بروجردی، منیرالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن') |
جز (جایگزینی متن - 'خوانساری، محمدباقر بن زین‌العابدین' به 'خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
بعد از اينكه مقدمات علوم را در بروجرد به پايان رسانيد، عازم اصفهان شد. پس از فراغت از سطوح، فقه و اصول را از محضر [[نجفی اصفهانی، محمدباقر|آيت‌الله شيخ محمدباقر اصفهانى مسجدشاهى]] بهرمند گرديد. سپس به عتبات عاليات عزيمت كرد و در شهر سامرا فقه و اصول را از محضر [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آيت‌الله ميرزا محمدحسن شيرازى]] كسب فيض نمود. پس از مدتى به اصفهان مراجعه فرمود و با كمال عزت، احترام، اقتدار و نفوذ بين مردم زيست. ايشان در مسجد ايلچى نماز جماعت برپا مى‌نمود و در منزل خود، مشغول تدريس علوم اسلامى گرديد. | بعد از اينكه مقدمات علوم را در بروجرد به پايان رسانيد، عازم اصفهان شد. پس از فراغت از سطوح، فقه و اصول را از محضر [[نجفی اصفهانی، محمدباقر|آيت‌الله شيخ محمدباقر اصفهانى مسجدشاهى]] بهرمند گرديد. سپس به عتبات عاليات عزيمت كرد و در شهر سامرا فقه و اصول را از محضر [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آيت‌الله ميرزا محمدحسن شيرازى]] كسب فيض نمود. پس از مدتى به اصفهان مراجعه فرمود و با كمال عزت، احترام، اقتدار و نفوذ بين مردم زيست. ايشان در مسجد ايلچى نماز جماعت برپا مى‌نمود و در منزل خود، مشغول تدريس علوم اسلامى گرديد. | ||
وى در اصفهان حوزه درس مهمى در فقه، اصول و رجال داشت و شاگردان زيادى پرورش داد كه برخى از آنان به مقام علمى برجسته‌اى رسيدند و نظر به اينكه خود ايشان از [[نجفی اصفهانی، محمدباقر|شيخ محمدباقراصفهانى مسجدشاهى]]، [[خوانساری، محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقر خوانسارى]]، [[چهارسوقی، محمدهاشم|سيد محمد هاشم چهارسوقى خوانسارى]] و شيخ زين‌العابدين مازندرانى اجازه‌هاى روايتى داشت، به برخى از علما نيز اجاره روايت داد كه از آن جمله هستند: 1- سيد احمد صفايى خوانسارى،2- شيخ مرتضى حجت فرزند شيخ جمال‌الدين اصفهانى مسجدشاهى، 3- شيخ محمدباقرايمانى اصفهانى، 4- شيخ محمد على فرزند زين‌العابدين يزدى، 5- سيد فخر‌الدين قمى (سيدى)، 6- [[بحرالعلوم، محمد|سيد محمد بحرالعلوم]] قزوينى، 7- شيخ ابوالقاسم قمى، 8- ميرزا محمود روضاتى اصفهانى. | وى در اصفهان حوزه درس مهمى در فقه، اصول و رجال داشت و شاگردان زيادى پرورش داد كه برخى از آنان به مقام علمى برجسته‌اى رسيدند و نظر به اينكه خود ايشان از [[نجفی اصفهانی، محمدباقر|شيخ محمدباقراصفهانى مسجدشاهى]]، [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|سيد محمدباقر خوانسارى]]، [[چهارسوقی، محمدهاشم|سيد محمد هاشم چهارسوقى خوانسارى]] و شيخ زين‌العابدين مازندرانى اجازه‌هاى روايتى داشت، به برخى از علما نيز اجاره روايت داد كه از آن جمله هستند: 1- سيد احمد صفايى خوانسارى،2- شيخ مرتضى حجت فرزند شيخ جمال‌الدين اصفهانى مسجدشاهى، 3- شيخ محمدباقرايمانى اصفهانى، 4- شيخ محمد على فرزند زين‌العابدين يزدى، 5- سيد فخر‌الدين قمى (سيدى)، 6- [[بحرالعلوم، محمد|سيد محمد بحرالعلوم]] قزوينى، 7- شيخ ابوالقاسم قمى، 8- ميرزا محمود روضاتى اصفهانى. | ||
شايان ذكر است كه وى داراى كتابخانه مفصل و بى نظيرى در اصفهان بود و پس از ارتحال وى، به فرزندش شيخ اسماعيل منتقل شد كه با رحلت شيخ اسماعيل، كتابخانه نيز متفرق گرديده و از بين رفت. | شايان ذكر است كه وى داراى كتابخانه مفصل و بى نظيرى در اصفهان بود و پس از ارتحال وى، به فرزندش شيخ اسماعيل منتقل شد كه با رحلت شيخ اسماعيل، كتابخانه نيز متفرق گرديده و از بين رفت. | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۰
| نام | بروجردی، منیرالدین |
|---|---|
| نامهای دیگر | شيخ منير‌الدين بروجردى |
| نام پدر | ملا علی بروجردی |
| متولد | 1223 ش |
| محل تولد | بروجرد |
| رحلت | 1342 ق |
| اساتید | آيت‌الله شيخ محمدباقر اصفهانى مسجدشاهى |
| برخی آثار | میراث حوزه اصفهان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00382AUTHORCODE |
جمال‌الدین بن ملا علی بروجردی (1269- 1342ق)، معروف به منیرالدین بروجردی اصفهانی، فقیه، محقق، محدث، مجتهد، نوه دخترى ميرزاى قمى
ولادت
در 21 رجب 1269ق، برابر با 11 ارديبهشت 1232ش، در شهر بروجرد متولد شد.
