سفرنامه‌های ونیزیان در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۱: خط ۴۱:
    }}
    }}
       
       
    '''سفرنامه‌های ونیزیان در ایران''' ترجمه [[امیری، منوچهر|منوچهر اميرى]] است كه به زبان فارسى در سال 1349ه.ش نوشته است. اين كتاب مشتمل بر شش سفرنامه است كه پنج تاى آن را چهار تن از سفيران ونيزى و يكى را بازرگانى گمنام، از همان ديار نوشته است.
    '''سفرنامه‌های ونیزیان در ایران''' ترجمه [[امیری، منوچهر|منوچهر امیرى]] است که به زبان فارسى در سال 1349ه.ش نوشته است. این کتاب مشتمل بر شش سفرنامه است که پنج تاى آن را چهار تن از سفیران ونیزى و یکى را بازرگانى گمنام، از همان دیار نوشته است.


    هر يك از اين نمايندگان سياسى در طى اقامت خود در ايران، فرصت يافتند تا به سير و سياحت در شهرهاى ايران پرداخته و گزارش‌هاى سودمندى از اوضاع سياسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى اين سرزمين گردآورند، و پس از بازگشت به موطن خويش در اروپا، يادداشت‌هاى شخصى خود را تحت عنوان «سفرنامه» چاپ و منتشر سازند. اين سفرنامه‌ها در شكل دادن به مكتب «ايران شناسى» در غرب كمك شايانى نمود.
    هر یک از این نمایندگان سیاسى در طى اقامت خود در ایران، فرصت یافتند تا به سیر و سیاحت در شهرهاى ایران پرداخته و گزارش‌هاى سودمندى از اوضاع سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى این سرزمین گردآورند، و پس از بازگشت به موطن خویش در اروپا، یادداشت‌هاى شخصى خود را تحت عنوان «سفرنامه» چاپ و منتشر سازند. این سفرنامه‌ها در شکل دادن به مکتب «ایران شناسى» در غرب کمک شایانى نمود.


    سه سفرنامه اول اين كتاب (باربارو، زنو، كنتارينى) درباره‌ى اوزون حسن و وقايع دوران حيات او اختصاص دارند. كنتارينى و باربارو شرح ماجراهاى سفر خويش را در سال‌هاى 1476/881 و 1477/882 به پايان مى‌برند و سفرنامه‌ى زنو با بازگشت او به ونيز در سال 878ه.ق خاتمه مى‌يابد.
    سه سفرنامه اول این کتاب (باربارو، زنو، کنتارینى) درباره‌ى اوزون حسن و وقایع دوران حیات او اختصاص دارند. کنتارینى و باربارو شرح ماجراهاى سفر خویش را در سال‌هاى 1476/881 و 1477/882 به پایان مى‌برند و سفرنامه‌ى زنو با بازگشت او به ونیز در سال 878ه.ق خاتمه مى‌یابد.


    نويسندگان سفرنامه‌هاى ونيزيان در فاصله‌ى سال‌هاى حكومت اوزون حسن آق قوينلو (882-856ه.ق) تا سال‌هاى سلطنت شاه طهماسب صفوى (984-930ه.ق) به ايران آمده‌اند. انگيزه اصلى مسافرت آنها به جز آجلوللو و بازرگان ونيزى، دليل سياسى بود. تا بر اثر اتحاد با ايران، امپراتورى عثمانى را تحت فشار قرار داده و از توسعه و بسط قدرت عثمانيان جلوگيرى كنند.
    نویسندگان سفرنامه‌هاى ونیزیان در فاصله‌ى سال‌هاى حکومت اوزون حسن آق قوینلو (882-856ه.ق) تا سال‌هاى سلطنت شاه طهماسب صفوى (984-930ه.ق) به ایران آمده‌اند. انگیزه اصلى مسافرت آنها به جز آجلوللو و بازرگان ونیزى، دلیل سیاسى بود. تا بر اثر اتحاد با ایران، امپراتورى عثمانى را تحت فشار قرار داده و از توسعه و بسط قدرت عثمانیان جلوگیرى کنند.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    سفرنامه‌ى باربارو  
    سفرنامه‌ى باربارو  


    سفرنامه‌ى باربارو دقيق‌تر و با ارزش‌تر از سفرنامه‌هاى كاترينو زنو و كنتارينى است. باربارو مردى موشكاف و بصير بود. او طى سفرهاى اول خود به شرق با زبان‌هاى تركى و پارسى آشنايى كافى يافت. سفرنامه‌ى باربارو مطابق دو سفر او به شرق، به دو بخش تقسيم مى‌شود. ولى تعيين زمان دقيق مسافرت او مشكل است. بخش اول سفرنامه‌ى او شامل سفر به تانا، تلاش بى نتيجه‌ى او و همراهانش جهت دست يافتن به گنج را بازگو مى‌كند. بخش دوم اين سفرنامه نيز درباره‌ى ايران است.
    سفرنامه‌ى باربارو دقیق‌تر و با ارزش‌تر از سفرنامه‌هاى کاترینو زنو و کنتارینى است. باربارو مردى موشکاف و بصیر بود. او طى سفرهاى اول خود به شرق با زبان‌هاى ترکى و پارسى آشنایى کافى یافت. سفرنامه‌ى باربارو مطابق دو سفر او به شرق، به دو بخش تقسیم مى‌شود. ولى تعیین زمان دقیق مسافرت او مشکل است. بخش اول سفرنامه‌ى او شامل سفر به تانا، تلاش بى نتیجه‌ى او و همراهانش جهت دست یافتن به گنج را بازگو مى‌کند. بخش دوم این سفرنامه نیز درباره‌ى ایران است.


    باربارو در تاييد درستى گفتار و سلامت نگارش خويش خواننده را متقاعد مى‌سازد كه اطلاعات ارائه شده از طرف او عين واقعيت است. بنابراین جهت اطمينان بخشيدن به سخن خود گاهى اوقات به شواهدى اشاره مى‌كند. باربارو همچنين درباره‌ى محصولات كشاورزى و فرآورده‌هاى مناطق ديگر مطالب ارزنده‌اى ذكر كرده است. او اطلاعات جالبى درباره‌ى تاتارهاى ساكن تانا ارائه مى‌كند. وى در مورد فرهنگ زندگى و خوراك آنها توصيف جالبى عرضه كرده، به گياه خوارى و عدم مصرف نمك نزد آنها اشاره نموده است. وى در مورد آيين دادخواهى تاتارها نيز نكات جالبى آورده است. مهم‌ترين نگرش باربارو درباره‌ى ايران، وصف شهرها است كه در آن به تشريح مردم، آب و هوا، كسب كار، زندگى روزمره، موقعيت جغرافيايى، اقتصاد كشاورزى و غيره پرداخته است.
    باربارو در تایید درستى گفتار و سلامت نگارش خویش خواننده را متقاعد مى‌سازد که اطلاعات ارائه شده از طرف او عین واقعیت است. بنابراین جهت اطمینان بخشیدن به سخن خود گاهى اوقات به شواهدى اشاره مى‌کند. باربارو همچنین درباره‌ى محصولات کشاورزى و فرآورده‌هاى مناطق دیگر مطالب ارزنده‌اى ذکر کرده است. او اطلاعات جالبى درباره‌ى تاتارهاى ساکن تانا ارائه مى‌کند. وى در مورد فرهنگ زندگى و خوراک آنها توصیف جالبى عرضه کرده، به گیاه خوارى و عدم مصرف نمک نزد آنها اشاره نموده است. وى در مورد آیین دادخواهى تاتارها نیز نکات جالبى آورده است. مهم‌ترین نگرش باربارو درباره‌ى ایران، وصف شهرها است که در آن به تشریح مردم، آب و هوا، کسب کار، زندگى روزمره، موقعیت جغرافیایى، اقتصاد کشاورزى و غیره پرداخته است.


