۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03800.jpg|بندانگشتی|رفاعی، احمد بن علی]] | [[پرونده:NUR03800.jpg|بندانگشتی|رفاعی، احمد بن علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |رفاعی، احمد بن علی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | البرهان الموید | ||
الرفاعی الکبیر | الرفاعی الکبیر | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |500 يا 512ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |قريه حسن (از توابع شهر واسط در عراق) | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |578 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[عبدالسميع حربونى]] | ||
[[منصور بطائحى]] | |||
[[ابوالفضل على واسطى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[حالة أهل الحقیقة مع الله تعالی و یلیه مفتاح البرکات]] | ||
|-class= | |||
[[حالة اهل الحقيقة مع الله تعالي (ويرايش جديد)]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03800AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن على بن احمد رفاعى'''، كنيهاش ابوالعباس، معروف به ابن رفاعى، | '''احمد بن على بن احمد حسینی رفاعى'''، كنيهاش ابوالعباس، معروف به ابن رفاعى، فقیه، شافعى، صوفی، عراقی، در قرن ششم و مؤسس طريقت رفاعيه و دارای لقبهای أبو العلمين، و شيخ الطرائق، و الشيخ الكبير، و أستاذ الجماعة" | ||
برخى تذكرهها او را عربى الاصل و از قبيله بنى رفاعه و برخى ديگر وى را مغربى الاصل معرفى كردهاند. نسب احمد از جانب پدر به امام موسى كاظم(ع) مىرسد و از طرف مادر، انصارى است. | برخى تذكرهها او را عربى الاصل و از قبيله بنى رفاعه و برخى ديگر وى را مغربى الاصل معرفى كردهاند. نسب احمد از جانب پدر به امام موسى كاظم(ع) مىرسد و از طرف مادر، انصارى است. | ||
رفاعى در سال 500 يا 512 در قريه حسن (از توابع شهر واسط در عراق) به دنيا آمد. در كودكى، پدرش او را براى فراگيرى و حفظ قرآن به عبدالسميع حربونى سپرد. پس از درگذشت پدر رفاعى در 519، منصور | == ولادت == | ||
رفاعى در سال 500 يا 512 در قريه حسن (از توابع شهر واسط در عراق) به دنيا آمد. | |||
== تحصیلات == | |||
در كودكى، پدرش او را براى فراگيرى و حفظ قرآن به [[عبدالسميع حربونى]] سپرد. پس از درگذشت پدر رفاعى در 519، [[منصور بطائحى]]، دايى رفاعى، تربيت و كفالت او را بر عهده گرفت و او را به همراه خانوادهاش به واسط برد، سپس وى را نزد [[ابوالفضل على واسطى]]، عارف و محدّث و از شيوخ شافعى و دايى ديگرش، [[ابوبكر واسطى]]، فرستاد تا به تحصيل بپردازد. علاوه بر اين، رفاعى از بندار بن بختيار واسطى، احمد بن عبداللّه آمدى واسطى، ابوغالب عبداللّه بن منصور، ابوالفتح محمد بن عبدالباقى و محمد بن عبدالسميع عباسى حديث شنيد. | |||
برخى معتقدند رفاعى با عبدالقادر گيلانى ملاقات كرده و از شاگردان او بشمار مىرفته، اما خود رفاعى در مجلس سال 578 در سلسله مشايخ خويش از عبدالقادر نام نبرده است. رفاعى از ابوالفضل واسطى اجازه جامع در شريعت و طريقت دريافت كرد و از منصور بطائحى خرقه گرفت. منصور بطائحى، دائى رفاعى، شيخ يك انجمن دينى بود. او احمد رفاعى را مكلف كرد كه در روستاى امعبيده بماند و به ارشاد مريدان بپردازد. پس از منصور، احمد رفاعى رهبرى آن انجمن را بر عهده گرفت و از آن پس، آن انجمن را رفاعيه ناميد. از ديگر اسامى طريقت رفاعيه، احمديه و بطائحيه است. ابن ملقن سلسله مشايخ طريقت احمد را به چند واسطه به شبلى و جنيد و سرى سقطى و مشايخ پيش از اينان مىرساند. | برخى معتقدند رفاعى با [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گيلانى]] ملاقات كرده و از شاگردان او بشمار مىرفته، اما خود رفاعى در مجلس سال 578 در سلسله مشايخ خويش از عبدالقادر نام نبرده است. رفاعى از ابوالفضل واسطى اجازه جامع در شريعت و طريقت دريافت كرد و از منصور بطائحى خرقه گرفت. منصور بطائحى، دائى رفاعى، شيخ يك انجمن دينى بود. او احمد رفاعى را مكلف كرد كه در روستاى امعبيده بماند و به ارشاد مريدان بپردازد. پس از منصور، احمد رفاعى رهبرى آن انجمن را بر عهده گرفت و از آن پس، آن انجمن را رفاعيه ناميد. از ديگر اسامى طريقت رفاعيه، احمديه و بطائحيه است. ابن ملقن سلسله مشايخ طريقت احمد را به چند واسطه به شبلى و جنيد و سرى سقطى و مشايخ پيش از اينان مىرساند. | ||
از شاگردان رفاعى مىتوان به ابوالفتح واسطى، عبدالسلام قليبى و عبداللّه بلتاجى اشاره كرد. رفاعى نه فقط به ارشاد مريدانش، بلكه به ارشاد طبقات گوناگون، از جمله خليفه عصر خويش، المستنجد باللّه عباسى، نيز همت گماشت. | از شاگردان رفاعى مىتوان به ابوالفتح واسطى، عبدالسلام قليبى و عبداللّه بلتاجى اشاره كرد. رفاعى نه فقط به ارشاد مريدانش، بلكه به ارشاد طبقات گوناگون، از جمله خليفه عصر خويش، المستنجد باللّه عباسى، نيز همت گماشت. | ||
خط ۵۱: | خط ۶۱: | ||
احمد رفاعى با نظريه وحدت وجود بهشدت مخالف بود و شطحيات عرفا را نوعى كفر تلقى مىكرد. وى مبالغه و بزرگنمايى شخصيت مشايخ را تا آنجا كه آنها را معصوم انگاشته و واسطه بين خدا و بنده قرار دهند، مردود مىشمرد. اهتمام به شريعت از ويژگىهاى محورى طريقت رفاعيه بوده است. رفاعى كتاب و سنّت را دو ميزان مىدانست كه همه اقوال، افعال و احوال عارف بايد با آن سنجيده شود؛ ازاينرو، رفاعى هر گونه مخالفت با شريعت را كفر مىدانست. | احمد رفاعى با نظريه وحدت وجود بهشدت مخالف بود و شطحيات عرفا را نوعى كفر تلقى مىكرد. وى مبالغه و بزرگنمايى شخصيت مشايخ را تا آنجا كه آنها را معصوم انگاشته و واسطه بين خدا و بنده قرار دهند، مردود مىشمرد. اهتمام به شريعت از ويژگىهاى محورى طريقت رفاعيه بوده است. رفاعى كتاب و سنّت را دو ميزان مىدانست كه همه اقوال، افعال و احوال عارف بايد با آن سنجيده شود؛ ازاينرو، رفاعى هر گونه مخالفت با شريعت را كفر مىدانست. | ||
== وفات == | |||
رفاعى در 578ق، در امعبيده درگذشت و چون فرزندى نداشت، برادرزادههايش جانشين او شدند. | رفاعى در 578ق، در امعبيده درگذشت و چون فرزندى نداشت، برادرزادههايش جانشين او شدند. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
#الأحزاب الرفاعية؛ | #الأحزاب الرفاعية؛ | ||
#الصراط المستقيم في تفسير معاني بسم اللّه الرحمن الرحيم؛ | #الصراط المستقيم في تفسير معاني بسم اللّه الرحمن الرحيم؛ |
ویرایش