۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه و شرح مصباحالأنس'''، اثر استاد محمدحسين نائيجى (1338ش) كه به زبان فارسى رقم خورده است، نخستين شرحى است كه بر آن كتاب نوشته شده است. | '''ترجمه و شرح مصباحالأنس'''، اثر استاد [[نائیجی، محمد حسین|محمدحسين نائيجى]] (1338ش) كه به زبان فارسى رقم خورده است، نخستين شرحى است كه بر آن كتاب نوشته شده است. | ||
آن كتاب، به علت فخامت شأن و سنگينى مطلب، از افق فهم دانشپژوهان به دور بود و آنان دامن خويش را از فهم آن كنار مىكشيدند؛ ازاينروى، شارح ارجمند، همّت بر آن نهاده تا با بر هم زدن كلمات اساطين اهل عرفان، دروازه معرفت بدان كتاب را به روى طالبان بگشايد. | آن كتاب، به علت فخامت شأن و سنگينى مطلب، از افق فهم دانشپژوهان به دور بود و آنان دامن خويش را از فهم آن كنار مىكشيدند؛ ازاينروى، شارح ارجمند، همّت بر آن نهاده تا با بر هم زدن كلمات اساطين اهل عرفان، دروازه معرفت بدان كتاب را به روى طالبان بگشايد. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
#:ايشان، در شرح، از 493 آيه قرآن و 277 روايت - با حذف مكررات - استفاده نمودهاند و كسانى كه يك دوره همنشين اين شرح باشند، در آخر درمىيابند كه عمده آيات و روايات اين باب از معارف براى آنها حل و فصل شده است. | #:ايشان، در شرح، از 493 آيه قرآن و 277 روايت - با حذف مكررات - استفاده نمودهاند و كسانى كه يك دوره همنشين اين شرح باشند، در آخر درمىيابند كه عمده آيات و روايات اين باب از معارف براى آنها حل و فصل شده است. | ||
#اولين شرح مصباح الأنس: در فضيلت اين شرح همين بس كه پس از گذشت 594 سال از وفات [[فناری، محمد بن حمزه|ابن فنارى]] (م 834ق)، اولين شرحى است كه بر اين كتاب وزين، رقم خورده و با اين ترجمه و شرح، «مصباح» درخششى دوباره در حوزه فلسفه و عرفان پيدا نموده است. | #اولين شرح مصباح الأنس: در فضيلت اين شرح همين بس كه پس از گذشت 594 سال از وفات [[فناری، محمد بن حمزه|ابن فنارى]] (م 834ق)، اولين شرحى است كه بر اين كتاب وزين، رقم خورده و با اين ترجمه و شرح، «مصباح» درخششى دوباره در حوزه فلسفه و عرفان پيدا نموده است. | ||
#اهتمام خاص به آثار جناب قونوى(قدسسره): از آنجا كه مرحوم قونوى(قدسسره) باب حل معارف ذوقى است و به فرموده خود او در وصيتنامه: | #اهتمام خاص به آثار جناب قونوى(قدسسره): از آنجا كه مرحوم [[قونوى]](قدسسره) باب حل معارف ذوقى است و به فرموده خود او در وصيتنامه: | ||
#: «تنها كلمات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و خود اوست كه باعث حل مشكلات شده و مشكلات لاينحل را بعد از ايشان احدى حل نخواهد كرد، مگر آنكه ادراك محضر حضرت «م حم د»، مهدى(ع) را كند». | #: «تنها كلمات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و خود اوست كه باعث حل مشكلات شده و مشكلات لاينحل را بعد از ايشان احدى حل نخواهد كرد، مگر آنكه ادراك محضر حضرت «م حم د»، مهدى(ع) را كند». | ||
#:ازاينروى است كه [[فناری، محمد بن حمزه|ابن فنارى]] و نائيجى، اهتمام خاص به تراث جناب قونوى دارند؛ تا آنجا كه در شرح فارسى، 111 مورد از «اعجاز البيان» و 70 مورد از «نفحات الهيه» و 36 مورد از «نصوص» و ديگر تراث قونوى استفاده شده است. | #:ازاينروى است كه [[فناری، محمد بن حمزه|ابن فنارى]] و نائيجى، اهتمام خاص به تراث جناب [[قونوى]] دارند؛ تا آنجا كه در شرح فارسى، 111 مورد از «اعجاز البيان» و 70 مورد از «نفحات الهيه» و 36 مورد از «نصوص» و ديگر تراث قونوى استفاده شده است. | ||
#تفسير مصباح به مصباح: يكى ديگر از امورى كه شارح در دستور كار قرار داده است، ارجاع جاى جاى كتاب به همديگر است كه صدر و ذيل «مصباح»، خود، گوياى مطالب هستند و براى كشف اين ارتباطات براى هر مبحثى، يك بار كل كتاب را وارسى كرده است؛ تا آنجا كه بر اساس تتبع ما، 28 مورد آدرسدهىهاى اينچنينى وجود دارد كه براى استفاده در پاورقى آدرسدهى مىشود [1]. | #تفسير مصباح به مصباح: يكى ديگر از امورى كه شارح در دستور كار قرار داده است، ارجاع جاى جاى كتاب به همديگر است كه صدر و ذيل «مصباح»، خود، گوياى مطالب هستند و براى كشف اين ارتباطات براى هر مبحثى، يك بار كل كتاب را وارسى كرده است؛ تا آنجا كه بر اساس تتبع ما، 28 مورد آدرسدهىهاى اينچنينى وجود دارد كه براى استفاده در پاورقى آدرسدهى مىشود [1]. | ||
#بهرهگيرى از كتب درسى: از آنجا كه «مصباح الأنس»، محور تدريس مرحوم اشكورى و محل توجه مرحوم قمشهاى و مورد تدريس مكرر مرحوم رفيعى قزوينى قرار گرفته است و با مطرح شدن آن توسط علامه [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] و تدريس مكرر ايشان بهطور جدى، بهعنوان آخرين كتاب سير درسى عرفان نظرى قرار گرفته است و هماكنون تنى چند از شاگردان ايشان اين كتاب را در حال تدريس هستند. | #بهرهگيرى از كتب درسى: از آنجا كه «مصباح الأنس»، محور تدريس مرحوم اشكورى و محل توجه مرحوم قمشهاى و مورد تدريس مكرر مرحوم رفيعى قزوينى قرار گرفته است و با مطرح شدن آن توسط علامه [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] و تدريس مكرر ايشان بهطور جدى، بهعنوان آخرين كتاب سير درسى عرفان نظرى قرار گرفته است و هماكنون تنى چند از شاگردان ايشان اين كتاب را در حال تدريس هستند. |
ویرایش