    شيوه‌ى نگارش باربارو توصيفى است. او در شرح سفر، خواننده را با متن خود همراه مى‌كند. به حدى كه خواننده تصور مى‌كند كه با باربارو همسفر شده است. وى هر گاه كه وارد شهر يا روستایى مى‌شود، آن جا را با تمام ظرافت و دقت معرفى مى‌كند. به عنوان نمونه در معرفى شهر ماردين، كه آن را جزء قلمرو اوزون حسن مى‌داند، راه ورودى، دروازه، دژ، ساكنين، پارچه‌ها و بيمارستان شهر را توصيف مى‌كند.
    شیوه‌ى نگارش باربارو توصیفى است. او در شرح سفر، خواننده را با متن خود همراه مى‌کند. به حدى که خواننده تصور مى‌کند که با باربارو همسفر شده است. وى هر گاه که وارد شهر یا روستایى مى‌شود، آن جا را با تمام ظرافت و دقت معرفى مى‌کند. به عنوان نمونه در معرفى شهر ماردین، که آن را جزء قلمرو اوزون حسن مى‌داند، راه ورودى، دروازه، دژ، ساکنین، پارچه‌ها و بیمارستان شهر را توصیف مى‌کند.


    در عين سادگى بيان وقايع و حوادث تاريخى، اطلاعات ذى قيمتى به خواننده ارائه مى‌دهد و رخدادهاى تاريخى را به طرز آشكارى بيان مى‌دارد؛ همانند شرحى كه درباره‌ى پذيرايى شاه از خود آورده است.
    در عین سادگى بیان وقایع و حوادث تاریخى، اطلاعات ذى قیمتى به خواننده ارائه مى‌دهد و رخدادهاى تاریخى را به طرز آشکارى بیان مى‌دارد؛ همانند شرحى که درباره‌ى پذیرایى شاه از خود آورده است.


    درباره‌ى لشكركشى اوزون حسن عليه خود، اغورلو محمد، باز هم به نگارش نقلى مى‌پردازد. اين گزارش‌ها، در برخى موارد با نوشته‌هاى كاترينو زنو و يادداشتهاى جيووان ماريا آنجو للو تكميل مى‌شوند، مثل گزارش جنگ اوزون حسن آق قوينلو با سلطان محمد عثمانى.
    درباره‌ى لشکرکشى اوزون حسن علیه خود، اغورلو محمد، باز هم به نگارش نقلى مى‌پردازد. این گزارش‌ها، در برخى موارد با نوشته‌هاى کاترینو زنو و یادداشتهاى جیووان ماریا آنجو للو تکمیل مى‌شوند، مثل گزارش جنگ اوزون حسن آق قوینلو با سلطان محمد عثمانى.


    سفرنامه‌ى آمبروزيو كنتارينى
    سفرنامه‌ى آمبروزیو کنتارینى


    اين سفرنامه را مى‌توان در وصف اماكن و اشخاص خلاصه كرد. او در اثر خود به ذكر صفات اشخاص و معرفى اماكن جغرافياى مى‌پردازد. وى دليل آن را چنين بيان مى‌كند: (چون مى‌پنداشتم كه شرح چنين سفرى مهم و طولانى اخلاف ما را دلكش و سودمند خواهد افتاد، بر آنم به وصف شهرها و ولاياتى پردازم كه از ميان آنها گذشته‌ام و نيز آداب و عادات و رسوم مردم آن ديار را بازگويم.)
    این سفرنامه را مى‌توان در وصف اماکن و اشخاص خلاصه کرد. او در اثر خود به ذکر صفات اشخاص و معرفى اماکن جغرافیاى مى‌پردازد. وى دلیل آن را چنین بیان مى‌کند: (چون مى‌پنداشتم که شرح چنین سفرى مهم و طولانى اخلاف ما را دلکش و سودمند خواهد افتاد، بر آنم به وصف شهرها و ولایاتى پردازم که از میان آنها گذشته‌ام و نیز آداب و عادات و رسوم مردم آن دیار را بازگویم.)


    در نگرش كنتارينى توجه به خداى متعال جايگاه خاصى دارد. طورى كه وى پس از انجام هر كار يا ماموريتى، خداوند را سپاس گفته و او را ستايش مى‌كند. رويكرد همه جانبه وى به درگاه خداوند در تمامى اقدامات او نمايان است. چنين به نظر مى‌رسد كه نگرش كنتارينى به مسائل تاريخى، نگرش تقدس گرايانه است.
    در نگرش کنتارینى توجه به خداى متعال جایگاه خاصى دارد. طورى که وى پس از انجام هر کار یا ماموریتى، خداوند را سپاس گفته و او را ستایش مى‌کند. رویکرد همه جانبه وى به درگاه خداوند در تمامى اقدامات او نمایان است. چنین به نظر مى‌رسد که نگرش کنتارینى به مسائل تاریخى، نگرش تقدس گرایانه است.


    كنتارينى بر اين باور است كه جانب راستى و درستى را نگه داشته است. او نقل مى‌كند كه درباره‌ى وقايع تاريخى به بيان حقيقت پرداخته و از هر گونه دروغى پرهيز كرده است: (شايد مى‌توانستم اين كتاب را به بيانى دلاويزتر بنويسم؛ اما ترجيح دادم كه حقيقت را چنان كه مى‌بينيد ساده و بى‌پيرايه شرح دهم و از آوردن مطالب دروغ كه به سبکىبديع و دلكش تحرير يافته باشد، بپرهيزم.)
    کنتارینى بر این باور است که جانب راستى و درستى را نگه داشته است. او نقل مى‌کند که درباره‌ى وقایع تاریخى به بیان حقیقت پرداخته و از هر گونه دروغى پرهیز کرده است: (شاید مى‌توانستم این کتاب را به بیانى دلاویزتر بنویسم؛ اما ترجیح دادم که حقیقت را چنان که مى‌بینید ساده و بى‌پیرایه شرح دهم و از آوردن مطالب دروغ که به سبکىبدیع و دلکش تحریر یافته باشد، بپرهیزم.)


