حسین، محمد خضر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
[[دحض مفتريات القاديانية فة ضوء الکتاب و السنة (دراسة ضرورية لکل مسلم)]] | [[دحض مفتريات القاديانية فة ضوء الکتاب و السنة (دراسة ضرورية لکل مسلم)]] | ||
[[الشريعة الإسلامية صالحة لكل زمان و مكان]] | |||
[[دراسات في العربية و تاريخها]] | |||
[[نقض كتاب في الشعر الجاهلي]] | |||
[[الدعوة إلى الإصلاح]] | |||
[[فضائح و أسرار الصهیونیة و البابیة و البهائیة و القرامطة و الباطنیة]] | |||
[[ثلاث رسائل عن ألقادیانیة]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات جدید]] | [[رده:مقالات جدید]] | ||
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۱۶
| نام | حسین، محمد خضر |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1874م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1958م |
| اساتید | |
| برخی آثار | دحض مفتريات القاديانية فة ضوء الکتاب و السنة (دراسة ضرورية لکل مسلم) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07395AUTHORCODE |
محمد خضر حسین، فقیه، زبان‌شناس، پیش‌گام نوآوری و از اساتید جامع الازهر. وی در سال 1293ق/1876م، در تونس در خانواده‌ای اهل علم متولد شد. نقض کتاب «في الشعر الجاهلي»، از جمله آثار اوست. او در سال 1958م، درگذشت.
زادروز، زادگاه و خاندان
محمد خضر حسین، در سال 1293ق/1876م، در روستای نفطه در تونس، در میان خانواده‌ای دانشمند و شریف و اصیل، به دنیا آمد.
تحصیل
او تحت تأثیر پدر و عموی خود، «محمد مکی بن عزوز» قرار داشت که از علمای بزرگ بود و در حکومت عثمانی دارای مقام بالایی بود. به گفته خودش، مادرش کتاب «الكفراوي» در نحو و «السفطي» در فقه مالکی را به او آموخت. او به‌همراه خانواده به پایتخت تونس نقل مکان کرد؛ در آنجا تحصیلات ابتدایی را فراگرفت و قرآن کریم را حفظ کرد. سپس به جامع زیتونه پیوست و در تمام مراحل علمی درخشش و شایستگی از خود نشان داد. او علوم عربی و شریعت را آموخت و علوم تفسیر، حدیث، فقه و معانی و بیان را از دانشمندان برجسته‌ای مانند: شیخ عمر بن شیخ و شیخ محمد النجار فراگرفت.
فعالیت‌های علمی
محمد خضر حسین در سال 1898م، از جامع زیتونه گواهی فارغ‌التحصیلی را دریافت کرد و پس از آن مجله «السياسة العظمی» را در سال 1902م، تأسیس کرد که اولین مجله علمی و ادبی عربی در شمال آفریقا بود. این مجله در ارائه تصویری درخشان از اسلام سهیم بود؛ همچنان‌که در کم کردن شر استعمار نقش داشت. محمد خضر، سپس برای تدریس به تونس بازگشت. سپس به دمشق نقل مکان کرد و به‌عنوان معلم در دانشگاه سلطنتی منصوب شد. پس از آن به استانبول سفر کرد و در پی ارتباط با انور پاشا، وزیر جنگ، به‌عنوان سردبیر عربی در وزارت جنگ انتخاب شد. او سرانجام در قاهره رحل اقامت افکند و به تحقیق و نگارش مقالات مشغول شد و به‌عنوان سردبیر در بخش ادبیات «دارالكتب المصرية» مشغول شد. او پس از اخذ گواهی بین‌المللی از دانشگاه الازهر به تأسیس گروه‌های اسلامی روی آورد و در تأسیس «جمعية الشبان المسلمين» مشارکت کرد.
وفات
محمد خضر حسین در سال 1958م، درگذشت و در کنار دوستش احمد تیمور پاشا به خاک سپرده شد[۱].
آثار
- الخيال في الشعر العربي؛
- حياة ابن خلدون ومُثل من فلسفته الاجتماعية؛
- نقض کتاب «الإسلام وأصول الحكم»؛
- نقض کتاب «في الشعر الجاهلي»[۲].
- الشريعة الإسلامية صالحة لكل زمان ومكان؛
- دراسات في العربية وتاريخها؛
- الدعوة إلی الإصلاح؛
- فضائح وأسرار الصهيونية والبابية والبهائية والقرامطة والباطنية.
پانویس
منابع مقاله
وب‌گاه هنداوی، صفحه المساهمون، به آدرس اینترنتی: https://www.hindawi.org/contributors/28079706/