قرضاوی، یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'کسب علم و دانش' به 'تحصیلات')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    </div>
    </div>


    '''يوسف قرضاوى''' در تاريخ 1926/9/9م در مصر متولد شد.
    '''يوسف قرضاوى''' عالم بزرگ مصری با تابعیت قطری، از متفكران اسلامي ميانه رو عرب، رئیس سابق اتحادیه بین‌المللی دانشمندان مسلمان، از تربیت‌شدگان  مدرسهٔ حسن البنا و اخوان المسلمین
     
     
    == ولادت ==
    در تاريخ 9 سپتامبر 1926م در استان غربیه مصر متولد شد.


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==
    خط ۶۰: خط ۶۴:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[قرآن منشور زندگی]]  
    [[قرآن منشور زندگی]]  


    خط ۹۱: خط ۹۶:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:تیر (1400)]]

    نسخهٔ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۵

    قرضاوی، یوسف
    نام قرضاوی، یوسف
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد 1926 م
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار قرآن منشور زندگی

    سیمای صابران در قرآن ترجمه الـصبر فی القرآن

    کد مؤلف AUTHORCODE01955AUTHORCODE

    يوسف قرضاوى عالم بزرگ مصری با تابعیت قطری، از متفكران اسلامي ميانه رو عرب، رئیس سابق اتحادیه بین‌المللی دانشمندان مسلمان، از تربیت‌شدگان مدرسهٔ حسن البنا و اخوان المسلمین


    ولادت

    در تاريخ 9 سپتامبر 1926م در استان غربیه مصر متولد شد.

    تحصیلات

    وی حفظ قرآن را تا 10 سالگى تمام كرد. سپس وارد دانشگاه الازهر شد و در سال 1953م مدرک عالى دانشكده اصول دين و در 1954م مجوز تدريس در اين دانشگاه را دريافت كرد. در سال 1960م مدرک كارشناسى ارشد مطالعات عالى علوم قرآن و سنت و در سال 1973م مدرک دكترى را با رتبه عالى از دانشكده اصول دين دريافت كرد.

    وى پس از فراغت از تحصيل، به عنوان ناظر امور دينى اداره اوقاف و فرهنگ اسلامى الازهر مشغول به كار شد؛ آن‌گاه مديريت دفتر امور دينى قطر را برعهده گرفت و به عنوان رئيس و مؤسس بخش مطالعات اسلامى در دانشكده تربيت و مدير و مؤسس دانشكده شريعت و مطالعات اسلامى و نيز مدير مركز تحقيقات سنت و سيره به فعالیت‌های خود كه تا امروز ادامه دارد، تداوم بخشيد.

    قرضاوى از عنفوان جوانى به عنوان خطیبى مسلمان و فعال در جنبش‌هاى اسلامى دعوت به آموزه‌هاى دينى را در صدر كارهاى خود قرار داد و در اين راه به علت سخنرانى‌ها و نوشته‌ها و اشعار و مقاله‌هاى تاثيرگذارش، بارها چه در دوره حكومت پادشاهى و چه در دوره حكومت جمهورى مصر، به زندان افتاد.

    اين انديشمند مسلمان در جريان فعالیت‌های اسلامى و اجتماعى خود، ارتباط نزدیکى با جنبش «اخوان المسلمين» پيدا كرد و در كتاب‌هاى خود همواره از «سید قطب»، «حسن البنا»، «ابوالاعلا مودودى»، «ابن عبدالوهاب» و «رشيد رضا» تمجيد مى‌كند. وى صاحب بيش از 80 اثر در زمينه‌هاى اسلامى است كه برخى از آن‌ها ده‌ها بار تجديد چاپ شده و بسيارى از آن‌ها نيز به زبان‌هاى مختلف ترجمه شده است. قرضاوى كه خود را يك سلفى متجدد معرفى مى‌كند، همچنين صدها اثر به صورت‌هاى مقاله، شعر، سخنرانى و تدريس از خود به‌جا گذاشته و تمام تلاش وى در اين آثار، جمع بين محكمات شرعى با مقتضيات زمانه بوده است.

    وى سفرهاى متعددى به كشورهاى مختلف جهان داشته و در صدها سمينار و همايش بين‌المللى شركت كرده است. اين دانشمند مسلمان، رئيس و عضو مجامع و مؤسسات مختلفى چون اتحاديه علماى مسلمان، مجمع فقهى انجمن اسلامى العالم در مكه، مجمع سلطنتى تحقيقات اسلامى اردن، مركز مطالعات اسلامى آكسفورد، شوراى دبيران دانشگاه اسلامى جهانى اسلام آباد، سازمان دعوت اسلامى خارطوم و هيأت نظارت شرعى بر تعدادى از بانك‌هاى اسلامى است.

    وى جوايز علمى متعددى دريافت كرده كه جايزه بانك توسعه اسلامى، جايزه ملك فيصل به علت مشاركت در مطالعات اسلامى، جايزه عطاى ويژه علمى از رئيس دانشگاه اسلامى جهانى مالزى و جايزه فقه از سوى سلطان برونئى، از جمله آن‌هاست. وى به رغم اين‌كه در جهان عرب، از علماى سنى موافق ايران محسوب مى‌شود، اما انتقادات بعضاً تندى را هم درباره جمهورى اسلامى ايران مطرح كرده است.

    آثار

    قطوف دانية من الكتاب و السنة، الحلال و الحرام فى الاسلام، العبادة فى الاسلام، الناس و الحق، مشكلة الفقر و كيف عالجها فى الاسلام، الايمان و الحياة، دكتر يوسف قرضاوى جوان، فقه الزكات، شريعة الاسلام خلودها و صلاح‌ها للتطبيق فى كل زمان و مكان، الخصائص العامة للاسلام، الصبر فى القرآن، عالم و طاغية، هدى الاسلام. غير المسلمين فى المجتمع الاسلامى، الحلول المستوردة و كيف جنت على امتنا، و الحل الاسلامى فريضة و ضرورة.

    همچنين استاد در تأليف چندين جلد كتاب درسى در رابطه با توحيد، فقه، تفسير، حديث، جامعه‌شناسى اسلامى، فلسفه، اخلاق و غيره، طبق برنامه وزارت آموزش و پرورش قطر، همكارى مؤثرى داشته است.

    همچنين براى سمينارها و كنفرانس‌هاى مختلف علمى و اسلامى نيز مقالات تحقيقى متعددى تهيه كرده است و به صورت‌هاى گوناگونى انتشار يافته‌اند و همچنين روزنامه‌ها و مجلات متعددى مستمراً نشر مقالات استاد را بر عهده داشته و دارند كه «الأزهر»، «نور الاسلام»، «منبر الاسلام»، الدعوة در مصر و «حضارة الاسلام» در دمشق و «الشهاب و المسلم المعاصر» در لبنان و «البعث الاسلامى» در هند و «المجتمع» و «الوعى الاسلامى» در كويت و «الدوحة» در قطر، از آن جمله‌اند.


    وابسته‌ها