    سفرنامه‌ى كنتارينى را مى‌توان شرح رنج‌ها و آلامى دانست كه كنتارينى در حين سفارت خويش از ونيز به ايران متحمل شده است.
    سفرنامه‌ى کنتارینى را مى‌توان شرح رنج‌ها و آلامى دانست که کنتارینى در حین سفارت خویش از ونیز به ایران متحمل شده است.


    شيوه‌ى نگارش كنتارينى شيوه‌ى خبرى است كه در آن تنها به نقل وقايع بسنده كرده است. طورى كه متن سفرنامه‌ى كنتارينى به دليل ارائه اخبار نقلى صرف و ذكر جزئيات، گاه خسته كننده به نظر مى‌رسد. اعتقاد به مسيح و مسيحيت از جمله اصول بنيادين در نگرش و نگارش كنتارينى است. او كه حضرت عيسى(ع) را همان خداى پاک و منزه مى‌داند، سفر خود را نيز جهت رضاى آن حضرت آغاز كرده بود تا خدمتى انجام داده و باعث خشنودى حضرت مسيح گردد.
    شیوه‌ى نگارش کنتارینى شیوه‌ى خبرى است که در آن تنها به نقل وقایع بسنده کرده است. طورى که متن سفرنامه‌ى کنتارینى به دلیل ارائه اخبار نقلى صرف و ذکر جزئیات، گاه خسته کننده به نظر مى‌رسد. اعتقاد به مسیح و مسیحیت از جمله اصول بنیادین در نگرش و نگارش کنتارینى است. او که حضرت عیسى(ع) را همان خداى پاک و منزه مى‌داند، سفر خود را نیز جهت رضاى آن حضرت آغاز کرده بود تا خدمتى انجام داده و باعث خشنودى حضرت مسیح گردد.


    كنتارينى در نگارش خويش به كرونولوژى توجه دارد. او در اين روش ضمن بيان حوادث مختلف، تاريخ وقوع آنها را نيز ذكر مى‌كند. او به ذكر روزهايى از سفر خويش مى‌پردازد كه در آن روز واقعه‌اى عجيب و غريب اتفاق افتاده است؛ همانند ايام‌العرب كه در تاريخ نگارى اعراب چنين ويژگى را دارد.
    کنتارینى در نگارش خویش به کرونولوژى توجه دارد. او در این روش ضمن بیان حوادث مختلف، تاریخ وقوع آنها را نیز ذکر مى‌کند. او به ذکر روزهایى از سفر خویش مى‌پردازد که در آن روز واقعه‌اى عجیب و غریب اتفاق افتاده است؛ همانند ایام‌العرب که در تاریخ نگارى اعراب چنین ویژگى را دارد.


    كنتارينى برخى مواقع به كارهايى پنهانى روى مى‌آورد تا ماهيت سفارتش آشكار نگردد. گاهى مجبور بود خود را پزشک معرفى نمايد و گاه خود را شخص ديگرى وانمود مى‌كرد. برخى اوقات پنهانى سفر مى‌كرد تا از ديده‌ى خبر چين‌ها مخفى بماند. او گاه لباس‌هاى خود را با لباس مردم منطقه يا ناحيه‌ى محل اقامتش هماهنگ مى‌كرد تا سوءظنى نسبت به خود پيش نياورد.
    کنتارینى برخى مواقع به کارهایى پنهانى روى مى‌آورد تا ماهیت سفارتش آشکار نگردد. گاهى مجبور بود خود را پزشک معرفى نماید و گاه خود را شخص دیگرى وانمود مى‌کرد. برخى اوقات پنهانى سفر مى‌کرد تا از دیده‌ى خبر چین‌ها مخفى بماند. او گاه لباس‌هاى خود را با لباس مردم منطقه یا ناحیه‌ى محل اقامتش هماهنگ مى‌کرد تا سوءظنى نسبت به خود پیش نیاورد.


    كنتارينى در هيچ جايى از سفرنامه‌اش به هدف و ماموريت خويش، كه تحريك و ترغيب اوزون حسن به جنگ عليه عثمانى بود، اشاره نكرده است. لذا مى‌توان كنتارينى را سفير وفادارى نسبت به آرمان‌هاى جمهورى ونيز دانست كه در جهت تحقيق هدف سياسى دولت خويش رنج‌ها و مشقات زيادى را متحمل گشته است.
    کنتارینى در هیچ جایى از سفرنامه‌اش به هدف و ماموریت خویش، که تحریک و ترغیب اوزون حسن به جنگ علیه عثمانى بود، اشاره نکرده است. لذا مى‌توان کنتارینى را سفیر وفادارى نسبت به آرمان‌هاى جمهورى ونیز دانست که در جهت تحقیق هدف سیاسى دولت خویش رنج‌ها و مشقات زیادى را متحمل گشته است.


    سفرنامه‌ى كاترينو زنو  
    سفرنامه‌ى کاترینو زنو  


    در سفرنامه‌ى زنو، شرح مطالب جغرافيايى نسبت به سفرنامه‌هاى ديگران صراحت كمترى دارد. با اين كه روايت زنو از نظر تاريخى مقدم بر ديگر روايان است. اما بعد از سفرنامه‌هاى باربارو و كنتارينى قرار گرفته است. اين در حالى است كه باربارو و كنتارينى، جانشينان زنو بوده‌اند.
    در سفرنامه‌ى زنو، شرح مطالب جغرافیایى نسبت به سفرنامه‌هاى دیگران صراحت کمترى دارد. با این که روایت زنو از نظر تاریخى مقدم بر دیگر روایان است. اما بعد از سفرنامه‌هاى باربارو و کنتارینى قرار گرفته است. این در حالى است که باربارو و کنتارینى، جانشینان زنو بوده‌اند.


    انگيزه زنو از اين سفرنامه را مى‌توان انگيزه‌ى سياسى و وطن‌پرستى دانست تا انگيزه‌ى عشق به دين مسيحيت.
    انگیزه زنو از این سفرنامه را مى‌توان انگیزه‌ى سیاسى و وطن‌پرستى دانست تا انگیزه‌ى عشق به دین مسیحیت.


    كارترينو ضمن تشريح قيام اغورلو محمد، پسر اوزون حسن كه عليه پدر عصيان كرده بود، انگيزه‌ى آن قيام را قدرت‌خواهى و جاه‌طلبى عنوان مى‌كند. زنو معتقد است كه اگر رشته‌ى عمر اغورلو محمد دراز بود، مى‌توانست جانشين لايقى براى اوزون حسن باشد. وى نقل مى‌كند كه دولت آق قوينلو و كشور ايران مى‌توانستند بواسطه‌ى حكومت اغورلو محمد صاحب جاه و مقام گردند. زنو به آن بابت از مرگ اغورلو محمد اظهار تاسف مى‌كند.
    کارترینو ضمن تشریح قیام اغورلو محمد، پسر اوزون حسن که علیه پدر عصیان کرده بود، انگیزه‌ى آن قیام را قدرت‌خواهى و جاه‌طلبى عنوان مى‌کند. زنو معتقد است که اگر رشته‌ى عمر اغورلو محمد دراز بود، مى‌توانست جانشین لایقى براى اوزون حسن باشد. وى نقل مى‌کند که دولت آق قوینلو و کشور ایران مى‌توانستند بواسطه‌ى حکومت اغورلو محمد صاحب جاه و مقام گردند. زنو به آن بابت از مرگ اغورلو محمد اظهار تاسف مى‌کند.


    سفرنامه‌ى جيووان ماريا آنجوللو  
    سفرنامه‌ى جیووان ماریا آنجوللو  


    آنجوللو كه توسط سپاهيان عثمانى به اسارت درآمده بود، مجبور شد در زمره‌ى سپاه عثمانى درآيد و عليه ايران وارد جنگ شود. بنابراین بيشتر حوادث تاريخى را از ديدگاه عثمانى‌ها شرح داده است. چون آنجوللو در متن وقايع قرار داشت و شاهد عينى بود، كتاب وى از اهميت بسيارى برخوردار است. قسمت عمده‌ى كتاب آنجوللو در مسائل مربوط به تاريخ ايران، به دوران شاه اسماعيل صفوى اختصاص دارد. اين اثر به ندرت به وصف مردم شهرها مى‌پردازد. به آن علت اثر آنجوللو بيش از آن كه يك سفرنامه باشد، به يك كتاب تاريخ شباهت دارد.
    آنجوللو که توسط سپاهیان عثمانى به اسارت درآمده بود، مجبور شد در زمره‌ى سپاه عثمانى درآید و علیه ایران وارد جنگ شود. بنابراین بیشتر حوادث تاریخى را از دیدگاه عثمانى‌ها شرح داده است. چون آنجوللو در متن وقایع قرار داشت و شاهد عینى بود، کتاب وى از اهمیت بسیارى برخوردار است. قسمت عمده‌ى کتاب آنجوللو در مسائل مربوط به تاریخ ایران، به دوران شاه اسماعیل صفوى اختصاص دارد. این اثر به ندرت به وصف مردم شهرها مى‌پردازد. به آن علت اثر آنجوللو بیش از آن که یک سفرنامه باشد، به یک کتاب تاریخ شباهت دارد.


    در اين سفرنامه، وى روى كار آمدن اوزون حسن را به اختصار بيان مى‌كند و از حملات تركان و جزئيات جنگى آنان به تفصيل سخن مى‌گويد. گفته‌هاى او آشفتگى سياسى ايران در دوران پس از مرگ اوزون حسن و سلطان يعقوب آق قوينلو را به ذهن متبادر مى‌كند. دليل آن آشفتگى جنگ‌هاى داخلى بين اعضاى خاندان آق قوينلو بود.
    در این سفرنامه، وى روى کار آمدن اوزون حسن را به اختصار بیان مى‌کند و از حملات ترکان و جزئیات جنگى آنان به تفصیل سخن مى‌گوید. گفته‌هاى او آشفتگى سیاسى ایران در دوران پس از مرگ اوزون حسن و سلطان یعقوب آق قوینلو را به ذهن متبادر مى‌کند. دلیل آن آشفتگى جنگ‌هاى داخلى بین اعضاى خاندان آق قوینلو بود.


    انجوللو پس از شكست شاه اسماعيل صفوى از سلطان سليم عثمانى در جنگ چالدران، نگارش درباره‌ى تاريخ ايران را ادامه نمى‌دهد، بلكه به شرح مفصل جنگ سلطان سليم با مصريان مى‌پردازد.
    انجوللو پس از شکست شاه اسماعیل صفوى از سلطان سلیم عثمانى در جنگ چالدران، نگارش درباره‌ى تاریخ ایران را ادامه نمى‌دهد، بلکه به شرح مفصل جنگ سلطان سلیم با مصریان مى‌پردازد.


    توصيف لشكر سلطان محمد فاتح و ارائه‌ى گزارش دقيق از اوضاع داخلى آن سپاه، يكى از نقاط قوت سفرنامه‌ى آنجلوللو است. وى در مورد وقايع سياسى ايران از زمان اوزوم حسن تا اوايل حكومت صفويان اطلاعات ارزنده‌اى ارائه مى‌كند. همچنين در سفرنامه او به روابط ايران و عثمانى نيز اشاره شده است.
    توصیف لشکر سلطان محمد فاتح و ارائه‌ى گزارش دقیق از اوضاع داخلى آن سپاه، یکى از نقاط قوت سفرنامه‌ى آنجلوللو است. وى در مورد وقایع سیاسى ایران از زمان اوزوم حسن تا اوایل حکومت صفویان اطلاعات ارزنده‌اى ارائه مى‌کند. همچنین در سفرنامه او به روابط ایران و عثمانى نیز اشاره شده است.


    سفرنامه‌ى بازرگان ونيزى در ايران
    سفرنامه‌ى بازرگان ونیزى در ایران


    سومين سفرنامه از مجموعه‌ى راموزيو، متعلق به مؤلف گمنامى است كه در مسير دمشق، حلب و ايران به بازرگانى مشغول بوده است. او بيش از هشت سال؛ يعنى از 916 تا 925ه.ق، را در ايران گذرانده و از نزدیک شاهد دوران شاه اسماعيل صفوى بوده است.
    سومین سفرنامه از مجموعه‌ى راموزیو، متعلق به مؤلف گمنامى است که در مسیر دمشق، حلب و ایران به بازرگانى مشغول بوده است. او بیش از هشت سال؛ یعنى از 916 تا 925ه.ق، را در ایران گذرانده و از نزدیک شاهد دوران شاه اسماعیل صفوى بوده است.


    سبک نگارش اين سفرنامه پيچيده است و مطالب تاريخى آن صحت دارد. جالب آن كه در نگارش اين اثر شهرها و روستاها با تفصيل بيشترى وصف شده‌اند.
    سبک نگارش این سفرنامه پیچیده است و مطالب تاریخى آن صحت دارد. جالب آن که در نگارش این اثر شهرها و روستاها با تفصیل بیشترى وصف شده‌اند.


    طرز نگارش سفرنامه‌ى بازرگانان ونيزى به گونه‌اى است كه تصوير زندهاى از وضع اجتماعى مردم، شهرها، راه‌ها، رسوم و طبقات مختلف ارائه مى‌كند. بازرگان ونيزى از راه اورفه و ديار بكر به تبريز آمده و سپس به دربند رفته و در لشكركشى شاه اسماعيل به شماخى، همراه او بود.
    طرز نگارش سفرنامه‌ى بازرگانان ونیزى به گونه‌اى است که تصویر زندهاى از وضع اجتماعى مردم، شهرها، راه‌ها، رسوم و طبقات مختلف ارائه مى‌کند. بازرگان ونیزى از راه اورفه و دیار بکر به تبریز آمده و سپس به دربند رفته و در لشکرکشى شاه اسماعیل به شماخى، همراه او بود.


