عاملی بیاضی، ابراهیم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |شيخ على | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |بياض لبنان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[ابراهيم كرباسى]] | ||
[[سيد حسين حمامى]] | |||
[[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | |||
[[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۵: | خط ۴۱: | ||
'''ابراهيم سليمان بياضى عاملى'''، | '''ابراهيم سليمان بياضى عاملى''' (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۲: | خط ۴۸: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
پس از دوران كودكى، نزد پدرش شيخ على، قرآن و ادبيات را فراگرفت و پس از آن، در 1340ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و سطوح را فرا گرفت. به دنبال بيمارىاش، به زادگاهش بازگشت و در سال 1351ق، مجدداً به نجف رفت و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: شيخ ابراهيم | پس از دوران كودكى، نزد پدرش شيخ على، قرآن و ادبيات را فراگرفت و پس از آن، در 1340ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و سطوح را فرا گرفت. به دنبال بيمارىاش، به زادگاهش بازگشت و در سال 1351ق، مجدداً به نجف رفت و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: شيخ [[ابراهيم كرباسى]]، [[سيد حسين حمامى]]، شيخ [[محمدرضا کاشفالغطاء]] و شيخ [[غلامعلى قمى]] آموخت و پس از آن، دروس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام: [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]- كه بيشترين استفاده علمىاش را از محضر پر فيض او آموخت- و [[سيد حسين حمامى]] فرا گرفت و از آنان به دريافت اجازه اجتهاد نائل آمد. | ||
در سال 1370ق، از سوى [[حکیم، سید محسن|آيتالله حكيم]] براى تصدى منصب قضاوت به كشور كويت مهاجرت كرد و مدت 11 سال در آنجا ماند. در سال 1381ق، به زادگاهش بازگشت و به تأليف، تدريس، وعظ و ارشاد و اقامه جماعت پرداخت و موفق شد در آن شهر حوزه علميه (امام الحجة) و كتابخانه عمومى- با ده هزار جلد كتاب- بنياد گذارد. | |||
او اديبى قوى دست و شاعرى زبردست بود كه اشعار بسيار در مواضع مختلف سروده است و نمونه عالى يك عالم و فقيه خدمتگذار مردم و كوشا در حلّ مشكلات و اصلاح امور ايشان به شمار مىرفت. | او اديبى قوى دست و شاعرى زبردست بود كه اشعار بسيار در مواضع مختلف سروده است و نمونه عالى يك عالم و فقيه خدمتگذار مردم و كوشا در حلّ مشكلات و اصلاح امور ايشان به شمار مىرفت. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
او مؤلف دهها جلد كتاب در فقه، اصول، كلام، هيأت و منطق بود كه اكثر آنها مخطوط مانده است. كتابهاى چاپىاش عبارتند از: | او مؤلف دهها جلد كتاب در فقه، اصول، كلام، هيأت و منطق بود كه اكثر آنها مخطوط مانده است. كتابهاى چاپىاش عبارتند از: |
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۱۱
نام | عاملی بیاضی، ابراهیم |
---|---|
نامهای دیگر | بیاضی، ابراهیم |
نام پدر | شيخ على |
متولد | 1288ش یا 1910 م |
محل تولد | بياض لبنان |
رحلت | 1383ش یا 1425ق یا 2004 م |
اساتید | ابراهيم كرباسى |
برخی آثار | الاوزان و المقادیر |
کد مؤلف | AUTHORCODE00034AUTHORCODE |
ابراهيم سليمان بياضى عاملى (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد ميرزاى نائينى، سيد محسن حكيم
ولادت
در 23 محرم الحرام 1328ق، در شهر بياض- از شهرهاى جبل عامل در جنوب لبنان- به دنيا آمد.
تحصیلات
پس از دوران كودكى، نزد پدرش شيخ على، قرآن و ادبيات را فراگرفت و پس از آن، در 1340ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و سطوح را فرا گرفت. به دنبال بيمارىاش، به زادگاهش بازگشت و در سال 1351ق، مجدداً به نجف رفت و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: شيخ ابراهيم كرباسى، سيد حسين حمامى، شيخ محمدرضا کاشفالغطاء و شيخ غلامعلى قمى آموخت و پس از آن، دروس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام: ميرزاى نائينى، سيد محسن حكيم- كه بيشترين استفاده علمىاش را از محضر پر فيض او آموخت- و سيد حسين حمامى فرا گرفت و از آنان به دريافت اجازه اجتهاد نائل آمد.
در سال 1370ق، از سوى آيتالله حكيم براى تصدى منصب قضاوت به كشور كويت مهاجرت كرد و مدت 11 سال در آنجا ماند. در سال 1381ق، به زادگاهش بازگشت و به تأليف، تدريس، وعظ و ارشاد و اقامه جماعت پرداخت و موفق شد در آن شهر حوزه علميه (امام الحجة) و كتابخانه عمومى- با ده هزار جلد كتاب- بنياد گذارد.
او اديبى قوى دست و شاعرى زبردست بود كه اشعار بسيار در مواضع مختلف سروده است و نمونه عالى يك عالم و فقيه خدمتگذار مردم و كوشا در حلّ مشكلات و اصلاح امور ايشان به شمار مىرفت.
آثار
او مؤلف دهها جلد كتاب در فقه، اصول، كلام، هيأت و منطق بود كه اكثر آنها مخطوط مانده است. كتابهاى چاپىاش عبارتند از:
- الاوزان والمقادير؛
- حرمة حلق اللحية؛
- المسائل الستينية؛
- جبل عامل.
وفات
آن عالم بزرگوار، در 97 سالگى در روز دوشنبه 8 صفرالخير 1425ق در زادگاهش بدرود حيات گفت و پيكر پاکش به نجف اشرف انتقال داده شد و در روز چهارشنبه 10صفر، در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
منابع مقاله
مجله آينه پژوهش، خرداد و تير 1383، شماره 86 برگرفته از كتاب علماء ثغور الاسلام، ج1، ص22-23