۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين علوى سبزوارى]] | ||
[[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آقا ميرزا موسى فقیه سبزواری]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا حسن سيادتى سبزوارى'''، عالم دينى و مجتهد، در سال 1299ق در قريه‌ى ايزى از محال سبزوار در خانواده‌اى باتقوا به دنيا آمد. قرآن و كتب فارسى و مقدارى صرف و نحو را در همان‌جا خواند، سپس براى ادامه‌ى تحصيل به سبزوار رفت و در مدرسه‌ى فصيحيه تا مدت بيست سال به تصحيل پرداخت. از جمله اساتيدش، آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين علوى سبزوارى و عمويش، [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آقا ميرزا موسى]]، پدر آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين فقيه سبزوارى و آقا ميرزا اسماعيل مشهور به افتخارالحكماء شاگرد علامه و [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را مى‌توان نام برد. وى پس از تحصيل، به تدريس پرداخت و دو دوره «رسائل» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را تدريس نمود. در 1337ق به نجف اشرف سفر كرد و مدت شانزده سال در آن‌جا از محضر آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] استفاده‌ها برد و «تقريرات» فقه و اصول هر دو استاد را در شش مجلد به رشته تحرير درآورد. از ديگر اساتيد وى، در نجف، مى‌توان به آيت‌اللَّه حاج شيخ اسماعيل محلاتى، پدر همسرش، اشاره كرد. در 1353ق به سبزوار بازگشت و به كارها و امور دينى پرداخت و حوزه‌ى علميه را حيات جديدى بخشيد. وى در سبزوار درگذشت و در حسینیه كه بنا نهاده بود به خاک سپرده شد. | '''ميرزا حسن سيادتى سبزوارى'''، عالم دينى و مجتهد، | ||
== ولادت == | |||
در سال 1299ق در قريه‌ى ايزى از محال سبزوار در خانواده‌اى باتقوا به دنيا آمد. | |||
== تحصیلات == | |||
قرآن و كتب فارسى و مقدارى صرف و نحو را در همان‌جا خواند، سپس براى ادامه‌ى تحصيل به سبزوار رفت و در مدرسه‌ى فصيحيه تا مدت بيست سال به تصحيل پرداخت. از جمله اساتيدش، [[آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين علوى سبزوارى]] و عمويش، [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آقا ميرزا موسى فقیه سبزواری]]، پدر [[فقیه سبزواری، میرزا حسین|آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين فقيه سبزوارى]] و آقا ميرزا اسماعيل مشهور به افتخارالحكماء شاگرد علامه و [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را مى‌توان نام برد. وى پس از تحصيل، به تدريس پرداخت و دو دوره «رسائل» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را تدريس نمود. در 1337ق به نجف اشرف سفر كرد و مدت شانزده سال در آن‌جا از محضر آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] استفاده‌ها برد و «تقريرات» فقه و اصول هر دو استاد را در شش مجلد به رشته تحرير درآورد. از ديگر اساتيد وى، در نجف، مى‌توان به آيت‌اللَّه حاج شيخ اسماعيل محلاتى، پدر همسرش، اشاره كرد. در 1353ق به سبزوار بازگشت و به كارها و امور دينى پرداخت و حوزه‌ى علميه را حيات جديدى بخشيد. وى در سبزوار درگذشت و در حسینیه كه بنا نهاده بود به خاک سپرده شد. | |||
== وفات == | |||
ايشان در عصر يكشنبه 23 ماه رمضان المبارک 1385ق در سن 86 سالگى طى كسالت و نقاهت طولانى ديده از جهان فروبست و در حسینیه‌اى كه از خالص مال خود در سبزوار ساخته است به خاک سپرده شد. | ايشان در عصر يكشنبه 23 ماه رمضان المبارک 1385ق در سن 86 سالگى طى كسالت و نقاهت طولانى ديده از جهان فروبست و در حسینیه‌اى كه از خالص مال خود در سبزوار ساخته است به خاک سپرده شد. | ||
== آثار == | |||
وى صاحب كتاب «وسيلة الوصول الى حقيقة الاصول» مى‌باشد. | وى صاحب كتاب «وسيلة الوصول الى حقيقة الاصول» مى‌باشد. | ||