زعیتر، عادل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:فروردین(1400)]] | |||
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۶
| نام | زعیتر، عادل |
|---|---|
| نامهای دیگر | شيخ المترجمين العرب |
| نام پدر | عمر |
| متولد | 1895م |
| محل تولد | نابلس بیروت |
| رحلت | 1957م |
| اساتید | مصطفى غلايينى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10462AUTHORCODE |
عادل بن عمر بن حسن زعيتر (۱۸۹۵ - ۱۹۵۷م)، معروف به شيخ المترجمين العرب، نویسنده، مترجم و متفكر قرن بيستم عرب
ولادت
وى در سال 1895م در نابلس، در خانواده‌اى مذهبى و اهل علم، سياست و قانون، به دنيا آمد.
پدرش، قاضى بود و تا قبل از مرگش در سال 1924م، منصب «رئيس بلديه» نابلس را برعهده داشت.
تحصیلات
عادل تحصيلات ابتدايى خويش را در مدرسه «النجاح الوطنيه» در نابلس گذراند. بيشتر تعلیمات وى در «المكتب السلطانى» در بيروت، نزد استاد لغت، شيخ مصطفى غلايينى (1885-1944م) صورت پذيرفت. وى استعداد خاصى در فراگيرى لغت عربى داشت، به‌گونه‌اى كه باعث تعجب و حيرت استاد خويش گرديد و استاد، نسخه‌اى از تأليفات خويش به نام «اللورد كرومر» و ممهور به مهر خود، به وى اعطاء كرد.
وى پس از چندى به استانبول تركيه رفته و در دانشگاه «السلطانيه» مشغول تحصيل گرديد و در آنجا، به فراگيرى لغت تركى و فرانسوى پرداخت.
وى در دوران جنگ جهانى اول، در سال 1914م، در ارتش تركيه، به خدمت سربازى درآمد و در 1916م به نابلس بازگشت. در اين ايام بود كه قواى تركان عثمانى، وارد اراضى عربى شده بود و عادل در كنار دوست خود، صالح صمادى (1893- 1933م)، براى مقابله با آنان، به نيروهاى انقلابى تحت فرماندهى اميرالثائر فيصل بن حسين پيوست.
وى بعدها به فرانسه رفت و موفق به كسب مدرک ليسانس حقوق در سال 1925م از دانشگاه پاريس گرديد. در سال 1953م، عضو مجمع علمى دانشگاه عراق و در سال 1955، عضو مجمع علمى عربى در دمشق شد.
وى معاصر و هم‌دوره محمد عزه دروزه، ابراهيم قاسم عبدالهادى و امين تميمى بوده و در كنار ايشان، در استقلال سوريه، نقش مهمى را ايفاء كرده است.
وى مسلط به زبان‌هاى تركى، فرانسوى، انگليسى و آلمانى بوده و ترجمه‌هاى فراوانى از اين لغات به عربى داشته است.
وى به غير از ترجمه كتاب «مفكرو الاسلام» اثر كارا دوفو فرانسوى كه چاپ نشده است، داراى ترجمه‌هاى چاپ شده بسيارى مى‌باشد.
عائشه عبدالرحمن (بنت الشاطئ)، حسين محمد بافقيه منتقد سعودى و شتفان فلد آلمانى، آثار و ترجمه‌هاى وى را ستوده‌اند.
وفات
وى در 21 نوامبر سال 1957م، در زادگاه خويش نابلس، بر اثر بيمارى قلبى درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.
آثار
وى همواره در پى ترجمه كتاب‌هاى مهمى از متشرقين و فلاسفه بوده است كه از مهمترين آن‌ها، مى‌توان به ترجمه كتاب‌هاى زير اشاره كرد:
- حيات محمد(ص)؛ اميل لودفيغ؛
- ابن خلدون و فلسفته الاجتماعیة؛ غاستون بوتول؛
- ابن رشد و الرشديه؛ ارنست رينان؛
- حضارة العرب؛ جوستاف لوبون؛
- حضارات الهند؛ جوستاف لوبون؛
- البحر المتوسط؛ اميل لودفيغ؛
- النيل: حياة نهر؛ اميل لودفيغ؛
- تاريخ العرب العامّ؛ لسيديو؛
- العقد الاجتماعى أو مبادئ الحقوق الأساسيه؛ ژان ژاك روسو؛
- فلسفه التاريخ؛ غوستاف لوبون؛
- الرسائل الفلسفيه؛ فولتير؛
- حديقه ابيقور؛ اناتول فرانس؛
- الآلهة عطاش؛ اناتول فرانس؛
- روح القوانين؛ مونتيسكيو؛
- تِلِماك؛ فرانسوا فنلون؛
- اصول الفقه الدستورى؛ ايسمن؛
- الغزالى؛ البارون كرادوفو؛
- ابن سينا؛ البارون كرادوفو؛
- مفكرو الاسلام؛ البارون كرادوفو.