    در نگرش بازرگان ونيزى شاه اسماعيل صفوى جايگاه الوهيت دارد. بازرگان ونيزى در مورد نحوه‌ى نگارش خود نقل مى‌كند كه در كتابش تنها به ذكر آن چه كه ديده و يا شنيده، پرداخته است. او يادآور مى‌شود كه در نگارش خويش جانب سادگى و بى‌پيرايگى را رعايت كرده و داستان خود را با الفاظ و كلمات نياراسته است.
    در نگرش بازرگان ونیزى شاه اسماعیل صفوى جایگاه الوهیت دارد. بازرگان ونیزى در مورد نحوه‌ى نگارش خود نقل مى‌کند که در کتابش تنها به ذکر آن چه که دیده و یا شنیده، پرداخته است. او یادآور مى‌شود که در نگارش خویش جانب سادگى و بى‌پیرایگى را رعایت کرده و داستان خود را با الفاظ و کلمات نیاراسته است.


    مطلب مهم و منحصر به فرد در نگارش بازرگان ونيزى، آوردن مطلبى درباره‌ى كاخ سلطنتى اوزون حسن تحت عنوان هشت بهشت است. كاخ هشت بهشت؛ شامل مسجد، حرم، ميدان بزرگ، بيمارستان و تالارهاى بزرگ بوده است. درباره‌ى اين كاخ فقط سفرنامه‌ى بازرگان ونيزى مطالبى آورده است و بقيه‌ى سفرنامه‌هاى ونيزيان اطلاعاتى ارائه نمى‌كنند.
    مطلب مهم و منحصر به فرد در نگارش بازرگان ونیزى، آوردن مطلبى درباره‌ى کاخ سلطنتى اوزون حسن تحت عنوان هشت بهشت است. کاخ هشت بهشت؛ شامل مسجد، حرم، میدان بزرگ، بیمارستان و تالارهاى بزرگ بوده است. درباره‌ى این کاخ فقط سفرنامه‌ى بازرگان ونیزى مطالبى آورده است و بقیه‌ى سفرنامه‌هاى ونیزیان اطلاعاتى ارائه نمى‌کنند.


    سفرنامه‌ى وينچنتو د الساندرى  
    سفرنامه‌ى وینچنتو د الساندرى  


    سفرنامه‌ى الساندرى در زمان طهماسب اول صفوى نگاشته شده است. نویسنده درباره انگيزه‌ى نگارش اين سفرنامه چنين نقل كرده است: (اكنون بر عهده گرفته‌ام كه به دولت متبوعه‌ى فخيمه‌ى جليله شرحى بازگويم، درباره‌ى نواحى و ممالك ايران و محصولات و خلق و خوى مردم آن سامان و شخص شاه و صفات معنوى او وضع حكومت و دربار و چگونگى آداب و عادات و رسوم حاكم بر امور مملكت و مطالب مهم درباره‌ى اداره كردن دستگاه دادگسترى و در آمد و هزينه و تعداد و توصيف سلاطينى كه كارى جز فرمانده‌ى سپاه ندارند و خلاصه آن چه ذكرش براى آن عالى جناب مناسب مى‌نمايد.)
    سفرنامه‌ى الساندرى در زمان طهماسب اول صفوى نگاشته شده است. نویسنده درباره انگیزه‌ى نگارش این سفرنامه چنین نقل کرده است: (اکنون بر عهده گرفته‌ام که به دولت متبوعه‌ى فخیمه‌ى جلیله شرحى بازگویم، درباره‌ى نواحى و ممالک ایران و محصولات و خلق و خوى مردم آن سامان و شخص شاه و صفات معنوى او وضع حکومت و دربار و چگونگى آداب و عادات و رسوم حاکم بر امور مملکت و مطالب مهم درباره‌ى اداره کردن دستگاه دادگسترى و در آمد و هزینه و تعداد و توصیف سلاطینى که کارى جز فرمانده‌ى سپاه ندارند و خلاصه آن چه ذکرش براى آن عالى جناب مناسب مى‌نماید.)


    شيوه نگارش الساندرى شيوه‌اى خبرى است كه در آن اطلاعات سياسى و نظامى مهمى نهفته است. او ضمن بيان وقايع و رخدادهاى مختلف تاريخى، به ذكر تعداد سپاهيان موجود در ارتش ايرن، منزلت شاه صفوى، تشكيلات و تقسيم بندهاى متنوع سپاه صفوى، تنوع نژادى سپاه صفوى، عقايد مذهبى سپاهيان و نزاع حيدريان و نعمتيان مى‌پردازد.
    شیوه نگارش الساندرى شیوه‌اى خبرى است که در آن اطلاعات سیاسى و نظامى مهمى نهفته است. او ضمن بیان وقایع و رخدادهاى مختلف تاریخى، به ذکر تعداد سپاهیان موجود در ارتش ایرن، منزلت شاه صفوى، تشکیلات و تقسیم بندهاى متنوع سپاه صفوى، تنوع نژادى سپاه صفوى، عقاید مذهبى سپاهیان و نزاع حیدریان و نعمتیان مى‌پردازد.


    در نگارشى كه الساندرى از ديده‌ها و شنيده‌هاى خود به سناى ونيز ارائه كرده است، مفصل نيست؛ اما تصوير زندهاى از خصوصيات اخلاقى شاه طهماسب صفوى و همچنين نكات جالبى درباره‌ى سرزمين ايران به دست مى‌دهد.
    در نگارشى که الساندرى از دیده‌ها و شنیده‌هاى خود به سناى ونیز ارائه کرده است، مفصل نیست؛ اما تصویر زندهاى از خصوصیات اخلاقى شاه طهماسب صفوى و همچنین نکات جالبى درباره‌ى سرزمین ایران به دست مى‌دهد.


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    در ابتدا فهرستى از مطالب كتاب و بعد از آن يادداشتى از ناشر درباره‌ى كتاب و ترجمه‌ى حاضر وارد شده است كه در ادامه‌ى آن مقدمه‌ى مترجم بر چاپ دوم و ديباچه‌اى از ايشان بر كتاب تهيه شده است.
    در ابتدا فهرستى از مطالب کتاب و بعد از آن یادداشتى از ناشر درباره‌ى کتاب و ترجمه‌ى حاضر وارد شده است که در ادامه‌ى آن مقدمه‌ى مترجم بر چاپ دوم و دیباچه‌اى از ایشان بر کتاب تهیه شده است.


    سپس اصل سفرنامه‌ها ترجمه شده است. و در پايان كتاب، كتانامه و فهرست راهنما جهت سهولت يافتن اسامى وارده در متن، ايراد شده است.
    سپس اصل سفرنامه‌ها ترجمه شده است. و در پایان کتاب، کتانامه و فهرست راهنما جهت سهولت یافتن اسامى وارده در متن، ایراد شده است.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    از اين شش كتاب چهار سفرنامه را خاورشناسى به نام چارلزگرى ترجمه و تحشيه كرده و مقدمه‌اى سودمند نيز بر آنها نوشته است.
    از این شش کتاب چهار سفرنامه را خاورشناسى به نام چارلزگرى ترجمه و تحشیه کرده و مقدمه‌اى سودمند نیز بر آنها نوشته است.


