ابن قانع بغدادی، عبدالباقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'رده:اسفند(98)' به '')
    جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۳۴: خط ۳۴:


    ==مذهب ابن قانع==
    ==مذهب ابن قانع==
    بر اساس آن‌چه در برخى منابع آمده، او مذهب حنفى داشته است، ولى از آن‌جا كه طوسى، نام وى را در الفهرست (ص178) و رجال خود (ص488) آورده، برخى از متأخرين او را از امامیه دانسته‌اند. [[خطيب بغدادى]] پس از اشاره به تضعيف ابن قانع از سوى برقانى، توثيق وى را توسط جمعى از مشايخ بغداد نقل كرده و ضمناً يادآور شده كه ابن قانع در دو سال آخر عمر دچار اختلاط شده است.  
    بر اساس آن‌چه در برخى منابع آمده، او مذهب حنفى داشته است، ولى از آن‌جا كه طوسى، نام وى را در الفهرست (ص178) و رجال خود (ص488) آورده، برخى از متأخرين او را از امامیه دانسته‌اند. [[خطیب بغدادى]] پس از اشاره به تضعيف ابن قانع از سوى برقانى، توثيق وى را توسط جمعى از مشايخ بغداد نقل كرده و ضمناً يادآور شده كه ابن قانع در دو سال آخر عمر دچار اختلاط شده است.  


    ==اساتید==
    ==اساتید==

    نسخهٔ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۳۲

    ابن قانع بغدادی، عبدالباقی
    نام ابن قانع بغدادی، عبدالباقی
    نام‌های دیگر بغدادی، ابوالحسین عبدالباقی بن قانع
    نام پدر قانع
    متولد 265ق
    محل تولد بغداد
    رحلت 351 ق
    اساتید حارث بن ابى اسامه
    برخی آثار معجم الصحابة
    کد مؤلف AUTHORCODE05177AUTHORCODE

    ابن قانِع، ابوالحسين عبدالباقى بن قانع بن مرزوق اموى (265-351ق)، محدث بغدادى و نویسنده شرح حال صحابه. وى از موالى بنی‌امیه بوده و به همین جهت او را اموى خوانده‌اند.

    مذهب ابن قانع

    بر اساس آن‌چه در برخى منابع آمده، او مذهب حنفى داشته است، ولى از آن‌جا كه طوسى، نام وى را در الفهرست (ص178) و رجال خود (ص488) آورده، برخى از متأخرين او را از امامیه دانسته‌اند. خطیب بغدادى پس از اشاره به تضعيف ابن قانع از سوى برقانى، توثيق وى را توسط جمعى از مشايخ بغداد نقل كرده و ضمناً يادآور شده كه ابن قانع در دو سال آخر عمر دچار اختلاط شده است.

    اساتید

    به گفته ذهبى او فردى كثير السفر بوده و شيوخ بسيارى داشته كه از مهم‌ترين آنان، حارث بن ابى اسامه، صاحب «مسند» را مى‌توان نام برد.

    شاگردان

    از جمله شاگردان و راویان او نيز مى‌توان از ابوالحسن دارقطنى، حاكم نيشابورى، ابوبكر جصّاص، ابوعلى ابن شاذان و ابوبكر دورى نام برد.

    آثار

    مهم‌ترين اثر او، کتاب «معجم الصحابة» اوست كه در آن اصحاب پيامبر(ص) را بر شمرده و از هر یک حديثى مسند آورده است. دو نسخه خطى ناقص از آن در کتابخانه‌هاى كوپريلى استانبول و ظاهريه دمشق نگهدارى مى‌شود. ابن فتحون کتابى درباره اغلاط ابن قانع در این کتاب نوشته است.

    از ديگر آثار او، «الفوائد» است كه نسخه خطى آن در کتابخانه ظاهريه وجود دارد.

    طوسى در «الفهرست» (ص178) از یکى از آثار وى با عنوان «السنن عن اهل البيت(ع)» ياد كرده است.[۱].

    پانویس

    منابع مقاله

    حجتی کرمانی، محمدجواد، دايرةالمعارف بزرگ اسلامى زیرنظر کاظم موسوی بجنوردی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، چاپ دوم، 1377ش

    وابسته‌ها