اجتهاد در مقابل نص: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'شرف‌الدین، عبدالحسین' به 'شرف‌الدین، سید عبدالحسین') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
النص و الاجتهاد. فارسی | النص و الاجتهاد. فارسی | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شرف‌الدین، عبدالحسین]] (نویسنده) | [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین]] (نویسنده) | ||
[[دوانی، علی]] (مترجم) | [[دوانی، علی]] (مترجم) | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''اجتهاد در مقابل نص'''، ترجمۀ فارسی کتاب «النص و الاجتهاد»، [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه سيد شرف‌الدين]]، به وسيله [[دوانی، علی|على دوانى]] است. | '''اجتهاد در مقابل نص'''، ترجمۀ فارسی کتاب «النص و الاجتهاد»، [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|علامه سيد شرف‌الدين]]، به وسيله [[دوانی، علی|على دوانى]] است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
اين کتاب كارى علمى - تحقيقى است كه [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] در واپسين سال‌هاى عمر خویش به نوشتن آن موفق شده است. این اثر از آثار وحدت آفرين و ارزشمند [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] است. وى در این کتاب 99 مورد از مواردى را كه خلفا برخلاف نصّ پيامبر(ص) عمل كرده‌اند، از موثق‌ترين منابع اهل سنت برشمرده است. | اين کتاب كارى علمى - تحقيقى است كه [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] در واپسين سال‌هاى عمر خویش به نوشتن آن موفق شده است. این اثر از آثار وحدت آفرين و ارزشمند [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] است. وى در این کتاب 99 مورد از مواردى را كه خلفا برخلاف نصّ پيامبر(ص) عمل كرده‌اند، از موثق‌ترين منابع اهل سنت برشمرده است. | ||
آنچه [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] در النصّ و الاجتهاد آورده، فراتر از حوزۀ نزاع بين شيعه و سنّى است. با تكيه بر محورهایى كه او مطرح كرده، مى‌توان عناصر مؤثر در شكل‌گيرى بدعت را بازشناخت و تفاوت‌هاى ماهوى و عينى و عملى این مفهوم را از نوآورى مشخص ساخت. | آنچه [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] در النصّ و الاجتهاد آورده، فراتر از حوزۀ نزاع بين شيعه و سنّى است. با تكيه بر محورهایى كه او مطرح كرده، مى‌توان عناصر مؤثر در شكل‌گيرى بدعت را بازشناخت و تفاوت‌هاى ماهوى و عينى و عملى این مفهوم را از نوآورى مشخص ساخت. | ||
با مراجعه به این کتاب مى‌توان دريافت كه از نظر علامه، بدعت متكى بر دو مبنای «تأویل» و «مصلحت‌گرايى» است و بدعت‌گذار در مراجعه و استناد به متون دينى از این دو عنصر بهره مى‌برد. متقابلا نوآورى نيز بر دو مبناى «تفسير نصوص» و «توجه به عنصر زمان و مكان» استوار است. مرحوم شرف‌الدين برای مقابله با بدعت بر روشى تأكيد دارد كه مشخصا بر دو ركن استوار است. وى معتقد است كه با تكيه بر این دو ركن، نتيجۀ تحقيق و استنباط در شريعت به بدعت منتهى نمى‌گردد: | با مراجعه به این کتاب مى‌توان دريافت كه از نظر علامه، بدعت متكى بر دو مبنای «تأویل» و «مصلحت‌گرايى» است و بدعت‌گذار در مراجعه و استناد به متون دينى از این دو عنصر بهره مى‌برد. متقابلا نوآورى نيز بر دو مبناى «تفسير نصوص» و «توجه به عنصر زمان و مكان» استوار است. مرحوم شرف‌الدين برای مقابله با بدعت بر روشى تأكيد دارد كه مشخصا بر دو ركن استوار است. وى معتقد است كه با تكيه بر این دو ركن، نتيجۀ تحقيق و استنباط در شريعت به بدعت منتهى نمى‌گردد: | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
#تصحيح منابع مورد مراجعه در استنباط. | #تصحيح منابع مورد مراجعه در استنباط. | ||
از جمله عواملى كه در شكل‌گيرى نظريات بدعت‌آمیز و پيدايش منازعات مذهبى نقش مهمى دارد، مختلف و متفاوت بودن منابع مورد مراجعه دو فرقه شيعه و سنى، و تفاوت روش‌هاى مراجعه به منابع مشترك است. برای پيشگيرى از بدعت بايد اعتبار منابع مورد مراجعه ثابت شود و ساز و كار مطلوب در این مراجعه نيز مقرر گردد.[[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] ضمن اشاره به موارد متعددى كه در آنها به دليل مراجعه به منابع غير معتبر يا مراجعه غلط به منابع معتبر؛ كار به مخالفت با نص و در نتيجه بدعت‌گذارى كشيده شده است، بر لزوم تصحيح منابع تأكيد مى‌كند. | از جمله عواملى كه در شكل‌گيرى نظريات بدعت‌آمیز و پيدايش منازعات مذهبى نقش مهمى دارد، مختلف و متفاوت بودن منابع مورد مراجعه دو فرقه شيعه و سنى، و تفاوت روش‌هاى مراجعه به منابع مشترك است. برای پيشگيرى از بدعت بايد اعتبار منابع مورد مراجعه ثابت شود و ساز و كار مطلوب در این مراجعه نيز مقرر گردد.[[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]] ضمن اشاره به موارد متعددى كه در آنها به دليل مراجعه به منابع غير معتبر يا مراجعه غلط به منابع معتبر؛ كار به مخالفت با نص و در نتيجه بدعت‌گذارى كشيده شده است، بر لزوم تصحيح منابع تأكيد مى‌كند. | ||
«اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم صدرالدين شرف‌الدين، فرزند بزرگ مرحوم [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]]، شرح حال مؤلف به قلم سيد محمد صادق صدر در آغاز چاپ سوم کتاب «النص و الاجتهاد» و مقدمۀ وزين آقاى [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]] در معرفى کتاب است كه ضمن آن به توضيح مفاهيم پاره‌اى از اصطلاحات کتاب در جهت روشن ساختن اهمیت مباحث آن پرداخته شده است. | «اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم صدرالدين شرف‌الدين، فرزند بزرگ مرحوم [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]]، شرح حال مؤلف به قلم سيد محمد صادق صدر در آغاز چاپ سوم کتاب «النص و الاجتهاد» و مقدمۀ وزين آقاى [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]] در معرفى کتاب است كه ضمن آن به توضيح مفاهيم پاره‌اى از اصطلاحات کتاب در جهت روشن ساختن اهمیت مباحث آن پرداخته شده است. | ||
کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن ولید و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل‌ششم: اجتهادات معاویه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هفتم:اجتهادات علماى اهل تسنن در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هشتم: خاتمه کتاب. | کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن ولید و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل‌ششم: اجتهادات معاویه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هفتم:اجتهادات علماى اهل تسنن در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هشتم: خاتمه کتاب. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
«اجتهاد در مقابل نص»، ترجمۀ فارسی «النص و الاجتهاد» علامه [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف‌الدين]] است كه توسط حجت‌الاسلام [[دوانی، علی|على دوانى]] تهيه گرديده و در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 648 صفحه برای بار نهم در سال 1383ش توسط «دفتر انتشارات اسلامى» وابسته به جامعه مدرسين حوزۀ علمیۀ قم منتشر گرديده است. | «اجتهاد در مقابل نص»، ترجمۀ فارسی «النص و الاجتهاد» علامه [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف‌الدين]] است كه توسط حجت‌الاسلام [[دوانی، علی|على دوانى]] تهيه گرديده و در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 648 صفحه برای بار نهم در سال 1383ش توسط «دفتر انتشارات اسلامى» وابسته به جامعه مدرسين حوزۀ علمیۀ قم منتشر گرديده است. | ||
نسخه حاضر در برنامه داراى مقدمه‌اى به قلم مترجم بر چاپ اول و هشتم کتاب مى‌باشد. در مواردى كه لازم بوده مترجم توضيحاتى در پاورقى‌ها به نام «مترجم»آورده است. | نسخه حاضر در برنامه داراى مقدمه‌اى به قلم مترجم بر چاپ اول و هشتم کتاب مى‌باشد. در مواردى كه لازم بوده مترجم توضيحاتى در پاورقى‌ها به نام «مترجم»آورده است. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه آقاى [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]] بر کتاب حاضر. | #مقدمه آقاى [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]] بر کتاب حاضر. | ||
#مجموعه مقالات فارسی كنگرۀ بين‌المللى بزرگداشت [[شرف‌الدین، عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]](ره). | #مجموعه مقالات فارسی كنگرۀ بين‌المللى بزرگداشت [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|علامه شرف‌الدين]](ره). | ||
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى، قم. | پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى، قم. | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۴۷
| اجتهاد در مقابل نص | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شرف‌الدین، سید عبدالحسین (نویسنده) دوانی، علی (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | النص و الاجتهاد النص و الاجتهاد. فارسی |
| ناشر | جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1383 ش |
| چاپ | 9 |
| شابک | 964-470-237-9 |
| موضوع | بدعت و بدعت گذاران علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 225/4 /ش4 ن6041 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اجتهاد در مقابل نص، ترجمۀ فارسی کتاب «النص و الاجتهاد»، علامه سيد شرف‌الدين، به وسيله على دوانى است.
گزارش محتوا
اين کتاب كارى علمى - تحقيقى است كه علامه شرف‌الدين در واپسين سال‌هاى عمر خویش به نوشتن آن موفق شده است. این اثر از آثار وحدت آفرين و ارزشمند علامه شرف‌الدين است. وى در این کتاب 99 مورد از مواردى را كه خلفا برخلاف نصّ پيامبر(ص) عمل كرده‌اند، از موثق‌ترين منابع اهل سنت برشمرده است.
آنچه علامه شرف‌الدين در النصّ و الاجتهاد آورده، فراتر از حوزۀ نزاع بين شيعه و سنّى است. با تكيه بر محورهایى كه او مطرح كرده، مى‌توان عناصر مؤثر در شكل‌گيرى بدعت را بازشناخت و تفاوت‌هاى ماهوى و عينى و عملى این مفهوم را از نوآورى مشخص ساخت.
با مراجعه به این کتاب مى‌توان دريافت كه از نظر علامه، بدعت متكى بر دو مبنای «تأویل» و «مصلحت‌گرايى» است و بدعت‌گذار در مراجعه و استناد به متون دينى از این دو عنصر بهره مى‌برد. متقابلا نوآورى نيز بر دو مبناى «تفسير نصوص» و «توجه به عنصر زمان و مكان» استوار است. مرحوم شرف‌الدين برای مقابله با بدعت بر روشى تأكيد دارد كه مشخصا بر دو ركن استوار است. وى معتقد است كه با تكيه بر این دو ركن، نتيجۀ تحقيق و استنباط در شريعت به بدعت منتهى نمى‌گردد:
- التزام به نصّ: از نظر علامه، نص دليلى لفظى و متضمن حكم شرعى است كه به يقين يا به ظن معتبر (كه اعتبار آن به پشتوانه عقل يا شرع تأييد شده) مستند به قانون‌گذار شريعت باشد.
- تصحيح منابع مورد مراجعه در استنباط.
از جمله عواملى كه در شكل‌گيرى نظريات بدعت‌آمیز و پيدايش منازعات مذهبى نقش مهمى دارد، مختلف و متفاوت بودن منابع مورد مراجعه دو فرقه شيعه و سنى، و تفاوت روش‌هاى مراجعه به منابع مشترك است. برای پيشگيرى از بدعت بايد اعتبار منابع مورد مراجعه ثابت شود و ساز و كار مطلوب در این مراجعه نيز مقرر گردد.علامه شرف‌الدين ضمن اشاره به موارد متعددى كه در آنها به دليل مراجعه به منابع غير معتبر يا مراجعه غلط به منابع معتبر؛ كار به مخالفت با نص و در نتيجه بدعت‌گذارى كشيده شده است، بر لزوم تصحيح منابع تأكيد مى‌كند.
«اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم صدرالدين شرف‌الدين، فرزند بزرگ مرحوم علامه شرف‌الدين، شرح حال مؤلف به قلم سيد محمد صادق صدر در آغاز چاپ سوم کتاب «النص و الاجتهاد» و مقدمۀ وزين آقاى سيد محمدتقى حكيم در معرفى کتاب است كه ضمن آن به توضيح مفاهيم پاره‌اى از اصطلاحات کتاب در جهت روشن ساختن اهمیت مباحث آن پرداخته شده است.
کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن ولید و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل‌ششم: اجتهادات معاویه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هفتم:اجتهادات علماى اهل تسنن در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هشتم: خاتمه کتاب.
اهمیت این کتاب در آن است كه وقايعى كه در آن شرح داده شده، چيزى نيست كه بتوان آن را فراموش كرد، بلكه بايد در هر زمان آن را مطرح ساخت و دربارۀ علل و عواملى كه موجب پديد آمدن حوادث و فجايع گرديد بحث و بررسى نمود.
نسخه شناسى
«اجتهاد در مقابل نص»، ترجمۀ فارسی «النص و الاجتهاد» علامه سيد عبدالحسين شرف‌الدين است كه توسط حجت‌الاسلام على دوانى تهيه گرديده و در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 648 صفحه برای بار نهم در سال 1383ش توسط «دفتر انتشارات اسلامى» وابسته به جامعه مدرسين حوزۀ علمیۀ قم منتشر گرديده است.
نسخه حاضر در برنامه داراى مقدمه‌اى به قلم مترجم بر چاپ اول و هشتم کتاب مى‌باشد. در مواردى كه لازم بوده مترجم توضيحاتى در پاورقى‌ها به نام «مترجم»آورده است.
منابع مقاله
- مقدمه آقاى سيد محمدتقى حكيم بر کتاب حاضر.
- مجموعه مقالات فارسی كنگرۀ بين‌المللى بزرگداشت علامه شرف‌الدين(ره).
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى، قم.