اعسم، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ اعسم، محمدعلی بن حسین را به اعسم، محمدعلی منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}}') |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
ن | ن | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[منظومة ابن الأعسم في المأکل و المشرب]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | [[منظومة ابن الأعسم في المأکل و المشرب]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۴۸
| نام | اعسم، محمد علی بن حسین |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1233 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE223AUTHORCODE |
«محمدعلى بن حسين اعسم نجفى زبيدى»، از علما و شعراى شيعى معاصر علامه محمد مهدى بحرالعلوم طباطبايى (متوفى 1212ق) بوده است كه از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست.
طائفه وى، از اهالى حجاز و اطراف مدينه منوره بوده كه جدشان به نجف مهاجرت كرده و در آنجا ساكن شده است. عده‌اى قائل‌اند وى اهل «عسمان» بوده و برخى نيز معتقدند منسوب به قبيله‌اى قحطانى در حجاز مى‌باشد. آل أعسم، خانواده‌اى بزرگ و معروف در علم و ادب در نجف مى‌باشند كه تا به امروز، علما و ادباى بزرگى را به خود ديده‌اند.
دوران تحصيل و شكوفايى علمى و ادبى وى، در نجف بوده است. وى يكى از بزرگ‌ترين شاگردان علامه بحرالعلوم و از نديمان و ملازمان او مى‌باشد كه بعد از وفات ايشان، از محضر شيخ جعفر كاشف الغطاء استفاده كرده و با ايشان به سفر حج مشرف شده است. وى شرح اين سفر را در قصيده‌اى ذكر كرده است.
همچنين وى يدى طولايى در به نظم درآوردن تاريخ حوادث، ولادت‌ها و وفات اشخاص معاصر خويش داشته است. مدايح فراوانى نيز در وصف شيخ جعفر كاشف الغطاء و پنج منظومه فقهيّه در: رضاع، عده زنان، ارث، ديه قتل و مطاعم و مشارب داشته است.
برخى از مورخين به اشتباه، بعضى از آثار وى از جمله «ارجوزة الادب»، «ارجوزه الديات» و منظومه «آداب الطعام و الشراب» را به نام فرزندش ذكر كرده‌اند.
شيخ درويش على بغدادى در كتاب خود به نام «كنز الاديب»، سيد هادى شرف الدين عاملى كاظمى در «التكمله»، شيخ محمدرضا آل كاشف در «الحصون المنيعة فى طبقات الشيعة»، خيرالدين زركلى در «الأعلام»، شيخ عباس قمى در «الكنى و الألقاب» از وى به نيكى ياد كرده و او را از افاضل ادباء و مشاهير شعراء عصر خوش دانسته‌اند.
وى در سال 1233 يا 1234ق، در نجف اشرف، وفات يافت و در صحن شريف مرتضوى، در مقبره‌اى كه به اين خاندان منسوب است، دفن گرديد.
آثار:
از وى آثار فراوانى به يادگار مانده كه از آن جمله است:
1- منظومة ابن الاعسم.
2- تخميس ابيات حلاج.
3- الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها.
منابع مقاله:
1- مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانه الادب فى تراجم المعروفين بالكنية او اللقب»، ج1، ص152.
2- اعيان الشيعه، ج9، ص834.
ن
وابسته‌ها
منظومة ابن الأعسم في المأکل و المشرب / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده