کنانی، عبدالعزیز بن یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |
| data-type="authorfatherName" |یحیی
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |
| data-type="authorbirthDate" |حدود 160 یا 165ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
خط ۱۹: خط ۱۹:
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" |
| data-type="authorDeathDate" |240ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[         |           ]]
| data-type="authorTeachers" |[[عبدالله بن معاذ صنعانی]]
[[شافعی، محمد بن ادریس|محمد بن ادریس شافعی]]


[[                 |              ]]؛
[[سلیم بن مسله مکی]]
 
[[هشام بن سلیمان مخزومی]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[             ]]
| data-type="authorWritings" |[[كتاب الحيدة]]
 
[[                  ]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۶: خط ۳۷:
</div>
</div>


'''عبدالعزیز بن یحیی کنانی''' (متوفی 240ق)، متکلم برجسته قرن سوم و صاحب کتاب «الحيدة».
'''عبدالعزیز بن یحیی کنانی''' (متوفی 240ق)، متکلم برجسته قرن سوم و صاحب کتاب «[[كتاب الحيدة|الحيدة]]».


==جایگاه علمی==
==جایگاه علمی==
او از علمای اهل سنت است. ابن ندیم از او چنین یاد کرده است: عبدالعزیز بن‏ یحیى‏ بن عبدالملک بن مسلم بن میمون کنانى‏، متکلم برجسته‌ای بود و در کلام و زهد کتاب‌هایی داشت. کتاب «الحيدة في ما جرى بينه و بين بشر المريسي» از اوست<ref>ر.ک: ابن ندیم، محمد بن اسحاق، ص261</ref>.
او از علمای اهل سنت است. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] از او چنین یاد کرده است: عبدالعزیز بن‏ یحیى‏ بن عبدالملک بن مسلم بن میمون کنانى‏، متکلم برجسته‌ای بود و در کلام و زهد کتاب‌هایی داشت. کتاب «[[كتاب الحيدة|الحيدة في ما جرى بينه و بين بشر المريسي]]» از اوست<ref>ر.ک: ابن ندیم، محمد بن اسحاق، ص261</ref>.


==تولد==
==ولادت==
او از قبیله کنانه و ساکن مکه بود. از تاریخ تولد او اطلاع دقیقی در دست نیست؛ لکن با توجه به برخی از قرائن می‌توان تولد او را حدود سال 160 یا 165ق، ذکر نمود<ref>ر.ک: صلیبا، جمیل، ص13</ref>.
او از قبیله کنانه و ساکن مکه بود. از تاریخ تولد او اطلاع دقیقی در دست نیست؛ لکن با توجه به برخی از قرائن می‌توان تولد او را حدود سال 160 یا 165ق، ذکر نمود<ref>ر.ک: صلیبا، جمیل، ص13</ref>.


خط ۴۸: خط ۴۹:


==اساتید و شیوخ==
==اساتید و شیوخ==
دانش را از عبدالله بن معاذ صنعانی، سلیم بن مسله مکی، هشام بن سلیمان مخزومی، مروان بن معاویه فزاری، سفیان بن عیینه و محمد بن ادریس شافعی آموخت<ref>ر.ک: صلیبا، جمیل، ص9</ref>.
دانش را از [[عبدالله بن معاذ صنعانی]]، [[سلیم بن مسله مکی]]، [[هشام بن سلیمان مخزومی]]، [[مروان بن معاویه فزاری]]، [[سفیان بن عیینه]] و [[شافعی، محمد بن ادریس|محمد بن ادریس شافعی]] آموخت<ref>ر.ک: صلیبا، جمیل، ص9</ref>.


==شاگردان==
==شاگردان==
کسانی چون ابوالعیناء محمد بن قاسم بن خلاد، ابوبکر یعقوب بن ابراهیم تیمی، حسین بن فضل بجلی و... از او روایت نقل کرده‌اند.
کسانی چون [[ابوالعیناء محمد بن قاسم بن خلاد]]، [[ابوبکر یعقوب بن ابراهیم تیمی]]، [[حسین بن فضل بجلی]] و... از او روایت نقل کرده‌اند.


==ارتباط عبدالعزیز با شافعی==
==ارتباط عبدالعزیز با شافعی==
او عمیقاً به استادش محمد بن ادریس شافعی علاقه‌مند بود؛ لذا تأثیر زیادی از او پذیرفته است. برخی چون داود بن علی اصبهانی در کتاب «فضائل الشافعي» چنین گفته: عبدالعزیز کنانی یکی از اتباع شافعی بود که علوم را از او اقتباس کرده و به فضل و دانش شافعی اعتراف نموده است.
او عمیقاً به استادش [[شافعی، محمد بن ادریس|محمد بن ادریس شافعی]] علاقه‌مند بود؛ لذا تأثیر زیادی از او پذیرفته است. برخی چون [[داود بن علی اصبهانی]] در کتاب «[[فضائل الشافعي]]» چنین گفته: عبدالعزیز کنانی یکی از اتباع شافعی بود که علوم را از او اقتباس کرده و به فضل و دانش شافعی اعتراف نموده است.


کنانی پس از مصاحبت طولانی با شافعی به‌همراه او به یمن رفت و مدتی را در آنجا گذراند، سپس به مکه بازگشت و در آنجا ماند.
کنانی پس از مصاحبت طولانی با شافعی به‌همراه او به یمن رفت و مدتی را در آنجا گذراند، سپس به مکه بازگشت و در آنجا ماند.
خط ۶۵: خط ۶۶:


==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش