تاریخ اسماعیلیان قهستان: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

==ساختار==

درباره روش و محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است:

#نویسنده محترم، روش تحقيق خودش را براى توليد كتاب حاضر به صورت دقيق و جزئى بدين‌ترتيب شرح داده است: يك- با تحقيق و مطالعه در كتب تاريخى به مطالعه اديان و مذاهب پرداختم و در اين مورد پس از آگاهى از ديدگاه اديان به مطالعه فرق اسلامى اقدام كردم؛ دو- پس از آگاهى و آشنايى مختصر، به برگه‌بردارى از آثارى كه در مورد اسماعيليان و منطقه قهستان مطالبى در برداشتند پرداختم و مطالب به دست آمده را با يكديگر مقابله و مقايسه و نقد كردم و با توجّه به اسناد و مدارک برگرفته از كتب تاريخى به شناسايى مراكز اسماعيليه در گذشته و حال پرداختم؛ سه- با توجّه به اسناد تاريخى لازم شد كه از خود منطقه بازديد جامعى به عمل آورم؛ لذا با سفر به بيرجند و مناطق ديگر جنوب خراسان كه روزگارى قهستان ناميده مى‌شد، به تحقيقات محلّى اقدام كردم؛ چهار- با توجّه به اسناد و مدارک به دست آمده از كتب و اسناد تاريخى و راهنمايى معمّران محلّى، نزدیک به پنجاه قلعه از آثار اسماعيليان كه بسيارى از آن‌ها به كلّى ويران شده بودند، شناسايى شدند و از جاهایى كه حداقل به صورت سرپا باقى مانده بودند عكس گرفتم. اين گردش‌ها و تحقيق در كتب تاريخى باعث شدند كه به ناچار بخش جغرافياى تاريخى تا حدودى به تفصيل بيشتر نوشته شود؛ پنج هم‌چنين براى آگاهى از اسماعيليان باقيمانده در قهستان، به دهات اسماعيلى‌نشين خشك و يهن و كلاته بالا و زمانى و سده مسافرت كردم و با عدّه‌اى از معلّمان و مهتران اسماعيليان و كلانتران سابق آنان به‌طور مستقيم يا با واسطه، تماس برقرار كردم. بسيارى از اطّلاعاتى كه درمورد اسماعيليان فعلى قهستان به دست آمده حاصل تلاش سى روزه‌اى بود كه ضمن آن معلّمان و معمّرين اسماعيلى مطالبى در اختيارم گذاشتند. در اينجا لازم مى‌دانم كه از آقاى ملّا زين‌العابدين چاه حوضى معلّم رسمى اسماعيليان و گروهى از دوستان فرهنگى كه ذكر نامشان را لازم ندانستند، تشكّر كنم. در كنار اين روش براى قسمتى از كارم كه مربوط به عمليات فداييان و رفيقان اسماعيلى بود از روش آمارى استفاده كردم.<ref>مقدمه مؤلف، ص15- 16</ref>

#يكى ديگر از امتيازات جالب كتاب حاضر، عبارت از اين نكته است كه نویسنده، ارزيابى خودش از منابع پژوهش در موضوع اسماعيليان قهستان را به صورت دقيق نوشته و همچنين آن منابع را با تقسيم به منابع اصلى (محلّى، تاريخ عمومى و منابع كلامى) و منابع فرعى طبقه‌بندى كرده و به اصطلاح پيشينه تحقيق را به صورت علمى توضيح داده است.<ref>همان، ص16- 23</ref>او همچنين كاستى‌ها و مشكلات تحقيق و نيز ارزيابى‌هاى محققان ديگر را نيز مطرح كرده است.<ref>همان، ص24- 27</ref>

#جالب است كه نویسنده، اطلاعات دقيق و جزئى درباره اسماعيليان قهستان آورده به طور مثال؛ اسامى نمايندگان اسماعيلى دهات قهستان بعد از سال 1357ش را نيز به صورت مشخص و با نمودار مطرح كرده است.<ref>متن كتاب، ص345- 346</ref>

#نویسنده سرانجام اثر حاضر را اين چنين خلاصه كرده و نتيجه گرفته است: علل فرهنگى دورافتادگى و صعب‌العبور بودن قهستان اين ناحيه را به صورت مأمنى براى فرقه‌هاى قبل از اسلام درآورد كه براى حفظ عقايد خود به اين منطقه كوچ نمودند و... كيش اسماعيلى مانند ديگر مذاهب و جنبش‌هاى تاريخى از سرچشمه‌هاى بسيارى نيرو مى‌گرفت كه در بسيارى از مواضع خود با فرهنگ بومى مردم قهستان همسانى داشت و قهستانيان نيز با جنبش‌هاى ضدّ خلافت قبل از آن چندان بيگانه نبودند، زيرا كه قهستان در دوره خوارج سيستان يكى از دارالهجره‌هاى اين دعوت بود. بنابراین، براى بسيارى از قهستانيان، كيش اسماعيلى وسيله‌اى براى تحقّق بخشيدن به خواسته‌هاى بومى و ملّى و براى رهبران محلّى آنان، جنبشى در راه حفظ و تأمين استقلال محلّى در برابر دخالت بيگانگان و نظام اقطاعى بود.<ref>همان، ص437</ref>

#بزرگ‌ترين سوگند اسماعيليان قهستان، نام خدا و اسامى جلاله و نام امام است، ولى حتّى‌المقدور سعى مى‌شود كه براى سوگند متوسّل به اين اسامى مقدّس نشوند، و در كنار اين اسامى مقدّس اسلامى براى اثبات دعاوى خود در مراحل كوچك سوگندهاى ديگر دارند؛ از جمله سوگند به چراغ و اجاق و تنور و آب كه نه تنها اسماعيليان فعلى به آن‌ها توسّل مى‌جويند بلكه در ميان مردم ساير نقاط قهستان و به‌ويژه در نواحى مؤمن‌آباد و خوسف نيز مرسوم است.<ref>همان، ص327- 328</ref>

==پانویس==

==منابع مقاله==