    آقاى [[امیری، منوچهر|منوچهر اميرى]] مترجم كتاب، پاورقى‌هاى مفيدى را جهت توضيح مطالب و عبارات لاتينى، بر كتاب افزوده‌اند.
    آقاى [[امیری، منوچهر|منوچهر امیرى]] مترجم کتاب، پاورقى‌هاى مفیدى را جهت توضیح مطالب و عبارات لاتینى، بر کتاب افزوده‌اند.


    چاپ دوم اين كتاب با تجديد نظر كامل، [[امیری، منوچهر|منوچهر اميرى]] انجام گرفته است كه در آن از چاپ اول كتاب استفاده شده است.
    چاپ دوم این کتاب با تجدید نظر کامل، [[امیری، منوچهر|منوچهر امیرى]] انجام گرفته است که در آن از چاپ اول کتاب استفاده شده است.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==
    # مقدمه و متن كتاب.
    # مقدمه و متن کتاب.
    # مقاله‌ى (نگرش و نگارش در سفرنامه‌هاى ونيزيان در ايران) نوشته پرويز عادل.
    # مقاله‌ى (نگرش و نگارش در سفرنامه‌هاى ونیزیان در ایران) نوشته پرویز عادل.
    # مقاله‌ى سفرنامه‌هاى اروپاييان در عصر صفويان. نویسنده: بهرام نژاد، محسن.
    # مقاله‌ى سفرنامه‌هاى اروپاییان در عصر صفویان. نویسنده: بهرام نژاد، محسن.
     


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده: تاریخ]]
    [[رده: تاریخ]]
    [[رده: تاریخ ایران]]
    [[رده: تاریخ ایران]]

    نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۲

    سفرنامه‌های ونیزیان در ایران
    سفرنامه‌های ونیزیان در ایران
    پدیدآورانامیری، منوچهر (مترجم)

    دالساندی، ونچنتو (نویسنده)

    باربارو، جوزوفا (نویسنده)

    کنتارینی‌، آمبروجو (نویسنده)

    زنو، کاترینو (نویسنده)

    للو، آنجو (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرسفرنامه‌های ونیزیانی که در زمان اوزون حسن آق قویونلو به ایران آمده‌اند
    ناشرشرکت سهامی انتشارات خوارزمی
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1381 ش
    چاپ2
    شابک964-487-065-4
    موضوعاوزون حسن آق قویونلو، 857 - 882ق.

    ایران - تاریخ - آق قویونلو، 780 - 908ق.

    ایران - سیر و سیاحت

    سفر نامه‌های ایتالیایی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏DSR‎‏ ‎‏1247‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏7‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سفرنامه‌های ونیزیان در ایران ترجمه منوچهر امیرى است که به زبان فارسى در سال 1349ه.ش نوشته است. این کتاب مشتمل بر شش سفرنامه است که پنج تاى آن را چهار تن از سفیران ونیزى و یکى را بازرگانى گمنام، از همان دیار نوشته است.

    هر یک از این نمایندگان سیاسى در طى اقامت خود در ایران، فرصت یافتند تا به سیر و سیاحت در شهرهاى ایران پرداخته و گزارش‌هاى سودمندى از اوضاع سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى این سرزمین گردآورند، و پس از بازگشت به موطن خویش در اروپا، یادداشت‌هاى شخصى خود را تحت عنوان «سفرنامه» چاپ و منتشر سازند. این سفرنامه‌ها در شکل دادن به مکتب «ایران شناسى» در غرب کمک شایانى نمود.

    سه سفرنامه اول این کتاب (باربارو، زنو، کنتارینى) درباره‌ى اوزون حسن و وقایع دوران حیات او اختصاص دارند. کنتارینى و باربارو شرح ماجراهاى سفر خویش را در سال‌هاى 1476/881 و 1477/882 به پایان مى‌برند و سفرنامه‌ى زنو با بازگشت او به ونیز در سال 878ه.ق خاتمه مى‌یابد.

    نویسندگان سفرنامه‌هاى ونیزیان در فاصله‌ى سال‌هاى حکومت اوزون حسن آق قوینلو (882-856ه.ق) تا سال‌هاى سلطنت شاه طهماسب صفوى (984-930ه.ق) به ایران آمده‌اند. انگیزه اصلى مسافرت آنها به جز آجلوللو و بازرگان ونیزى، دلیل سیاسى بود. تا بر اثر اتحاد با ایران، امپراتورى عثمانى را تحت فشار قرار داده و از توسعه و بسط قدرت عثمانیان جلوگیرى کنند.

    گزارش محتوا

    سفرنامه‌ى باربارو

    سفرنامه‌ى باربارو دقیق‌تر و با ارزش‌تر از سفرنامه‌هاى کاترینو زنو و کنتارینى است. باربارو مردى موشکاف و بصیر بود. او طى سفرهاى اول خود به شرق با زبان‌هاى ترکى و پارسى آشنایى کافى یافت. سفرنامه‌ى باربارو مطابق دو سفر او به شرق، به دو بخش تقسیم مى‌شود. ولى تعیین زمان دقیق مسافرت او مشکل است. بخش اول سفرنامه‌ى او شامل سفر به تانا، تلاش بى نتیجه‌ى او و همراهانش جهت دست یافتن به گنج را بازگو مى‌کند. بخش دوم این سفرنامه نیز درباره‌ى ایران است.

    باربارو در تایید درستى گفتار و سلامت نگارش خویش خواننده را متقاعد مى‌سازد که اطلاعات ارائه شده از طرف او عین واقعیت است. بنابراین جهت اطمینان بخشیدن به سخن خود گاهى اوقات به شواهدى اشاره مى‌کند. باربارو همچنین درباره‌ى محصولات کشاورزى و فرآورده‌هاى مناطق دیگر مطالب ارزنده‌اى ذکر کرده است. او اطلاعات جالبى درباره‌ى تاتارهاى ساکن تانا ارائه مى‌کند. وى در مورد فرهنگ زندگى و خوراک آنها توصیف جالبى عرضه کرده، به گیاه خوارى و عدم مصرف نمک نزد آنها اشاره نموده است. وى در مورد آیین دادخواهى تاتارها نیز نکات جالبى آورده است. مهم‌ترین نگرش باربارو درباره‌ى ایران، وصف شهرها است که در آن به تشریح مردم، آب و هوا، کسب کار، زندگى روزمره، موقعیت جغرافیایى، اقتصاد کشاورزى و غیره پرداخته است.

