۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |حاج حمید | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |ماه رجب 1382 قمرى | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |بحرین | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[گلپایگانی، محمدرضا|آیتالله سید محمدرضا گلپایگانی]] | ||
[[روحانی، سید محمد|آیتالله سید محمد روحانى]] | |||
[[آملی، هاشم|آیتالله میرزا هاشم آملى لاریجانى]] | |||
[[وحید خراسانی، حسین|آیتالله حسین وحید خراسانى]] | |||
[[تبریزی، جواد|آیتالله میرزا جواد تبریزى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۳: | خط ۴۱: | ||
'''محمد سند''' (متولد 1382ق)، مرجع دینی اهل بحرین ساکن نجف. | '''محمد سند''' (متولد 1382ق)، مرجع دینی اهل بحرین ساکن نجف. | ||
== | ==ولادت== | ||
آیتالله محمد سند در ماه رجب 1382 قمرى(مطابق با آذر ماه 1341 شمسى) در بحرین به دنیا آمد. پدرش حاج حمید از بازرگانان بحرین و از ارادتمندان ائمه اطهار(ع) به ویژه سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) بود. | آیتالله محمد سند در ماه رجب 1382 قمرى(مطابق با آذر ماه 1341 شمسى) در بحرین به دنیا آمد. پدرش حاج حمید از بازرگانان بحرین و از ارادتمندان ائمه اطهار(ع) به ویژه سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) بود. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
در عنفوان جوانى به ذکاوت و زیرکى مشهور بود، به گونه اى که تحصیلات ابتدائى را در چهار و نیم سالگى آغاز کرد! از آنجا که با سن قانونى آغاز تحصیل فاصله داشت، یک آزمون هوش ویژه از وى به عمل آمد. نتیجه اش به گونه اى بود که با این سن کم در مدرسه پذیرفته شد. پانزده و نیم سال داشت که تحصیلات دبیرستانى را به پایان رسانید. در طول دوران تحصیل از دانش آموزان برجسته و ممتاز بود و علاوه بر اشتغال به تحصیل به فعالیت هاى دینى از جمله برپایى نماز جماعت در مدرسه و دیگر جاها مى پرداخت. | در عنفوان جوانى به ذکاوت و زیرکى مشهور بود، به گونه اى که تحصیلات ابتدائى را در چهار و نیم سالگى آغاز کرد! از آنجا که با سن قانونى آغاز تحصیل فاصله داشت، یک آزمون هوش ویژه از وى به عمل آمد. نتیجه اش به گونه اى بود که با این سن کم در مدرسه پذیرفته شد. پانزده و نیم سال داشت که تحصیلات دبیرستانى را به پایان رسانید. در طول دوران تحصیل از دانش آموزان برجسته و ممتاز بود و علاوه بر اشتغال به تحصیل به فعالیت هاى دینى از جمله برپایى نماز جماعت در مدرسه و دیگر جاها مى پرداخت. | ||
خط ۴۱: | خط ۴۹: | ||
پس از گرفتن دیپلم از طریق یک هیئت آموزشى به دانشکده آموزش عالى دیوید گیم لندن راه یافت و در رشته مهندسى تحصیل کرد و با نبوغ ویژه اش با یک سال تحصیل موفق به اخذ مدرک کاردانى شد. در سال دوم ماده هاى تکمیلى را اخذ کرد و به دانشکده تخصصى امپریال ملحق شد. در این مرحله در تحصیل کوشا بود و در اواخر سال دوم نسبت به ادعاها، اشکالات و اتهامات بى اساس راجع به مذهب اهل بیت(ع) که به منظور بدبین کردن دیگران صورت مى گرفت، عمیقاً به فکر فرو رفت. و این در حالى است که بهترین و قوى ترین پاسخ ها را در میراث غنى همین مذهب مى توان یافت و بدان وسیله از مذهب در