۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ذهني تهراني، محمد جواد' به 'ذهنی تهرانی، سید محمدجواد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
سید محمدجواد ذهنی در مقدمه، سبب نگارش و طبع کتاب را این‌گونه توضیح می‌دهد: بر ارباب دانش مخفی نیست که آشنایی به هر زبان، مرهون اطلاع از مفردات و احاطه به کیفیت ترکیبات آن است و هرچه دامنه لغات و ظرائف جملات وسیع‌تر و گسترده باشد، لاجرم قواعد و ضوابط مربوط به آن بیشتر و دقیق‌تر است و به تصدیق تمام دانشمندان و کلیه علما زبان‌شناس، هیچ زبانی همچون زبان تازی دارای قواعد و دقائق کلامی نیست؛ فلذا از دیرزمان تا به اکنون ارباب فن کتب عدیده‌ای در ارتباط با کلمات مفرده و مرکبه این زبان تحت عنوان صرف و نحو تألیف و تصنیف نموده‌اند که هریک به‌نوبه خود از ارزش وافری بهره‌مند است و این بی‌بضاعت نیز در سنوات گذشته در این زمینه کتابی تألیف نمودم به نام «أساس الصرف» و در این زمان به‌واسطه لطف و مرحمتی که دوستان به این حقیر داشته، مرا در اقدام به طبع آن تشویق و ترغیب نموده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص10</ref>. | [[ذهنی تهرانی، سید محمدجواد|سید محمدجواد ذهنی]] در مقدمه، سبب نگارش و طبع کتاب را این‌گونه توضیح می‌دهد: بر ارباب دانش مخفی نیست که آشنایی به هر زبان، مرهون اطلاع از مفردات و احاطه به کیفیت ترکیبات آن است و هرچه دامنه لغات و ظرائف جملات وسیع‌تر و گسترده باشد، لاجرم قواعد و ضوابط مربوط به آن بیشتر و دقیق‌تر است و به تصدیق تمام دانشمندان و کلیه علما زبان‌شناس، هیچ زبانی همچون زبان تازی دارای قواعد و دقائق کلامی نیست؛ فلذا از دیرزمان تا به اکنون ارباب فن کتب عدیده‌ای در ارتباط با کلمات مفرده و مرکبه این زبان تحت عنوان صرف و نحو تألیف و تصنیف نموده‌اند که هریک به‌نوبه خود از ارزش وافری بهره‌مند است و این بی‌بضاعت نیز در سنوات گذشته در این زمینه کتابی تألیف نمودم به نام «أساس الصرف» و در این زمان به‌واسطه لطف و مرحمتی که دوستان به این حقیر داشته، مرا در اقدام به طبع آن تشویق و ترغیب نموده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص10</ref>. | ||
وی دانستن چهار امر را پیش از ورود به مباحث علم صرف لازم می‌داند: تعریف علم، موضوع علم، مسائل علم و نتیجه و فایده علم. علم صرف را «مجموعه قواعد ابنیه کلمات» می‌داند و مقصود از ابنیه کلمات را اجتماع دو امر می‌داند: تعداد حروف کلمات و کیفیت حرکات و سکنات؛ چنان‌که سه حرف مفتوح در ضَرَبَ را بناء آن گویند. | وی دانستن چهار امر را پیش از ورود به مباحث علم صرف لازم می‌داند: تعریف علم، موضوع علم، مسائل علم و نتیجه و فایده علم. علم صرف را «مجموعه قواعد ابنیه کلمات» می‌داند و مقصود از ابنیه کلمات را اجتماع دو امر می‌داند: تعداد حروف کلمات و کیفیت حرکات و سکنات؛ چنان‌که سه حرف مفتوح در ضَرَبَ را بناء آن گویند. | ||
همچنین موضوع علم صرف را عبارت از کلمات اسم، فعل و حرف می‌داند؛ چراکه در علم صرف از امور مربوط به این سه بحث می‌شود. سپس هریک را با ذکر مثال معرفی می‌کند. مسائل علم صرف را نیز راجع به کلمات سه‌گانه مذکور دانسته است که جداگانه مطرح می‌شود. | همچنین موضوع علم صرف را عبارت از کلمات اسم، فعل و حرف می‌داند؛ چراکه در علم صرف از امور مربوط به این سه بحث می‌شود. سپس هریک را با ذکر مثال معرفی می‌کند. مسائل علم صرف را نیز راجع به کلمات سه‌گانه مذکور دانسته است که جداگانه مطرح می‌شود. | ||
وی فایده علم صرف را این‌گونه مطرح می‌کند: «بعد از فراگرفتن این علم تشخیص کلمات از حیث اسم، فعل و حرف بودن و نیز از جهت صحیح یا معتل بودن آشکار می‌شود؛ چنان‌که موارد وجوب اعلال، ادغام و قلب و عدم وجوب آن واضح می‌گردد و فوائد بسیار دیگر»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-11</ref>. | وی فایده علم صرف را این‌گونه مطرح می‌کند: «بعد از فراگرفتن این علم تشخیص کلمات از حیث اسم، فعل و حرف بودن و نیز از جهت صحیح یا معتل بودن آشکار می‌شود؛ چنان‌که موارد وجوب اعلال، ادغام و قلب و عدم وجوب آن واضح می‌گردد و فوائد بسیار دیگر»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-11</ref>. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۸: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
فهرست مطالب در ابتدای آن ذکر شده است. نویسنده تمام توضیحات را در متن کتاب ذکر کرده و بنای بر نگارش پاورقی نداشته است. | فهرست مطالب در ابتدای آن ذکر شده است. نویسنده تمام توضیحات را در متن کتاب ذکر کرده و بنای بر نگارش پاورقی نداشته است. | ||
در انتهای مباحث کتاب، تمرین‌هایی برای تثبیت مطالب مطرح شده است. | در انتهای مباحث کتاب، تمرین‌هایی برای تثبیت مطالب مطرح شده است. | ||