علامه، ضیاءالدین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1290ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | ||
[[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] | |||
[[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | |||
[[سيد عبدالهادى شيرازى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۷: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد ضياءالدين علامه اصفهانى''' | '''سيد ضياءالدين علامه اصفهانى''' (1290-1377ش)، فقیه، اصولی، کتابشناس، رجالی، استاد فقه و اصول | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۶: | خط ۵۲: | ||
وى در نوجوانى بر اثر عشق وافر به تحصيل، به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. | وى در نوجوانى بر اثر عشق وافر به تحصيل، به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. | ||
وى در نجف از دروس خارج آيات عظام: سيد عبدالهادى | وى در نجف از دروس خارج آيات عظام: [[سيد عبدالهادى شيرازى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]، [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و ديگران استفاده برد و از آنان اجازه اجتهاد و روايت گرفت. وى در نجف بر اثر ملازمت و تماس دائم با محقق فرزانه، [[آقا بزرگ تهرانى]] و استفاده از محضر او در فنون كتابشناسى و رجال موفق به نوشتن آثار ارزشمندى گرديد. استاد علامه پس از ده سال توقف در نجف به اصفهان بازگشت و به انجام امور دينى و حل مشكلات مردم همت گماشت. | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
خط ۶۲: | خط ۶۸: | ||
# تحقيق كتاب الوافى در شانزده جلد | # تحقيق كتاب الوافى در شانزده جلد | ||
# تحقيق مجمع الرجال در هفت جلد. | # تحقيق مجمع الرجال در هفت جلد. | ||
# ضياءالدرايه | |||
# ضياءالقاري | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۳
نام | علامه، ضیاءالدین |
---|---|
نامهای دیگر | آیتالله علامه اصفهانی
علامه اصفهانی، ضیاءالدین حسینی اصفهانی، ضیاءالدین |
نام پدر | |
متولد | 1290ش |
محل تولد | اصفهان |
رحلت | 1378 ق |
اساتید | سيد محسن حكيم |
برخی آثار | مجمع الرجال |
کد مؤلف | AUTHORCODE07148AUTHORCODE |
سيد ضياءالدين علامه اصفهانى (1290-1377ش)، فقیه، اصولی، کتابشناس، رجالی، استاد فقه و اصول
ولادت
در حدود سال 1290ش (1330ق) در اصفهان و در خاندانى عالم به دنيا آمد.
تحصیلات
وى در نوجوانى بر اثر عشق وافر به تحصيل، به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت.
وى در نجف از دروس خارج آيات عظام: سيد عبدالهادى شيرازى، سيد محسن حكيم، سيد محمود شاهرودى و سيد ابوالقاسم خويى و ديگران استفاده برد و از آنان اجازه اجتهاد و روايت گرفت. وى در نجف بر اثر ملازمت و تماس دائم با محقق فرزانه، آقا بزرگ تهرانى و استفاده از محضر او در فنون كتابشناسى و رجال موفق به نوشتن آثار ارزشمندى گرديد. استاد علامه پس از ده سال توقف در نجف به اصفهان بازگشت و به انجام امور دينى و حل مشكلات مردم همت گماشت.
فعالیتها
انتشار هفتهنامه نداى دين در اصفهان در دوران دكتر مصدق، مبارزه با بهائيان، پيوستن به جرگه فداييان اسلام و نيز سخنرانىهاى آتشين عليه دستگاه حاكم و انتقاد از اوضاع زمان، از جمله فعالیتهای سياسى و اجتماعى ايشان بوده است. اين فعاليتها عكسالعمل رژيم را به دنبال آورد و با فشارهايى كه به ايشان وارد گرديد، در 37 سالگى مجبور به مهاجرت به عتبات عاليات شد.
وفات
وى سرانجام در 10 بهمن 1377 برابر با 14 شوال 1419 بر اثر شدت بيمارى در 87 سالگى چشم از جهان فروبست و پس از تشييعى با شكوه، در جوار مزار علامه مجلسى به خاک سپرده شد.
آثار
از ايشان آثار متعددى بر جاى مانده كه برخى از آنها از اين قرارند:
- تفسير ضياء
- تحقيق كتاب الوافى در شانزده جلد
- تحقيق مجمع الرجال در هفت جلد.
- ضياءالدرايه
- ضياءالقاري