مقابل ادعاها و اشکالات دفاع کرد. با این اندیشه بود که تصمیم گرفت تحصیل در دانشگاه هاى انگلیس را رها کند و به شهر مقدس قم، که یکى از مراکز علوم دینى اهل بیت است، سفر کند. این اندیشه از سابق در ذهنش تبلور یافته بود، اما در دوران تحصیلش در کشورهاى غربى شکوفاتر شد، و سرچشمه آن هم روحیه ولایى بود که از زمان کودکى با گوشت و خونش عجین گشته، باعث مى شد مظلومیت اهل بیت(ع) و غربت امام عصر(عج) را لمس کند. او شاهد فعالیت هاى فرهنگى دشمنان مکتب اهل بیت(ع) و شبهاتى بود که بین جوانان و دانشجویان مى پراکندند. به این سبب بود که تصمیم به ترک دانشگاه و ورود به حوزه علمیه براى تحصیل علوم و معارف اهل بیت(ع) گرفت تا بتواند به این شبهات پاسخ گوید. بسیارى از دوستان و استادانش به او اعتراض کردند و کسى که بیشترین مخالفت را با(تصمیم) او داشت، استادى یهودى بود که به نبوغ و استعدادش پى برده بود حتى به او پیشنهاد کرده بود که همه مخارج تحصیلش در لندن را بر عهده بگیرد، اما نتوانست او را از تصمیمش که پیمودن راه خدمت به امام حجت(عج) بود، منصرف سازد. دلمشغولى او چگونه رفتن به شهر مقدس قم و عملى کردن این عزم بلند بود. تا این که در سالگرد پیروزى انقلاب اسلامى ایران براى او این فرصت پیش آمد، چرا که گروهى از دانشجویان در تهران از گروهى از دانشجویان لندن براى شرکت در یک همایش فکرى دعوت به عمل آوردند و در پى این دعوت بود که ایشان از لندن به تهران آمد و از شدت شوقى که داشت به جاى رفتن به آن همایش مستقیماً از فرودگاه تهران به شهر مقدس قم رفت! | پس از گرفتن دیپلم از طریق یک هیئت آموزشى به دانشکده آموزش عالى دیوید گیم لندن راه یافت و در رشته مهندسى تحصیل کرد و با نبوغ ویژه اش با یک سال تحصیل موفق به اخذ مدرک کاردانى شد. در سال دوم ماده هاى تکمیلى را اخذ کرد و به دانشکده تخصصى امپریال ملحق شد. در این مرحله در تحصیل کوشا بود و در اواخر سال دوم نسبت به ادعاها، اشکالات و اتهامات بى اساس راجع به مذهب اهل بیت(ع) که به منظور بدبین کردن دیگران صورت مى گرفت، عمیقاً به فکر فرو رفت. و این در حالى است که بهترین و قوى ترین پاسخ ها را در میراث غنى همین مذهب مى توان یافت و بدان وسیله از مذهب در مقابل ادعاها و اشکالات دفاع کرد. با این اندیشه بود که تصمیم گرفت تحصیل در دانشگاه هاى انگلیس را رها کند و به شهر مقدس قم، که یکى از مراکز علوم دینى اهل بیت است، سفر کند. این اندیشه از سابق در ذهنش تبلور یافته بود، اما در دوران تحصیلش در کشورهاى غربى شکوفاتر شد، و سرچشمه آن هم روحیه ولایى بود که از زمان کودکى با گوشت و خونش عجین گشته، باعث مى شد مظلومیت اهل بیت(ع) و غربت امام عصر(عج) را لمس کند. او شاهد فعالیت هاى فرهنگى دشمنان مکتب اهل بیت(ع) و شبهاتى بود که بین جوانان و دانشجویان مى پراکندند. به این سبب بود که تصمیم به ترک دانشگاه و ورود به حوزه علمیه براى تحصیل علوم و معارف اهل بیت(ع) گرفت تا بتواند به این شبهات پاسخ گوید. بسیارى از دوستان و استادانش به او اعتراض کردند و کسى که بیشترین مخالفت را با(تصمیم) او داشت، استادى یهودى بود که به نبوغ و استعدادش پى برده بود حتى به او پیشنهاد کرده بود که همه مخارج تحصیلش در لندن را بر عهده بگیرد، اما نتوانست او را