مطرزی، ناصر بن عبدالسید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''ابوالفتح ناصرالدين بن عبدالسيد ابى المكارم بن على خوارزمى حنفى'''، مشهور به مطرزى، در رجب سال 538ق (سال وفات [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]) در جرجانيه‌ى خوارزم متولد شد. | '''ابوالفتح ناصرالدين بن عبدالسيد ابى المكارم بن على خوارزمى حنفى'''، مشهور به مطرزى، در رجب سال 538ق (سال وفات [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]) در جرجانيه‌ى خوارزم متولد شد. | ||
دوران نوجوانيش را در آنجا گذرانيد و از اساتيدى همچون پدرش، و | دوران نوجوانيش را در آنجا گذرانيد و از اساتيدى همچون پدرش، و خطیب خوارزم ابوالمؤيد موفق بن احمد مكى (شاگرد [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]) بهره گرفت و از علامه محدث ابوعبدالله تاجر استماع حديث نمود. سپس به خوارزم و شهرهاى ديگر مهاجرت كرد و از شيوخى چون بقالى و هراسى علوم مختلفى آموخت و در فقه حنفى سرآمد شد. | ||
او در مذهب همچون [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] معتزلى بود. در سال 601ق هنگامى كه عازم سفر حج شد و به بغداد رسيد، جماعتى از فقهاء از او -خصوصاً در باب ادب و لغت- استفاده‌ى فراوانى بردند و به خاطر اينكه او را امام حاذق در فقه، حديث‌شناس ماهر و جامع علوم عربیت يافتند، قائل شدند كه عالم‌تر از او در نحو و لغت و شعر و... يافت نمى‌شود. | او در مذهب همچون [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] معتزلى بود. در سال 601ق هنگامى كه عازم سفر حج شد و به بغداد رسيد، جماعتى از فقهاء از او -خصوصاً در باب ادب و لغت- استفاده‌ى فراوانى بردند و به خاطر اينكه او را امام حاذق در فقه، حديث‌شناس ماهر و جامع علوم عربیت يافتند، قائل شدند كه عالم‌تر از او در نحو و لغت و شعر و... يافت نمى‌شود. | ||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۳
| نام | مطرزی، ناصر بن عبدالسید |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ب‍ره‍ان‌ال‍دی‍ن ال‍خ‍وارزم‍ی
مطرزی، ابوالفتح ناصر ناصر بن عبدالسید |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 610 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00281AUTHORCODE |
ابوالفتح ناصرالدين بن عبدالسيد ابى المكارم بن على خوارزمى حنفى، مشهور به مطرزى، در رجب سال 538ق (سال وفات زمخشرى) در جرجانيه‌ى خوارزم متولد شد.
دوران نوجوانيش را در آنجا گذرانيد و از اساتيدى همچون پدرش، و خطیب خوارزم ابوالمؤيد موفق بن احمد مكى (شاگرد زمخشرى) بهره گرفت و از علامه محدث ابوعبدالله تاجر استماع حديث نمود. سپس به خوارزم و شهرهاى ديگر مهاجرت كرد و از شيوخى چون بقالى و هراسى علوم مختلفى آموخت و در فقه حنفى سرآمد شد.
او در مذهب همچون زمخشرى معتزلى بود. در سال 601ق هنگامى كه عازم سفر حج شد و به بغداد رسيد، جماعتى از فقهاء از او -خصوصاً در باب ادب و لغت- استفاده‌ى فراوانى بردند و به خاطر اينكه او را امام حاذق در فقه، حديث‌شناس ماهر و جامع علوم عربیت يافتند، قائل شدند كه عالم‌تر از او در نحو و لغت و شعر و... يافت نمى‌شود.
وى در تاريخ 10 يا 11 يا 21 جمادى الاولى سال 610ق در خوازرم در سن 70 سالگى از دنيا رفت. در رثاى او بيش از 300 شاعر شعر سروده‌اند.
آثار
از مطرزى آثار فراوانى كه دلالت بر تسلط علمى او بر علوم مختلف مى‌كند بر جاى مانده است. از آثار ذيل تنها سه كتاب اول به زينت طبع آراسته شده و باقى آثار يا به زينت طبع آراسته نشده يا اينكه فقط اسم آن در مصادر ذكر شده است:1- المصباح در نحو
2- المغرب فى ترتيب المعرب در لغت
3- الايضاح، فى شرح مقامات الحريرى
4- الاقناع
5- رسالة فى اعجاز القرآن
6- الافصاح
7- مختصر اصلاح المنطق
8- مقدمة فى المنطق
9- زهر الربيع فى علم البديع
10- رسالة المولى