کوکبی تبریزی، سید ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'علمي' به 'علمی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'کوکبی تبریزی، ابوالقاسم' به 'کوکبی تبریزی، سید ابوالقاسم') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR05359.jpg|بندانگشتی|کوکبی تبریزی، ابوالقاسم]] | [[پرونده:NUR05359.jpg|بندانگشتی|کوکبی تبریزی، سید ابوالقاسم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|کوکبی تبریزی، ابوالقاسم | ! نام!! data-type='authorName'|کوکبی تبریزی، سید ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۱
| نام | کوکبی تبریزی، سید ابوالقاسم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | تبریزی، سید ابوالقاسم
باغمیشه، سید ابوالقاسم |
| نام پدر | |
| متولد | 1304 ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | مبانی الاستنباط |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05359AUTHORCODE |
آیت‌الله حاج سيد ابوالقاسم كوكبى، فرزند عالم جليل، سيد على اصغر كوكبى تبريزى، از فضلا و مدرسين حوزه علمیه قم است. وى، در سال 1304ش، در تبريز متولد شد.
کسب علم و دانش
دروس جديد را در تبريز خواند و در مدرسه طالبيه تبريز، مقدمات و ادبيات را گذراند و در سال 1320ش(سال گريختن رضاخان از ايران و تبعيد او به موريس)، به قم آمد و سطوح عالى مكاسب و كفايه را از مرحوم محقق داماد يزدى آموخت و به درس خارج مرحوم آیت‌الله حجت كوه‌كمرى كه سمت كفالت ايشان را داشت، شركت نمود و تا سال 1370ق، از فيض درس و محضر آن بزرگوار استفاده كرد و از ابحاث مرحوم آیت‌الله بروجردى هم بهره‌مند شد تا سالى كه والد ماجدش به رحمت ايزدى پيوست و او جنازه‌اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن‌جا اقامت كرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقاى حجت، مهاجرت به عراق نمود و براى تكميل مبانى علمى رحل اقامت افكند و از درس فقه و اصول مرحوم آیت‌الله حكيم و بالاخص آیت‌الله خويى، استفاده نمود.
ايشان، حدود سى سال در نجف اقامت كرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال 1400ق به قم آمد و سال‌ها به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت.
آثار
وی مباحث اصولى مرحوم خويى را به نام «مبانى الاستنباط»، در چهار جلد تأليف كرد كه دو جلد آن، مطبوع و دو جلد ديگر مخطوط مى‌باشد.
رحلت
ايشان، در سال 1384ش، برابر با 1426ق، دار فانى را وداع گفت.