حسین، محمد خضر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'دحض مفتريات القاديانية فة ضوء الکتاب و السنة (دراسة ضرورية لکل مسلم)' به 'دحض مفتريات القاديانية في ضوء الكتاب و السنة') |
|||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |حسين | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1293ق/1876م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |روستای نفطه در تونس | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد خضر حسین'''، فقیه، زبان‌شناس، پیش‌گام نوآوری و از اساتید جامع الازهر | '''محمد خضر حسین''' (1876-1958م)، فقیه، زبان‌شناس، پیش‌گام نوآوری و از اساتید جامع الازهر. نقض کتاب «[[في الشعر الجاهلي]]»، از جمله آثار اوست. | ||
== | ==ولادت== | ||
محمد خضر حسین، در | محمد خضر حسین، در 26 رجب سال 1293ق برابر با 16 اوت 1876م، در روستای نفطه در تونس، در میان خانواده‌ای دانشمند و شریف و اصیل به دنیا آمد. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
او تحت تأثیر پدر و عموی خود، «محمد مکی بن عزوز» قرار داشت که از علمای بزرگ بود و در حکومت عثمانی دارای مقام بالایی بود. به گفته خودش، مادرش کتاب «الكفراوي» در نحو و «السفطي» در فقه مالکی را به او آموخت. او به‌همراه خانواده به پایتخت تونس نقل مکان کرد؛ در آنجا تحصیلات ابتدایی را فراگرفت و قرآن کریم را حفظ کرد. سپس به جامع زیتونه پیوست و در تمام مراحل علمی درخشش و شایستگی از خود نشان داد. او علوم عربی و شریعت را آموخت و علوم تفسیر، حدیث، فقه و معانی و بیان را از دانشمندان برجسته‌ای مانند: شیخ عمر بن شیخ و شیخ محمد النجار فراگرفت. | او تحت تأثیر پدر و عموی خود، «محمد مکی بن عزوز» قرار داشت که از علمای بزرگ بود و در حکومت عثمانی دارای مقام بالایی بود. به گفته خودش، مادرش کتاب «الكفراوي» در نحو و «السفطي» در فقه مالکی را به او آموخت. او به‌همراه خانواده به پایتخت تونس نقل مکان کرد؛ در آنجا تحصیلات ابتدایی را فراگرفت و قرآن کریم را حفظ کرد. سپس به جامع زیتونه پیوست و در تمام مراحل علمی درخشش و شایستگی از خود نشان داد. او علوم عربی و شریعت را آموخت و علوم تفسیر، حدیث، فقه و معانی و بیان را از دانشمندان برجسته‌ای مانند: شیخ عمر بن شیخ و شیخ محمد النجار فراگرفت. | ||
==فعالیت‌های علمی== | ==فعالیت‌های علمی== | ||
محمد خضر حسین در سال 1898م، از جامع زیتونه گواهی فارغ‌التحصیلی را دریافت کرد و پس از آن مجله «السياسة العظمی» را در سال 1902م، تأسیس کرد که اولین مجله علمی و ادبی عربی در شمال آفریقا بود. این مجله در ارائه تصویری درخشان از اسلام سهیم بود؛ همچنان‌که در کم کردن شر استعمار نقش داشت. | محمد خضر حسین در سال 1898م، از جامع زیتونه گواهی فارغ‌التحصیلی را دریافت کرد و پس از آن مجله «السياسة العظمی» را در سال 1902م، تأسیس کرد که اولین مجله علمی و ادبی عربی در شمال آفریقا بود. این مجله در ارائه تصویری درخشان از اسلام سهیم بود؛ همچنان‌که در کم کردن شر استعمار نقش داشت. | ||
محمد خضر، سپس برای تدریس به تونس بازگشت. سپس به دمشق نقل مکان کرد و به‌عنوان معلم در دانشگاه سلطنتی منصوب شد. پس از آن به استانبول سفر کرد و در پی ارتباط با انور پاشا، وزیر جنگ، به‌عنوان سردبیر عربی در وزارت جنگ انتخاب شد. او سرانجام در قاهره رحل اقامت افکند و به تحقیق و نگارش مقالات مشغول شد و به‌عنوان سردبیر در بخش ادبیات «دارالكتب المصرية» مشغول شد. او پس از اخذ گواهی بین‌المللی از دانشگاه الازهر به تأسیس گروه‌های اسلامی روی آورد و در تأسیس «جمعية الشبان المسلمين» مشارکت کرد. | محمد خضر، سپس برای تدریس به تونس بازگشت. سپس به دمشق نقل مکان کرد و به‌عنوان معلم در دانشگاه سلطنتی منصوب شد. پس از آن به استانبول سفر کرد و در پی ارتباط با انور پاشا، وزیر جنگ، به‌عنوان سردبیر عربی در وزارت جنگ انتخاب شد. او سرانجام در قاهره رحل اقامت افکند و به تحقیق و نگارش مقالات مشغول شد و به‌عنوان سردبیر در بخش ادبیات «دارالكتب المصرية» مشغول شد. او پس از اخذ گواهی بین‌المللی از دانشگاه الازهر به تأسیس گروه‌های اسلامی روی آورد و در تأسیس «جمعية الشبان المسلمين» مشارکت کرد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