    شیوه‌ى نگارش باربارو توصیفى است. او در شرح سفر، خواننده را با متن خود همراه مى‌کند. به حدى که خواننده تصور مى‌کند که با باربارو همسفر شده است. وى هر گاه که وارد شهر یا روستایى مى‌شود، آن جا را با تمام ظرافت و دقت معرفى مى‌کند. به عنوان نمونه در معرفى شهر ماردین، که آن را جزء قلمرو اوزون حسن مى‌داند، راه ورودى، دروازه، دژ، ساکنین، پارچه‌ها و بیمارستان شهر را توصیف مى‌کند.

    در عین سادگى بیان وقایع و حوادث تاریخى، اطلاعات ذى قیمتى به خواننده ارائه مى‌دهد و رخدادهاى تاریخى را به طرز آشکارى بیان مى‌دارد؛ همانند شرحى که درباره‌ى پذیرایى شاه از خود آورده است.

    درباره‌ى لشکرکشى اوزون حسن علیه خود، اغورلو محمد، باز هم به نگارش نقلى مى‌پردازد. این گزارش‌ها، در برخى موارد با نوشته‌هاى کاترینو زنو و یادداشتهاى جیووان ماریا آنجو للو تکمیل مى‌شوند، مثل گزارش جنگ اوزون حسن آق قوینلو با سلطان محمد عثمانى.

    سفرنامه‌ى آمبروزیو کنتارینى

    این سفرنامه را مى‌توان در وصف اماکن و اشخاص خلاصه کرد. او در اثر خود به ذکر صفات اشخاص و معرفى اماکن جغرافیاى مى‌پردازد. وى دلیل آن را چنین بیان مى‌کند: (چون مى‌پنداشتم که شرح چنین سفرى مهم و طولانى اخلاف ما را دلکش و سودمند خواهد افتاد، بر آنم به وصف شهرها و ولایاتى پردازم که از میان آنها گذشته‌ام و نیز آداب و عادات و رسوم مردم آن دیار را بازگویم.)

    در نگرش کنتارینى توجه به خداى متعال جایگاه خاصى دارد. طورى که وى پس از انجام هر کار یا ماموریتى، خداوند را سپاس گفته و او را ستایش مى‌کند. رویکرد همه جانبه وى به درگاه خداوند در تمامى اقدامات او نمایان است. چنین به نظر مى‌رسد که نگرش کنتارینى به مسائل تاریخى، نگرش تقدس گرایانه است.

    کنتارینى بر این باور است که جانب راستى و درستى را نگه داشته است. او نقل مى‌کند که درباره‌ى وقایع تاریخى به بیان حقیقت پرداخته و از هر گونه دروغى پرهیز کرده است: (شاید مى‌توانستم این کتاب را به بیانى دلاویزتر بنویسم؛ اما ترجیح دادم که حقیقت را چنان که مى‌بینید ساده و بى‌پیرایه شرح دهم و از آوردن مطالب دروغ که به سبکىبدیع و دلکش تحریر یافته باشد، بپرهیزم.)

    سفرنامه‌ى کنتارینى را مى‌توان شرح رنج‌ها و آلامى دانست که کنتارینى در حین سفارت خویش از ونیز به ایران متحمل شده است.

    شیوه‌ى نگارش کنتارینى شیوه‌ى خبرى است که در آن تنها به نقل وقایع بسنده کرده است. طورى که متن سفرنامه‌ى کنتارینى به دلیل ارائه اخبار نقلى صرف و ذکر جزئیات، گاه خسته کننده به نظر مى‌رسد. اعتقاد به مسیح و مسیحیت از جمله اصول بنیادین در نگرش و نگارش کنتارینى است. او که حضرت عیسى(ع) را همان خداى پاک و منزه مى‌داند، سفر خود را نیز جهت رضاى آن حضرت آغاز کرده بود تا خدمتى انجام داده و باعث خشنودى حضرت مسیح گردد.

    کنتارینى در نگارش خویش به کرونولوژى توجه دارد. او در این روش ضمن بیان حوادث مختلف، تاریخ وقوع آنها را نیز ذکر مى‌کند. او به ذکر روزهایى از سفر خویش مى‌پردازد که در آن روز واقعه‌اى عجیب و غریب اتفاق افتاده است؛ همانند ایام‌العرب که در تاریخ نگارى اعراب چنین ویژگى را دارد.

    کنتارینى برخى مواقع به کارهایى پنهانى روى مى‌آورد تا ماهیت سفارتش آشکار نگردد. گاهى مجبور بود خود را پزشک معرفى نماید و گاه خود را شخص دیگرى وانمود مى‌کرد. برخى اوقات پنهانى سفر مى‌کرد تا از دیده‌ى خبر چین‌ها مخفى بماند. او گاه لباس‌هاى خود را با لباس مردم منطقه یا ناحیه‌ى محل اقامتش هماهنگ مى‌کرد تا سوءظنى نسبت به خود پیش نیاورد.

    کنتارینى در هیچ جایى از سفرنامه‌اش به هدف و ماموریت خویش، که تحریک و ترغیب اوزون حسن به جنگ علیه عثمانى بود، اشاره نکرده است. لذا مى‌توان کنتارینى را سفیر وفادارى نسبت به آرمان‌هاى جمهورى ونیز دانست که در جهت تحقیق هدف سیاسى دولت خویش رنج‌ها و مشقات زیادى را متحمل گشته است.

    سفرنامه‌ى کاترینو زنو

    در سفرنامه‌ى زنو، شرح مطالب جغرافیایى نسبت به سفرنامه‌هاى دیگران صراحت کمترى دارد. با این که روایت زنو از نظر تاریخى مقدم بر دیگر روایان است. اما بعد از سفرنامه‌هاى باربارو و کنتارینى قرار گرفته است. این در حالى است که باربارو و کنتارینى، جانشینان زنو بوده‌اند.

    انگیزه زنو از این سفرنامه را مى‌توان انگیزه‌ى سیاسى و وطن‌پرستى دانست تا انگیزه‌ى عشق به دین مسیحیت.

    کارترینو ضمن تشریح قیام اغورلو محمد، پسر اوزون حسن که علیه پدر عصیان کرده بود، انگیزه‌ى آن قیام را قدرت‌خواهى و جاه‌طلبى عنوان مى‌کند. زنو معتقد است که اگر رشته‌ى عمر اغورلو محمد دراز بود، مى‌توانست جانشین لایقى براى اوزون حسن باشد. وى نقل مى‌کند که دولت آق قوینلو و کشور ایران مى‌توانستند بواسطه‌ى حکومت اغورلو محمد صاحب جاه و مقام گردند. زنو به آن بابت از مرگ اغورلو محمد اظهار تاسف مى‌کند.

    سفرنامه‌ى جیووان ماریا آنجوللو

    آنجوللو که توسط سپاهیان عثمانى به اسارت درآمده بود، مجبور شد در زمره‌ى سپاه عثمانى درآید و علیه ایران وارد جنگ شود. بنابراین بیشتر حوادث تاریخى را از دیدگاه عثمانى‌ها شرح داده است. چون آنجوللو در متن وقایع قرار داشت و شاهد عینى بود، کتاب وى از اهمیت بسیارى برخوردار است. قسمت عمده‌ى کتاب آنجوللو در مسائل مربوط به تاریخ ایران، به دوران شاه اسماعیل صفوى اختصاص دارد. این اثر به ندرت به وصف مردم شهرها مى‌پردازد. به آن علت اثر آنجوللو بیش از آن که یک سفرنامه باشد، به یک کتاب تاریخ شباهت دارد.

