سفارینی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''شمسالدین محمد بن احمد سفارینی''' (1114-1188ق)، از علمای حنبلی قرن دوازدهم هجری است که راه اعتدال را در پیش گرفته و بهشدت مخالف اندیشههای تکفیری بوده و نزد علمایی همچون عبدالقادر تغلبی، عبدالغنی نابلسی، عبدالرحمان مجلد کسب علم نموده است. از جمله آثار او، میتوان به | '''شمسالدین محمد بن احمد سفارینی''' (1114-1188ق)، از علمای حنبلی قرن دوازدهم هجری است که راه اعتدال را در پیش گرفته و بهشدت مخالف اندیشههای تکفیری بوده و نزد علمایی همچون عبدالقادر تغلبی، عبدالغنی نابلسی، عبدالرحمان مجلد کسب علم نموده است. از جمله آثار او، میتوان به «[[لوامع الأنوار البهية و سواطع الأسرار الأثرية|لوامع الأنوار البهية و سواطع الأسرار الأثرية لشرح الدرة المضية في عقد الفرقة المرضية]]» اشاره نمود. | ||
==ولادت== | ==ولادت== |
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۴۷
نام | سفارینی، محمد بن احمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | احمد |
متولد | 1114ق-1702م |
محل تولد | محله سفارین، از محلههای نابلس |
رحلت | / 1188ق |
اساتید |
عبدالقادر تغلبی عبدالغنی نابلسی عبدالرحمان مجلد؛ شیخ مصطفی بکری |
برخی آثار | لوامع الأنوار البهية و سواطع الأسرار الأثرية |
کد مؤلف | AUTHORCODE10558AUTHORCODE |
شمسالدین محمد بن احمد سفارینی (1114-1188ق)، از علمای حنبلی قرن دوازدهم هجری است که راه اعتدال را در پیش گرفته و بهشدت مخالف اندیشههای تکفیری بوده و نزد علمایی همچون عبدالقادر تغلبی، عبدالغنی نابلسی، عبدالرحمان مجلد کسب علم نموده است. از جمله آثار او، میتوان به «لوامع الأنوار البهية و سواطع الأسرار الأثرية لشرح الدرة المضية في عقد الفرقة المرضية» اشاره نمود.
ولادت
«محمد بن احمد سفارینی»، از علمای حنبلی، در سال 1114ق، برابر با 1702م، در محله سفارین، از محلههای نابلس متولد شد.
تحصیل
بعد از مدتی برای ادامه تحصیل به دمشق رفته و از علمای بزرگ آنجا بهره برد و اجازه علوم شرعی را گرفت.
مقام علمی
وی از محدثین و فقها و مورخین بزرگ اهل سنت و عالمی بااخلاق بوده است.
ابوالفیض زبیدی در کتاب «معجم المختص» در توصیف شمسالدین سفارینی مینویسد: «كان ناصراً للسنة قامعاً للبدعة قوالاً بالحق مقبلاً على شأنه ملازماً لنشر علوم الحديث محباً في أهله»[۱].
او از علمایی بوده است که راه اعتدال را در پیش گرفته و بهشدت مخالف اندیشههای تکفیری بوده است. وی کتاب «الأجوبة النجدية عن الأسئلة النجدية» در رد اندیشههای افراطی همچون وهابیت نوشته است[۲].
اساتید
- عبدالقادر تغلبی؛
- عبدالغنی نابلسی؛
- عبدالرحمان مجلد؛
- شیخ مصطفی بکری؛
و...
وفات
وی در سال 1188ق، برابر با سال 1774م، رحلت کرده و در مقبره زراکینیه واقع در نابلس مدفون شد[۳].
آثار
وی عالمی پرتلاش و دارای تألیفات زیادی است که از جمله آنها عبارت است از:
- شرح نونية الصرصري في السيرة النبوية، سماه «معارج الأنوار في سيرة النبي المختار»، في مجلدين؛
- حجر الوفاء بسيرة المصطفى، في مجلد ضخم؛
- القول الجلي في شرح حديث سيدنا علي الذي أملاه على كميل بن زیاد أو القول العلي في شرح أثر أميرالمؤمنين علي (كرم الله وجهه)؛
- نتائج الأفکار في شرح حديث سيد الاستغفار (أودع فيه غرائب فيه نحو سبع کراريس)؛
- الأجوبة النجدية عن الأسئلة النجدية؛
- الأجوبة الوهبية عن الأسئلة الزعنية؛
- لوامع الأنوار البهية و سواطع الأسرار الأثرية لشرح الدرة المضية في عقد الفرقة المرضية[۴].
پانویس
منابع مقاله
برگرفته از پایگاه اطلاعرسانی «تکفیر»، تاریخ انتشار: 5/1/1397