سهیلی، عبدالرحمن بن عبدالله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| data-type="authorTeachers" |سليمان بن يحيى | | data-type="authorTeachers" |سليمان بن يحيى | ||
[[ابن عربی، محمد بن | [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن عربى قاضى ابوبكر]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وى در راه تحصيل علوم، از سليمان بن يحيى علم القراءة را فرا گرفت، از [[ابن عربی، محمد بن | وى در راه تحصيل علوم، از سليمان بن يحيى علم القراءة را فرا گرفت، از [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن عربى قاضى ابوبكر]] اجازه روايت دريافت كرد. پس از آن خود بر مسند افاده و تدريس تكيه زد و تصانيفى چند از خود به يادگار گذاشت. وى در شعر هم دستى داشت و اشعار زيادى از خود بر جاى گذاشت. سهيلى به دعوت حاكم مراكش بدان ديار هجرت كرد و حدود سه سال در آنجا اقامت گزيد و به قضاوت منصوب گشت. | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
# ابوالحسین بن طراوة(528ق)؛ | # ابوالحسین بن طراوة(528ق)؛ | ||
# ابوبکر بن عربی(543ق)؛ | # [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابوبکر بن عربی]](543ق)؛ | ||
# ابوالقاسم بن عبدالرحمن بن رماک<ref>مهنا، عبدالله، ص4</ref> | # ابوالقاسم بن عبدالرحمن بن رماک<ref>مهنا، عبدالله، ص4</ref> | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۰۸
نام | سهیلی، عبدالرحمن بن عبدالله |
---|---|
نامهای دیگر | اندلسی، ابوالقاسم عبدالرحمن |
نام پدر | عبدالله |
متولد | 508 |
محل تولد | اندلس یا اشبیلیه |
رحلت | 581 ق |
اساتید | سليمان بن يحيى |
برخی آثار | الروض الأنف في شرح السيرة النبوية لابن هشام |
کد مؤلف | AUTHORCODE01477AUTHORCODE |
ابوالقاسم عبدالرحمن بن خطيب سهيلى اندلسى (508-581ق)، عبدالرحمن بن احمد سهيلي مفسّر، محدّث، لغتشناس و نحوی برجسته قرن ششم هجری است، كه از او به عنوان علّامه اندلس ياد كردهاند، از معروفترین کتابهای او الروض الأنف في شرح السيرة النبوية لابن هشام میباشد.
ولادت
او در سال 508ق متولد شد.
تحصیلات
وى در راه تحصيل علوم، از سليمان بن يحيى علم القراءة را فرا گرفت، از ابن عربى قاضى ابوبكر اجازه روايت دريافت كرد. پس از آن خود بر مسند افاده و تدريس تكيه زد و تصانيفى چند از خود به يادگار گذاشت. وى در شعر هم دستى داشت و اشعار زيادى از خود بر جاى گذاشت. سهيلى به دعوت حاكم مراكش بدان ديار هجرت كرد و حدود سه سال در آنجا اقامت گزيد و به قضاوت منصوب گشت.
اساتید
- ابوالحسین بن طراوة(528ق)؛
- ابوبکر بن عربی(543ق)؛
- ابوالقاسم بن عبدالرحمن بن رماک[۱]
شاگردان
- عمر بن محمد بن عمر بن عبدالله ازدی معروف به شلوبینی(645ق)؛
- عمر بن حسن بن علی بن محمد معروف به ابن دحیة(633ق)؛
- عمر بن عبدالمجید بن علی ازدی معروف به عمر رندی(616ق)[۲].
وفات
وى در روز پنج شنبه 26 شعبان سال 581ق در مراکش بدرود حيات گفت.
آثار
- التعريف و الإعلام فیما أبهم من الأسماء و الأعلام في القرآن الكريم؛
- نتائج الفكر في النحو؛
- الايضاح و التبيين لما ابهم من تفسير القرأن الكريم؛
- مسألة رؤية الله تعالي في المنام و رؤية النبي(ص)؛
- مسألة السر في عور الدجال؛
- شرح آية الوصية؛
- شرح الجمل و لم يكتمل؛
- الروض الأنف و المشرع الروي في تفسير ما اشتمل عليه حديث السيرة و احتوي؛
- و..[۳]
پانویس
منابع مقاله
مهنا، عبدالله، التعريف و الإعلام فیما أبهم من الأسماء و الأعلام في القرآن الكريم، تألیف عبدالرحمن بن عبدالله سهیلی، چاپ اول، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، 1407ق