از تصمیمش که پیمودن راه خدمت به امام حجت(عج) بود، منصرف سازد. دلمشغولى او چگونه رفتن به شهر مقدس قم و عملى کردن این عزم بلند بود. تا این که در سالگرد پیروزى انقلاب اسلامى ایران براى او این فرصت پیش آمد، چرا که گروهى از دانشجویان در تهران از گروهى از دانشجویان لندن براى شرکت در یک همایش فکرى دعوت به عمل آوردند و در پى این دعوت بود که ایشان از لندن به تهران آمد و از شدت شوقى که داشت به جاى رفتن به آن همایش مستقیماً از فرودگاه تهران به شهر مقدس قم رفت! | ||
===تحصیلات حوزوى=== | ===تحصیلات حوزوى=== | ||
محمد سند در بدو ورود به شهر مقدس قم در سال | محمد سند در بدو ورود به شهر مقدس قم در سال 1400ق (1358ش) با سختى ها و مشکلات فراوانى(اعم از مالى و حقوقى) رو به رو شد، اما در اثر ارتباط با برخى از علما از این مرحله حقوقى عبور کرد و توانست در یکى از مدارس علوم دینى مستقر شود. او اشتیاقى وافر داشت به طورى که شب و روز و در ایام تحصیل و در تعطیلات او را به کسب علم وا مى داشت. این اشتیاق وافر باعث شد هر آنچه مانع دانش پژوهى وى مى شد، از سر راه برداشته شود. سر انجام دروس مقدمات و سطح و سطوح عالى را (که معادل کارشناسى و کارشناسى ارشد در دانشگاه است) در طى سه سال و نیم در سال 1403ق (1361 ش) به پایان رساند! دلیل کسب این موفقیت این بود که او شب و روز نداشت! و به طور مستمر و پر حجم حتى در تعطیلات تابستانى و جز آن، حتى در شب همان روز درسى اش هم درس مى خواند. او کتاب هاى درسى متداول در نظام آموزشى حوزه در ادبیات عرب (شامل صرف و نحو و بلاغت و عروض) و نیز متون کهن همچون شرح نظام، مطول، شرح شمسیه و مغنى اللبیب را در محضر اساتید حوزه خواند. همچنین منطق و فلسفه و علم هیئت را نیز تحصیل کرد. پس از اتمام دروس سطح عالى بود که به درس خارج پیوست.از علما و بزرگان حوزه عراق(نجف) و ایران که به سبب اوضاع سیاسى که براى عراق پیش آمد در قم مجتمع بودند، بهره ها برد و با استفاده از این فرصت طلایى بود که شخصیت علمى اخلاقى اش زیر نظر بزرگان حوزه و مراجع عظام شکل گرفت. ایشان نزد علماى بزرگ حوزه علمیه در فقه و اصول و تفسیر و رجال تلمذ کرد و همگان بر دانش و فضل وى با وجود سن کمش گواهى دادند. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
از میان علماى حوزه علمیه نجف و قم که | از میان علماى حوزه علمیه نجف و قم که آیتالله سند بهره برد از این بزرگان مى توان نام برد: | ||
# | # [[گلپایگانی، محمدرضا|آیتالله سید محمدرضا گلپایگانی]] (از طریق گوش دادن به نوارهاى درسى حدود هزار جلسه). | ||
# | # [[روحانی، سید محمد|آیتالله سید محمد روحانى]]. 8 -9 سال در قم دوره اصول و نیز بحث بیع و بخشى از خیارات. و حدود سه سال شرکت بحث هایى که در ایام تعطیل در موضوع قواعد فقهى و اصولى برگزار مى شد و در جلسه استفتاء هم ادامه یافت. | ||
# | # [[آملی، هاشم|آیتالله میرزا هاشم آملى لاریجانى]] (درس خارج کتاب الصلاة عروة الوثقى به مدت هشت سال). | ||
# | # [[آیتالله سید على فانى]] (بهره مندى دوساله به طور فشرده از مباحث محورى علم اصول به شکل عرضه و مباحثه؛ نیز کتاب طهارت، صلات، اجاره، قضاء و مجموعه اى از قواعد تفسیر). | ||
# | # [[وحید خراسانی، حسین|آیتالله