حائری، محمدباقر بن ابوالقاسم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمدباقر حائری''' (1273-1331ق)، مجتهد اصولی و فقیه، از شاگردان حاج میرزا حبیبالله رشتی و صاحب کتاب «منظومة الكلام». | '''محمدباقر حائری''' (1273-1331ق)، مجتهد اصولی و فقیه، از شاگردان حاج میرزا حبیبالله رشتی و صاحب کتاب «منظومة الكلام». |
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۱
نام | محمدباقر حائری |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | میرزا ابوالقاسم |
متولد | 1273ق |
محل تولد | |
رحلت | 1331ق |
اساتید | میرزا حبیبالله رشتی |
برخی آثار | نور الأفهام في علم الکلام
السهم الثاقب |
کد مؤلف | AUTHORCODE24151AUTHORCODE |
محمدباقر حائری (1273-1331ق)، مجتهد اصولی و فقیه، از شاگردان حاج میرزا حبیبالله رشتی و صاحب کتاب «منظومة الكلام».
نام و نسب و ولادت
سید محمدباقر (فرزند میرزا ابوالقاسم معروف به «حجت»، فرزند سید حسن معروف به «حاج آقا»، فرزند سید محمد مجاهد، فرزند میر سید علی صاحب «الرياض»)، طباطبایی حسینی حائری، در شب شنبه، هشتم ماه شعبان 1273ق، در عراق به دنیا آمد[۱].
اساتید
وی از محضر علما و بزرگان زیادی کسب علم کرده است که از جمله آنها، عبارتند از:
- پدرش سید ابوالقاسم؛
- شیخ اردکانی؛
- حاج میرزا حبیبالله رشتی؛
- شیخ محمدحسن آل یاسین؛
و...[۲].
مدارج علمی
وی بهسرعت مدارج و مراحل تحصیل را پشت سر گذاشته، بهگونهای که در جوانی، به درجه اجتهاد رسید و یکی از بزرگان علما و نوابغ روزگار خود شد. وی مجتهدی اصولی، فقیهی متبحر و باتقوا و جامع معقول و منقول بود که ملجأ و پناهگاهی برای مردم زمان خویش بشمار میرفت[۳].
آثار
- منظومة الكلام؛
- منظومة في الحج و الزكاة و النكاح و الطلاق و الأطعمة و الأشربة من أبواب الفقه؛
- تتمة منظومة السيد مهدي بحرالعلوم في الصلاة؛
- منظومة في الرد علی من كفر الشيعة الإمامية؛
- منظومة في إرث الزوجة من ثمن العقار بعد الأخذ بالخيار؛
- مؤلفات في الزكاة و الحجر و منجزات المريض و غيرها[۴].
وفات
ایشان در صبح یازدهم رجب 1331ق، در عراق، دار فانی را وداع گفت[۵].
پانویس
منابع مقاله
حسینی لواسانی، سید ابراهیم، مقدمه کتاب «نور الأفهام في علم الكلام»، اثر سید حسن حسینی لواسانی، با تحقیق سید ابراهیم حسینی لواسانی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ اول، 1325.