محمد خضر حسین در | محمد خضر حسین در 13 رجب 1377ق برابر با 28 فوریه 1958م، درگذشت و در کنار دوستش [[تیمور، احمد|احمد تیمور پاشا]] به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: وب‌گاه هنداوی</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[https://www.hindawi.org/contributors/28079706/ وب‌گاه هنداوی، صفحه المساهمون] | |||
https://www.hindawi.org/contributors/28079706/ | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:اردیبهشت (1400)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۵
| نام | حسین، محمد خضر |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | حسين |
| متولد | 1293ق/1876م |
| محل تولد | روستای نفطه در تونس |
| رحلت | 1958م |
| اساتید | |
| برخی آثار | دحض مفتريات القاديانية في ضوء الكتاب و السنة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07395AUTHORCODE |
محمد خضر حسین (1876-1958م)، فقیه، زبان‌شناس، پیش‌گام نوآوری و از اساتید جامع الازهر. نقض کتاب «في الشعر الجاهلي»، از جمله آثار اوست.
ولادت
محمد خضر حسین، در 26 رجب سال 1293ق برابر با 16 اوت 1876م، در روستای نفطه در تونس، در میان خانواده‌ای دانشمند و شریف و اصیل به دنیا آمد.
تحصیلات
او تحت تأثیر پدر و عموی خود، «محمد مکی بن عزوز» قرار داشت که از علمای بزرگ بود و در حکومت عثمانی دارای مقام بالایی بود. به گفته خودش، مادرش کتاب «الكفراوي» در نحو و «السفطي» در فقه مالکی را به او آموخت. او به‌همراه خانواده به پایتخت تونس نقل مکان کرد؛ در آنجا تحصیلات ابتدایی را فراگرفت و قرآن کریم را حفظ کرد. سپس به جامع زیتونه پیوست و در تمام مراحل علمی درخشش و شایستگی از خود نشان داد. او علوم عربی و شریعت را آموخت و علوم تفسیر، حدیث، فقه و معانی و بیان را از دانشمندان برجسته‌ای مانند: شیخ عمر بن شیخ و شیخ محمد النجار فراگرفت.
فعالیت‌های علمی
محمد خضر حسین در سال 1898م، از جامع زیتونه گواهی فارغ‌التحصیلی را دریافت کرد و پس از آن مجله «السياسة العظمی» را در سال 1902م، تأسیس کرد که اولین مجله علمی و ادبی عربی در شمال آفریقا بود. این مجله در ارائه تصویری درخشان از اسلام سهیم بود؛ همچنان‌که در کم کردن شر استعمار نقش داشت.
محمد خضر، سپس برای تدریس به تونس بازگشت. سپس به دمشق نقل مکان کرد و به‌عنوان معلم در دانشگاه سلطنتی منصوب شد. پس از آن به استانبول سفر کرد و در پی ارتباط با انور پاشا، وزیر جنگ، به‌عنوان سردبیر عربی در وزارت جنگ انتخاب شد. او سرانجام در قاهره رحل اقامت افکند و به تحقیق و نگارش مقالات مشغول شد و به‌عنوان سردبیر در بخش ادبیات «دارالكتب المصرية» مشغول شد. او پس از اخذ گواهی بین‌المللی از دانشگاه الازهر به تأسیس گروه‌های اسلامی روی آورد و در تأسیس «جمعية الشبان المسلمين» مشارکت کرد.
وفات
محمد خضر حسین در 13 رجب 1377ق برابر با 28 فوریه 1958م، درگذشت و در کنار دوستش احمد تیمور پاشا به خاک سپرده شد[۱].
آثار
- الخيال في الشعر العربي؛
- حياة ابن خلدون ومُثل من فلسفته الاجتماعية؛
- نقض کتاب «الإسلام وأصول الحكم»؛
- نقض کتاب «في الشعر الجاهلي»[۲].
- الشريعة الإسلامية صالحة لكل زمان ومكان؛
- دراسات في العربية وتاريخها؛
- الدعوة إلی الإصلاح؛
- فضائح وأسرار الصهيونية والبابية والبهائية والقرامطة والباطنية.