تحصیلات
بعد از اينكه مقدمات علوم را در بروجرد به پايان رسانيد، عازم اصفهان شد. پس از فراغت از سطوح، فقه و اصول را از محضر آيت‌الله شيخ محمدباقر اصفهانى مسجدشاهى بهرمند گرديد. سپس به عتبات عاليات عزيمت كرد و در شهر سامرا فقه و اصول را از محضر آيت‌الله ميرزا محمدحسن شيرازى كسب فيض نمود. پس از مدتى به اصفهان مراجعه فرمود و با كمال عزت، احترام، اقتدار و نفوذ بين مردم زيست. ايشان در مسجد ايلچى نماز جماعت برپا مى‌نمود و در منزل خود، مشغول تدريس علوم اسلامى گرديد.
وى در اصفهان حوزه درس مهمى در فقه، اصول و رجال داشت و شاگردان زيادى پرورش داد كه برخى از آنان به مقام علمى برجسته‌اى رسيدند و نظر به اينكه خود ايشان از شيخ محمدباقراصفهانى مسجدشاهى، سيد محمدباقر خوانسارى، سيد محمد هاشم چهارسوقى خوانسارى و شيخ زين‌العابدين مازندرانى اجازه‌هاى روايتى داشت، به برخى از علما نيز اجاره روايت داد كه از آن جمله هستند: 1- سيد احمد صفايى خوانسارى،2- شيخ مرتضى حجت فرزند شيخ جمال‌الدين اصفهانى مسجدشاهى، 3- شيخ محمدباقرايمانى اصفهانى، 4- شيخ محمد على فرزند زين‌العابدين يزدى، 5- سيد فخر‌الدين قمى (سيدى)، 6- سيد محمد بحرالعلوم قزوينى، 7- شيخ ابوالقاسم قمى، 8- ميرزا محمود روضاتى اصفهانى.
شايان ذكر است كه وى داراى كتابخانه مفصل و بى نظيرى در اصفهان بود و پس از ارتحال وى، به فرزندش شيخ اسماعيل منتقل شد كه با رحلت شيخ اسماعيل، كتابخانه نيز متفرق گرديده و از بين رفت.
وفات
ايشان پس از عمرى پربركت و خدمت به مذهب تشيع، سرانجام در ظهر روز دوشنبه 14 ربيع الثانى 1342ق، در سن 73 سالگى، در شهر اصفهان دار فانى را وداع گفت. پيكرش پس از تجليل فراوان در قبرستان تخت فولاد تكيه ملك به خاک سپرده شد.
آثار
- المحاكمات بين القوانين و الاصول
- الفية في حياء العلما و اساتذته
- منظومه فقيه (تتمه منظومه بحرالعلوم)
- منظومة في اصول الفقه
- الفرق بين الفريضة والنافلة
- اسئله و اجوبه فقيه
- منظومة في اصحاب الاجماع
- رسايل مستقلة في حياة رواة الحديث
- رسايل رجالية
- رسايل اصولية
- رسالة الفوايد
- حاشية على كتاب الصلاة
- حاشية على الكتاب اقضاء من قواعد الاحكام
- رسالة في صلاة المسافر
- رسالة في قبض الوقف
- رسالة في حكم الاغلاط الواقعة في المصاف من الكتاب
منابع مقاله
سايت دارالسرور، «بازبينى تاريخ و فرهنگ بروجرد»، سوم ارديبهشت 1390.