احمد بن عیسی بن زید: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |
| data-type="authorfatherName" |عیسی
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |
| data-type="authorbirthDate" |۱۵۷، ۱۵۸، ۱۵۹ و حتی پس‌ از آن
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |
| data-type="authorBirthPlace" |کوفه
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" |
| data-type="authorDeathDate" |240 یا ۲۴۷ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[         |            ]]
| data-type="authorTeachers" |[[محمد بن بکر ارحبی]]
 
[[حسین بن علوان]]
[[                 |              ]]؛
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[              ]]
| data-type="authorWritings" |
 
[[                  ]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۶: خط ۳۳:
</div>
</div>


'''احمد بن عیسی بن زید''' (۱۵۷ یا پس ‌از آن -‌240 یا ۲۴۷ق)، از نوادگان امام سجاد(ع) و از علویان مشهور اوایل خلافت عباسی و از عالمان معروف زیدی.
'''احمد بن عیسی بن زید''' (۱۵۷ یا پس ‌از آن -‌240 یا ۲۴۷ق)، از نوادگان [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] و از علویان مشهور اوایل خلافت عباسی و از عالمان معروف زیدی.


==ولادت==
==ولادت==
خط ۷۲: خط ۶۹:


در ۲۱۹ق، احمد بن عیسی در منزل محمد بن منصور مرادی در کوفه با قاسم رسی بیعت کرد. این دو روایت که از سوی منابع زیدی گزارش شده است، می‌تواند تا اندازه‌ای ابهام موجود در روایات دیگر، درباره زندگی احمد در سال‌های اختفا را برطرف کند. بر این اساس می‌توان گفت که احمد در سال‌هایی که پنداشته می‌شد در بصره پنهان است مدت‌ها در ری و مناطق دیگر به سر می‌برده است.
در ۲۱۹ق، احمد بن عیسی در منزل محمد بن منصور مرادی در کوفه با قاسم رسی بیعت کرد. این دو روایت که از سوی منابع زیدی گزارش شده است، می‌تواند تا اندازه‌ای ابهام موجود در روایات دیگر، درباره زندگی احمد در سال‌های اختفا را برطرف کند. بر این اساس می‌توان گفت که احمد در سال‌هایی که پنداشته می‌شد در بصره پنهان است مدت‌ها در ری و مناطق دیگر به سر می‌برده است.
==وفات==
احمد در اواخر عمر نابینا شد و متوکل خیلفه عباسی که در پی وی بود، او را در خانه دامادش در کوفه یافت و چون او را نابینا دید، به حال خود واگذاشت. متوکل به آن جهت در پی احمد بود که می‌پنداشت زیدیه از وی طرف‌داری می‌کنند و اگر خروج (قیام) کند یاری‌اش می‌نمایند.
مرگ احمد در ۲۴۰ق و ۲۴۷ق، یک هفته پیش از قتل متوکل (درگذشت۲۴۷ق)، ذکر شده است و مدفن او در بصره بود.
ابن طباطبا پنداشته است که احمد توسط متوکل به قتل رسیده است.


==جایگاه علمی احمد بن عیسی==
==جایگاه علمی احمد بن عیسی==
خط ۸۹: خط ۷۹:


==اساتید و مشایخ==
==اساتید و مشایخ==
# حسین بن علوان؛
# [[حسین بن علوان]]؛
# محمد بن بکر ارحبی.
# [[محمد بن بکر ارحبی]].


==شاگردان==
==شاگردان==
خط ۹۸: خط ۸۸:


احادیث احمد توسط الهادی‌الی‌الحق در النكاح و در الأمالي و نیز توسط ائمه خمسه زیدی، یعنی محمد بن منصور مرادی، ابوالحسن هارونی، ابوطالب هارونی، الموفق‌بالله جرجانی و فرزندش مرشدبالله در تألیفاتشان روایت شده است.
احادیث احمد توسط الهادی‌الی‌الحق در النكاح و در الأمالي و نیز توسط ائمه خمسه زیدی، یعنی محمد بن منصور مرادی، ابوالحسن هارونی، ابوطالب هارونی، الموفق‌بالله جرجانی و فرزندش مرشدبالله در تألیفاتشان روایت شده است.
==وفات==
احمد در اواخر عمر نابینا شد و متوکل خیلفه عباسی که در پی وی بود، او را در خانه دامادش در کوفه یافت و چون او را نابینا دید، به حال خود واگذاشت. متوکل به آن جهت در پی احمد بود که می‌پنداشت زیدیه از وی طرف‌داری می‌کنند و اگر خروج (قیام) کند یاری‌اش می‌نمایند.
مرگ احمد در ۲۴۰ق و ۲۴۷ق، یک هفته پیش از قتل متوکل (درگذشت۲۴۷ق)، ذکر شده است و مدفن او در بصره بود.
ابن طباطبا پنداشته است که احمد توسط متوکل به قتل رسیده است.


==آثار==
==آثار==
ابوالفرج الصفهانی، از کتب احمد در احکام و فخرالدین رازی از کتاب وی در فقه یاد کرده است. ذهبی نیز در ميزان الاعتدال از کتاب الصيام احمد نام برده است.
[[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج صفهانی]]، از کتب احمد در احکام و فخرالدین رازی از کتاب وی در فقه یاد کرده است. [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] نیز در [[ميزان الاعتدال في نقد الرجال|ميزان الاعتدال]] از کتاب الصيام احمد نام برده است.


محمد بن منصور مرادی احادیث روایت‌شده توسط احمد را که در ابواب گوناگون فقهی بوده، همراه احادیث دیگران در کتابی جمع کرده بود که همواره در تاریخ فقه زیدی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. این کتاب‌ که امالی احمد بن عیسی و علوم آل محمد(ص) (رأب الصدع) نام داشت، توسط المنصوربالله عبدالله بن حمزه، امام مشهور زیدی، «بدائع الأنوار في محاسن الآثار» نیز نامیده شد<ref>ر.ک: انصاری، حسن، ج7، ص2-4</ref>.
محمد بن منصور مرادی احادیث روایت‌شده توسط احمد را که در ابواب گوناگون فقهی بوده، همراه احادیث دیگران در کتابی جمع کرده بود که همواره در تاریخ فقه زیدی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. این کتاب‌ که امالی احمد بن عیسی و علوم آل محمد(ص) (رأب الصدع) نام داشت، توسط المنصوربالله عبدالله بن حمزه، امام مشهور زیدی، «بدائع الأنوار في محاسن الآثار» نیز نامیده شد<ref>ر.ک: انصاری، حسن، ج7، ص2-4</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش