |
| متولد | 1304ش/1364ق |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | 1390ش |
| اساتید | سید ابوالقاسم خویی
آقا سید علی‌آقا قاضی شیخ حسین حلی سید عبدالهادی شیرازی سید محمود شاهرودی سید محسن حکیم سید حسین طباطبایی بروجردی سید محمدرضا گلپایگانی |
| برخی آثار | الأنوار الساطعة في شرح الزيارة الجامعة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02077AUTHORCODE |
جواد بن عباس کربلایی حنایی (1304-1390ش)، روحانی و تحصیل‌کرده حوزه علمیه نجف و از شاگردان سید ابوالقاسم خویی، آقا سید علی‌آقا قاضی، شیخ حسین حلی، سید عبدالهادی شیرازی، سید محمود شاهرودی و سید محسن حکیم.
تولد
«شیخ جواد حنایی»، معروف به «کربلایی»، در سال 1304ش (برابر با 1364ق)، در کربلای معلی دیده به جهان گشود.
تحصیلات
وی تحصیلاتش را از مکتبخانه آغاز کرد و سپس در 20 سالگی به تحصیل علوم دینی روی آورد.
جواد جوان پس از 4 سال تحصیل علوم دینی در کربلا، برای گذراندن سطوح بالاتر رهسپار نجف اشرف گردید. وی در مدت 20 سال اقامت در نجف اشرف، از محضر استادان بلندمرتبه‌ای همچون آیات عظام: «سید ابوالقاسم خویی»، «آقا سید علی‌آقا قاضی»، «شیخ حسین حلی»، «سید عبدالهادی شیرازی»، «سید محمود شاهرودی» و «سید محسن حکیم» بهره برد.
وی آنگاه به‌قصد زیارت حضرت امام رضا(ع) به ایران سفر کرد و با پافشاری گروهی از دوستان و آشنایان موقتاً در ایران اقامت گزید؛ با تیره شدن روابط ایران و عراق، در ایران ماندگار شد. ایشان در آغاز حضور در ایران، 3 سال از محضر استادان برجسته حوزه علمیه قم همچون حضرات آیات عظام: «سید حسین طباطبایی بروجردی» و «سید محمدرضا گلپایگانی» کسب فیض کرد.
آیت‌الله کربلایی سپس به تهران رفت و در این شهر سکونت گزید. ایشان افزون بر تدریس علوم حوزوی و پرورش شاگردان، به نگارش کتاب‌هایی در زمینه‌های گوناگون مانند شرح و ترجمه زیارت‌های منقول از ائمه اطهار(ع) و تقریر دروس اساتید خویش پرداخته است که برخی از آن‌ها به چاپ رسیده است.
وفات
آیت‌الله حاج شیخ جواد کربلایی سرانجام در روز 4 آبان سال 1390 و در سن 86 سالگی بر اثر بیماری کبد و کلیه ناشی از کهولت سن در بیمارستان بقیة‌الله(عج) تهران چشم از جهان فروبست.
آثار
- تولی و تبری، تاریخ خلفای بنی‌عباس و بنی‌امیه و تحلیل آن؛
- الأنوار الساطعة في شرح زيارة الجامعة؛
- شرح زیارت امین‌الله؛
- قرة المهج في زيارة ثامن‌الحجج(ع)؛
- شرح زیارت ائمة‌المؤمنین(ع)؛
- تقریر درس آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی؛
- تقریر درس شیخ حسین حلی؛
- ترجمه اذن دخول در مشاهد مشرفه، به فارسی[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: وب‌سایت رسمی حاج شیخ جواد کربلایی
منابع مقاله
وب‌سایت رسمی حاج شیخ جواد کربلایی، 13 خرداد 1400، به آدرس:
http://javad-karbalaei.ir/about-me-extended/