حسین وحید خراسانى]] (دوره اصول قدیمى به مدت هشت سال). | ||
# | # [[تبریزی، جواد|آیتالله میرزا جواد تبریزى]](درس فشرده فقه و اصول معظم به مدت سه سال و مشارکت در جلسه تدوین کتاب منهاج الصالحین). | ||
# | # [[حسنزاده آملی، حسن|آیتالله علامه حسن زاده آملى]](کتاب اشارات در علوم عقلى). | ||
# | # [[جوادی آملی، عبدالله|آیتالله جوادى آملى]](کتاب هاى شفاء، اسفار، و فصوص الحکم). | ||
# | # [[انصاری شیرازی، یحیی|آیتالله یحیى انصارى شیرازى]](آیتالله سند نزد ایشان که از شاگردان علامه طباطبایى است- عقائد، شرح تجرید، منظومه منطق و حکمت سبزوارى و یکى از مجلدات اسفار را خواند). | ||
# محقق کجورى(از شاگردان محقق عراقى و میرزا مهدى اصفهانى صاحب مکتب تفکیک). | # [[کجوری شیرازی، محمدمهدی|محقق کجورى]](از شاگردان محقق عراقى و میرزا مهدى اصفهانى صاحب مکتب تفکیک). | ||
# | # آیتالله سید محمد تقى قمى(شرکت در جلسه هفتگى ایشان به مدت پنج سال در اوایل زمانى که در درس خارج فقه شرکت مى کرد). | ||
# شیخ مازندرانى(فقیه، مفسر و متکلم، شاگرد | # شیخ مازندرانى(فقیه، مفسر و متکلم، شاگرد آیتالله سید هادى میلانى). | ||
# شیخ احمدیان(از از اعضاى اصلى هیئت استفتاى مرجع عالى قدر | # شیخ احمدیان(از از اعضاى اصلى هیئت استفتاى مرجع عالى قدر آیتالله سید عبد الهادى شیرازى). | ||
# | # آیتالله محمد حسین حججى(فقیه محقق و مفسر و صاحب تفسیر 12 جلدى(چاپ نشده) از شاگردان آیتالله حسین حلى و آیتالله خویى و مرحوم آیتالله سید محمود شاهرودى). | ||
# سید محمود دهسرخى(عالم زبردست و حدیث شناس و ضمناً پدر خانم | # سید محمود دهسرخى(عالم زبردست و حدیث شناس و ضمناً پدر خانم آیتالله سند). | ||
# | # آیتالله سید محمد جواد ذهنى(سه دوره کتاب تشریح الافلاک شیخ بهایى و کتاب هیئت فارسى و نیز برخى علوم غریبه). | ||
# مرحوم مدرس افغانى(در ادبیات عرب) وى در ادبیات و لغت مورد اعتماد علما بود و شاگردان زیادى تربیت کرده بود. | # مرحوم مدرس افغانى(در ادبیات عرب) وى در ادبیات و لغت مورد اعتماد علما بود و شاگردان زیادى تربیت کرده بود. | ||
# | # آیتالله محمد تقى بهجت(به مدت پانزده سال رفت و آمد به طور متناوب ماهانه یا در مناسبت ها نزد این فقیه عارف به منظور تهذیب نفس). | ||
# | # آیتالله شیخ محمد غروى(با تلمذ در محضر این مجتهد برجسته و صاحب نظر در عرفان و نیز نزد دیگر علماى بزرگ مباحثى آموخت و تجاربى اندوخت و براى شناخت راه هاى پاسخ گویى به طعنه ها و نقد هاى بر عرفان کوشید). | ||
# | # آیتالله سید احمد خوانسارى(شاگرد صاحب کفایه). | ||
# مرحوم میرزا کاظم تبریزى(به مدت چهار سال). | # مرحوم میرزا کاظم تبریزى(به مدت چهار سال). | ||
==تدریس== | ==تدریس== | ||
آیتالله سند خیلى زود هنگام تدریس خارج را به درخواست مرحوم [[روحانی، سید محمد|آیتالله سید محمد روحانى]] و [[آملی، هاشم|آیتالله میرزا هاشم آملى]] شروع کرد. این دو بزرگوار او را شایسته و واجد شرایط تدریس خارج مى دانستند. ایشان هم به طور مستمر به تدریس در فقه و اصول و رجال و عقائد و تفسیر مى پرداخت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۱۴۵: | خط ۱۵۳: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
ویرایش