شاه‌آبادی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|شاه‌آبادی (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمد شاه‌آبادى''' (1305-1390)، فقیه، مجتهد، استاد خارج فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق، فرزند [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى]] | '''محمد شاه‌آبادى''' (1305-1390)، فقیه، مجتهد، استاد خارج فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق، فرزند [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى]] | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۶
| نام | شاه آبادی، محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | آیت اله شاه‌آبادی |
| نام پدر | آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 1390 ش یا 1433 ق |
| اساتید | آيت‌الله شيخ محمدتقى آملى |
| برخی آثار | رشحات الحكمة تعليقة علی الأسفار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05505AUTHORCODE |
محمد شاه‌آبادى (1305-1390)، فقیه، مجتهد، استاد خارج فقه، اصول، فلسفه، عرفان و اخلاق، فرزند آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى
ولادت
در سال 1305ش، در تهران، در خانواده علم و فضيلت در ظل عنايت مرحوم آيت‌الله شيخ محمدعلى شاه‌آبادى متولد شد.
پس از مدت كوتاهى پدر ایشان به شهر خون و قيام، قم مهاجرت نمودند و قريب به هفت سال در آنجا مشغول تعليم و تربيت خواص و تدريس علوم معقول و منقول و پرورش شاگردانى چون امام خمينى(ره) شدند و سپس به تهران مراجعت نمودند.
تحصیلات
در اين زمان که تقریبا سال 1314ش، بود كه وارد دبستان شد و تا سال 1320ش كه در دبيرستان تدين كلاس هشتم بود، مشغول تعلّم بود. شهريور همان سال بود كه رضا شاه از سلطنت خلع گرديد و محمدرضاشاه به‌جاى آن نشست، وارد حوزه مقدسه علم دين شد و دروس ابتدائى و صرف و نحو و منطق و شرح لمعه و معالم و قوانين را خدمت اساتيدى چون آيت‌الله سيد حسين احمدى علون‌آبادى و آيت‌الله شيخ محمدعلى لواسانى و دروس سطح عالى از رسائل و مكاسب و كفايه را خدمت اساتيدى چون آيت‌الله سيد عباس زواره و آيت‌الله شيخ محمدتقى آملى و دروس معقول و عرفان را خدمت پدر گرامیش آیت‌الله شیخ محمدعلی شاه‌آبادی و آيت‌الله شيخ مهدى مازندرانى، تعلم نمودم و سپس چون پدر ایشان به رحمت واسعه الهى نائل گشت و در لقاءالله قرار گرفت، به شهر خون و قيام قم مهاجرت نمود.
دروس خارج فقه و اصول را خدمت آيت‌الله آقا حسين بروجردى (12 سال) و آيت‌الله شيخ محمدعلى اراكى (12سال) و آيت‌الله سيد محمدرضا گلپايگانى (1 سال) و آيت‌الله محقق داماد (1 سال) و امام خمينى(ره) (2 سال) تحصیل نمود و در اثناء تعلم، به تعليم و تدريس معقول و منقول مشغول شد.
به توفیق خداوند كتاب «رشحات البحار» تأليف پدر گرامیشان را با ترجمه، شرح و پاورقى فارسى در ابتداى پيروزى انقلاب به زيور طبع درآورد.
قبل از سال 1340ش، مشغول تدريس خارج فقه و اصول و فلسفه و عرفان و اخلاق شد که تا اواخر عمر ادامه داشت.
وفات
سرانجام این عالم بزرگ در 17 دی ماه 1390ش دار فانی را وداع گفت و در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.
آثار
- كتاب توحيد و نبوّت و امامت و معاد و رجعت و سماع با دو زبان عربى و فارسى
- كتاب اخلاق منزل يقظه و توبه و انابه و محاسبه و تفكر و تذكر و اعتصام با دو زبان عربى و فارسى كه مجموعاً بيست و شش كتاب آماده براى چاپ مى‌باشد.
- تعليقه‌اى بر عروة الوثقى و وسيله و رساله توضيح المسائل مرحوم آيت‌الله آقاى بروجردى
- تعليقه‌اى بر اسفار مرحوم صدرالمتألهين(ره)
- تعليقه‌اى بر كتاب مصباح الأنس مفتاح الغيب
- تعليقه‌اى بر كتاب شفاء ابوعلى سينا (قدّس سره)
- تعليقه‌اى بر كتاب مكاسب شيخ مرتضى انصارى
- تعليقه‌اى بر كتاب كفايه آخوند خراسانى
- تعليقه‌اى بر كتاب آيت‌الله اصفهانى، فقهاً و اصولاً نگاشت
- رساله‌اى در موضوع قمار و رساله‌اى در شرائط متعاقدين
- رشحات الأخلاق؛
- رشحات الحكمة، تعليقة على الأسفار؛
- رشحات العرفان؛
- رشحات المعارف في التوحيد الذاتي و الصفاتي و الأفعالي.
منابع مقاله
ر.ک. زندگى‌نامه خودنوشت مؤلف، با تغییراتی اندک برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى آيت‌الله شيخ محمد شاه‌آبادى، چهارشنبه، اول تيرماه 1390.