دولابی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[الذرية الطاهرة]] | [[الذرية الطاهرة]] | ||
نسخهٔ ۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۰۷
| نام | دولابی، محمد بن احمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابوبشر محمد بن احمد دولابی |
| نام پدر | احمد |
| متولد | 224ق |
| محل تولد | دولاب قریه‌ای در نزدیکی اهواز |
| رحلت | 310 ق |
| اساتید | ابومحمد محمود بن خداش |
| برخی آثار | الذرية الطاهرة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01378AUTHORCODE |
ابوبشر محمد بن احمد دولابى (224-310ق) عالم، محدث ایرانی قرن سوم
ولادت
منسوب به قريه دولاب است كه هم در بغداد و هم در رى چنين محلى وجود داشته است، اما خانواده وى در بغداد زيسته‌اند و مؤلف از آنجا به شهرهاى ديگر رفته است.
او را از موالى انصار دانسته و در عين حال از اصالت رازى او سخن گفته‌اند. پدر وى نيز اهل علم بوده است. دولابى را آگاه به علم حديث و تاريخ دانسته‌اند و برخى رجاليون اهل سنت او را تضعيف كرده‌اند كه ظاهراً ناشى از اختلافات درون فرقه‌اى اهل سنت است.
تحصیلات
وى به مصر و شام سفر كرده و مدتى طولانى در طلب حديث بوده است.
تنها می‌دانیم که در ۲۲۴ق در بغداد بوده و در آنجا از ابومحمد محمود بن خداش حدیث شنیده است.
وی در سفرهای یاد شده از گروهی چون عبدالله بن احمد بن حنبل، ابن ابی‌الدنیا، ابوقلابه رقاشی ، ابوعبدالله منتوف ، محمد بن عبدالله بن یزید مقری ، احمد بن ابی شریح رازی ، ابراهیم بن مرزوق بصری ، محمد بن بشار بن دار بصری ، علی بن حرب طائی ، یزید بن سنان ، علی بن حسین بن حرب قاضی و ابوعبدالله نجار استماع کرده و در دمشق از محمد بن اسماعیل بن علیه ، محمد بن عبدالرحمن بن اشعث ، ابوبکر ابن اخت جعفی و ابن ابی اسامه حلبی حدیث شنیده است.
آثار
دولابى علاوه بر كتاب الذرية الطاهرة كه درباره خانواده و فرزندان پيامبر نوشته و چاپ شده است كتابى در رجال با عنوان «الاسماء و الكنى» نوشته است. او همچنين راوى كتاب ضعفاء بخارى است.