حسینی مدنی، محمدکبریت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |20 رمضان سال 1070ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
از كودكى به فراگيرى دانش علاقه فراوان داشت. قرآن كريم را حفظ كرد و سپس به تعليم صرف و نحو و معانى را نزد عبدالملک عصامی و عبدالرحمن بن عيسی مرشدی و ... آموخت و ریاضیات و حکمت و تصوف را نزد عبدالله بن ولی حضرمی فرا گرفت و ديگر علوم را در محضر اكابر زمانش آموخت. | از كودكى به فراگيرى دانش علاقه فراوان داشت. قرآن كريم را حفظ كرد و سپس به تعليم صرف و نحو و معانى را نزد عبدالملک عصامی و عبدالرحمن بن عيسی مرشدی و ... آموخت و ریاضیات و حکمت و تصوف را نزد عبدالله بن ولی حضرمی فرا گرفت و ديگر علوم را در محضر اكابر زمانش آموخت. | ||
او در سال 1039ق، به دمشق و قاهره | او در سال 1039ق، به آسیای صغیر و دمشق مسافرت نمود و از ايوب بن احمد خلوتی علم آموخت، سپس قاهره رفت و ملازم با محمد بن زين العابدین البكری گردید، و مقدار بیشتری درباره طریقت خلوتیه آموخت، در سفر به روم از اسكندريه ديدن نموده و مناره عجيبش را توصيف كرده است. او همچنين از قسطنطنيه و مناطق ديگر گزارش داده است. | ||
== وفات == | |||
وى سرانجام در 20 رمضان سال 1070ق در 58 سالگی در مدینه از دنیا رفت و در قبرستان بقيع مدفون گشت. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۲
| نام | حسینی مدنی، محمد کبریت |
|---|---|
| نامهای دیگر | مدنی، سید محمد کبریت
محمد کبریت |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | 1012 |
| محل تولد | مدینه |
| رحلت | 20 رمضان سال 1070ق |
| اساتید | عبدالملک عصامی
عبدالرحمن بن عيسی مرشدی عبدالله بن ولی حضرمی |
| برخی آثار | الجواهر الثمینة فی محاسن المدینة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00529AUTHORCODE |
سيد محمد بن عبدالله حسینی مدنى (1012-1070ق)، مشهور به محمد كبريت، مورخ، اديب، شاعر و فقيه، صوفی، از علماى حجازی در قرن یازده هجری
ولادت
او از نوادگان شرف‌الدين بن يحيى حسينى مولوى که به امام حسین ع نسب می‌برد، در سال 1012ق، در مدينه متولد گرديد.
تحصیلات
از كودكى به فراگيرى دانش علاقه فراوان داشت. قرآن كريم را حفظ كرد و سپس به تعليم صرف و نحو و معانى را نزد عبدالملک عصامی و عبدالرحمن بن عيسی مرشدی و ... آموخت و ریاضیات و حکمت و تصوف را نزد عبدالله بن ولی حضرمی فرا گرفت و ديگر علوم را در محضر اكابر زمانش آموخت.
او در سال 1039ق، به آسیای صغیر و دمشق مسافرت نمود و از ايوب بن احمد خلوتی علم آموخت، سپس قاهره رفت و ملازم با محمد بن زين العابدین البكری گردید، و مقدار بیشتری درباره طریقت خلوتیه آموخت، در سفر به روم از اسكندريه ديدن نموده و مناره عجيبش را توصيف كرده است. او همچنين از قسطنطنيه و مناطق ديگر گزارش داده است.
وفات
وى سرانجام در 20 رمضان سال 1070ق در 58 سالگی در مدینه از دنیا رفت و در قبرستان بقيع مدفون گشت.
آثار
1. الجواهر الثمينة في محاسن المدينة؛
2. رحلة الشتاء و الصيف؛
3. حاطب ليل؛
4. نصر من الله و فتح قريب؛
5. الزنبيل؛
6. العقود الفاخرة في أخبار الدنيا و الآخرة؛
7. بسط المقال في القيل و القال.