    در این سفرنامه، وى روى کار آمدن اوزون حسن را به اختصار بیان مى‌کند و از حملات ترکان و جزئیات جنگى آنان به تفصیل سخن مى‌گوید. گفته‌هاى او آشفتگى سیاسى ایران در دوران پس از مرگ اوزون حسن و سلطان یعقوب آق قوینلو را به ذهن متبادر مى‌کند. دلیل آن آشفتگى جنگ‌هاى داخلى بین اعضاى خاندان آق قوینلو بود.

    انجوللو پس از شکست شاه اسماعیل صفوى از سلطان سلیم عثمانى در جنگ چالدران، نگارش درباره‌ى تاریخ ایران را ادامه نمى‌دهد، بلکه به شرح مفصل جنگ سلطان سلیم با مصریان مى‌پردازد.

    توصیف لشکر سلطان محمد فاتح و ارائه‌ى گزارش دقیق از اوضاع داخلى آن سپاه، یکى از نقاط قوت سفرنامه‌ى آنجلوللو است. وى در مورد وقایع سیاسى ایران از زمان اوزوم حسن تا اوایل حکومت صفویان اطلاعات ارزنده‌اى ارائه مى‌کند. همچنین در سفرنامه او به روابط ایران و عثمانى نیز اشاره شده است.

    سفرنامه‌ى بازرگان ونیزى در ایران

    سومین سفرنامه از مجموعه‌ى راموزیو، متعلق به مؤلف گمنامى است که در مسیر دمشق، حلب و ایران به بازرگانى مشغول بوده است. او بیش از هشت سال؛ یعنى از 916 تا 925ه.ق، را در ایران گذرانده و از نزدیک شاهد دوران شاه اسماعیل صفوى بوده است.

    سبک نگارش این سفرنامه پیچیده است و مطالب تاریخى آن صحت دارد. جالب آن که در نگارش این اثر شهرها و روستاها با تفصیل بیشترى وصف شده‌اند.

    طرز نگارش سفرنامه‌ى بازرگانان ونیزى به گونه‌اى است که تصویر زندهاى از وضع اجتماعى مردم، شهرها، راه‌ها، رسوم و طبقات مختلف ارائه مى‌کند. بازرگان ونیزى از راه اورفه و دیار بکر به تبریز آمده و سپس به دربند رفته و در لشکرکشى شاه اسماعیل به شماخى، همراه او بود.

    در نگرش بازرگان ونیزى شاه اسماعیل صفوى جایگاه الوهیت دارد. بازرگان ونیزى در مورد نحوه‌ى نگارش خود نقل مى‌کند که در کتابش تنها به ذکر آن چه که دیده و یا شنیده، پرداخته است. او یادآور مى‌شود که در نگارش خویش جانب سادگى و بى‌پیرایگى را رعایت کرده و داستان خود را با الفاظ و کلمات نیاراسته است.

    مطلب مهم و منحصر به فرد در نگارش بازرگان ونیزى، آوردن مطلبى درباره‌ى کاخ سلطنتى اوزون حسن تحت عنوان هشت بهشت است. کاخ هشت بهشت؛ شامل مسجد، حرم، میدان بزرگ، بیمارستان و تالارهاى بزرگ بوده است. درباره‌ى این کاخ فقط سفرنامه‌ى بازرگان ونیزى مطالبى آورده است و بقیه‌ى سفرنامه‌هاى ونیزیان اطلاعاتى ارائه نمى‌کنند.

    سفرنامه‌ى وینچنتو د الساندرى

    سفرنامه‌ى الساندرى در زمان طهماسب اول صفوى نگاشته شده است. نویسنده درباره انگیزه‌ى نگارش این سفرنامه چنین نقل کرده است: (اکنون بر عهده گرفته‌ام که به دولت متبوعه‌ى فخیمه‌ى جلیله شرحى بازگویم، درباره‌ى نواحى و ممالک ایران و محصولات و خلق و خوى مردم آن سامان و شخص شاه و صفات معنوى او وضع حکومت و دربار و چگونگى آداب و عادات و رسوم حاکم بر امور مملکت و مطالب مهم درباره‌ى اداره کردن دستگاه دادگسترى و در آمد و هزینه و تعداد و توصیف سلاطینى که کارى جز فرمانده‌ى سپاه ندارند و خلاصه آن چه ذکرش براى آن عالى جناب مناسب مى‌نماید.)

    شیوه نگارش الساندرى شیوه‌اى خبرى است که در آن اطلاعات سیاسى و نظامى مهمى نهفته است. او ضمن بیان وقایع و رخدادهاى مختلف تاریخى، به ذکر تعداد سپاهیان موجود در ارتش ایرن، منزلت شاه صفوى، تشکیلات و تقسیم بندهاى متنوع سپاه صفوى، تنوع نژادى سپاه صفوى، عقاید مذهبى سپاهیان و نزاع حیدریان و نعمتیان مى‌پردازد.

    در نگارشى که الساندرى از دیده‌ها و شنیده‌هاى خود به سناى ونیز ارائه کرده است، مفصل نیست؛ اما تصویر زندهاى از خصوصیات اخلاقى شاه طهماسب صفوى و همچنین نکات جالبى درباره‌ى سرزمین ایران به دست مى‌دهد.

    ساختار

    در ابتدا فهرستى از مطالب کتاب و بعد از آن یادداشتى از ناشر درباره‌ى کتاب و ترجمه‌ى حاضر وارد شده است که در ادامه‌ى آن مقدمه‌ى مترجم بر چاپ دوم و دیباچه‌اى از ایشان بر کتاب تهیه شده است.

    سپس اصل سفرنامه‌ها ترجمه شده است. و در پایان کتاب، کتانامه و فهرست راهنما جهت سهولت یافتن اسامى وارده در متن، ایراد شده است.

    وضعیت کتاب

    از این شش کتاب چهار سفرنامه را خاورشناسى به نام چارلزگرى ترجمه و تحشیه کرده و مقدمه‌اى سودمند نیز بر آنها نوشته است.

    آقاى منوچهر امیرى مترجم کتاب، پاورقى‌هاى مفیدى را جهت توضیح مطالب و عبارات لاتینى، بر کتاب افزوده‌اند.

    چاپ دوم این کتاب با تجدید نظر کامل، منوچهر امیرى انجام گرفته است که در آن از چاپ اول کتاب استفاده شده است.

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. مقاله‌ى (نگرش و نگارش در سفرنامه‌هاى ونیزیان در ایران) نوشته پرویز عادل.
    3. مقاله‌ى سفرنامه‌هاى اروپاییان در عصر صفویان. نویسنده: بهرام نژاد، محسن.