۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کىا' به 'کی ا') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
نخستين پيشواى اين مكتب (در عصر حاضر)، استاد محمد عبده است كه اساس اين بنيان عظيم را پى افكند و باب اجتهاد در تفسير را پس از چند قرن گشود. وى روش تقليد از گذشتگان را به كنارى نهاد و به عقل، آزادى نقد و تحقيق بخشيد. بعد از او هم شاگردان بزرگش، مانند رشيد رضا، شيخ محمد قاسمى، شيخ احمد مصطفى مراغى و پس از آنان علماى ديگرى مانند: [[سید قطب]]، شيخ [[مغنیه، محمدجواد|محمد جواد مغنيه]]، شيخ محمد صادقى، سيد محمدحسین | نخستين پيشواى اين مكتب (در عصر حاضر)، استاد محمد عبده است كه اساس اين بنيان عظيم را پى افكند و باب اجتهاد در تفسير را پس از چند قرن گشود. وى روش تقليد از گذشتگان را به كنارى نهاد و به عقل، آزادى نقد و تحقيق بخشيد. بعد از او هم شاگردان بزرگش، مانند رشيد رضا، شيخ محمد قاسمى، شيخ احمد مصطفى مراغى و پس از آنان علماى ديگرى مانند: [[سید قطب]]، شيخ [[مغنیه، محمدجواد|محمد جواد مغنيه]]، شيخ محمد صادقى، [[فضل‌الله، سید محمدحسین|سيد محمدحسین فضل‌الله]]، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، شيخ سعيد حوى، محمد طاهر ابن عاشور، سيد [[مدرسی، محمدتقی|محمدتقى مدرسى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مكارم شيرازى]] و ديگران بر همين منوال حركت كردند، اما كسى كه بر همه آنان برترى دارد و در اين راه گوى سبقت را از همگان ربوده است، علامه و فيلسوف بزرگوار مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبائى]] است. | ||
== روش تفسير == | == روش تفسير == | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
#المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص357. | #المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص357. | ||
#تفسير و تفاسير جديد، [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]]، صفحه 208. | #تفسير و تفاسير جديد، [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]]، صفحه 208. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||