شهیدی گلپایگانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |سید هاشم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1318ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |روستای اسفرنجان گلپایگان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشکینى]] | ||
[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] | |||
[[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]] | |||
[[عبدالهادى شیرازى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[برنامه سعادت | | data-type="authorWritings" |[[برنامه سعادت]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى''' (متولد 1318ش- اسفرنجان گلپایگان)، فقیه، نویسنده، محقق، مبلغ، مترجم، نویسنده کتاب [[برنامه سعادت]] که ترجمه کتاب [[كشف المحجة لثمرة المهجة]] [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] است که به عنوان وصیت برای فرزند خود محمد نوشته است. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
فرزند | او فرزند سید هاشم، در سال 1318ق، روستای اسفرنجان از توابع گلپایگان به دنیا آمد. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
مقدمات را نزد | مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشکینى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آیت‌الله میرزا [[عبدالهادى شیرازى]] استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آیت‌الله سید محمدصادق تلمذ کرد. | ||
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر | در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]] و آیت‌الله آقا [[سید ابوتراب خوانسارى]] استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود. | ||
پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام | پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظایف دینى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در کنگره چهاردهمین قرن ولادت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] در کراچى پاکستان شرکت کرد. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
1. «درد و درمان»، ترجمه | 1. «درد و درمان»، ترجمه کتاب «الأمراض الاجتماعیة و علاجها»؛ | ||
2. «راهنماى سعادت»، ترجمه کتاب «کشف المحجة»؛ | |||
3. کتاب «نسیم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛ | |||
4. کتاب «ادعیة و تهلیلات من الآیات البینات». | |||
آیت‌اللّه شهیدى گلپایگانى، همچنین تقریرات درس اصول علاّمه [[میر محمّدصادق خاتون آبادى]] در اصفهان را از آغاز علم اصول تا پایان بحث ضد به نگارش درآورده که نسخه خطى آن در نزد برادر زاده ایشان حجةالاسلام [[سیّد على‌اکبر مدنى‌زاده]] موجود است. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
کتاب اثرآفرینان، ج 3، ص 359. | |||
[http://esferenjanvillage.blogfa.com/post/8 وبلاگ روستای اسفرنجان] | |||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۲
| نام | شهیدی گلپایگانی، محمدباقر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | سید هاشم |
| متولد | 1318ق |
| محل تولد | روستای اسفرنجان گلپایگان |
| رحلت | |
| اساتید | آیت‌الله مشکینى |
| برخی آثار | برنامه سعادت |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00887AUTHORCODE |
سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى (متولد 1318ش- اسفرنجان گلپایگان)، فقیه، نویسنده، محقق، مبلغ، مترجم، نویسنده کتاب برنامه سعادت که ترجمه کتاب كشف المحجة لثمرة المهجة سید بن طاووس است که به عنوان وصیت برای فرزند خود محمد نوشته است.
ولادت
او فرزند سید هاشم، در سال 1318ق، روستای اسفرنجان از توابع گلپایگان به دنیا آمد.
تحصیلات
مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون آیت‌الله مشکینى آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آیت‌الله میرزا عبدالهادى شیرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آیت‌الله سید محمدصادق تلمذ کرد.
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله آقا ضیاءالدین عراقى و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و آیت‌الله نایینى و آیت‌الله آقا سید ابوتراب خوانسارى استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود.
پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظایف دینى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در کنگره چهاردهمین قرن ولادت امیرالمؤمنین(ع) در کراچى پاکستان شرکت کرد.
آثار
1. «درد و درمان»، ترجمه کتاب «الأمراض الاجتماعیة و علاجها»؛
2. «راهنماى سعادت»، ترجمه کتاب «کشف المحجة»؛
3. کتاب «نسیم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛
4. کتاب «ادعیة و تهلیلات من الآیات البینات».
آیت‌اللّه شهیدى گلپایگانى، همچنین تقریرات درس اصول علاّمه میر محمّدصادق خاتون آبادى در اصفهان را از آغاز علم اصول تا پایان بحث ضد به نگارش درآورده که نسخه خطى آن در نزد برادر زاده ایشان حجةالاسلام سیّد على‌اکبر مدنى‌زاده موجود است.
منابع مقاله
کتاب اثرآفرینان، ج 3، ص 359.