علم الاكتناه العربي الإسلامي: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده باور دارد که‎ با‎ مقایسه دقیق این کتیبه‌ها و حروف به‌کاررفته در آنها با خط عربی‎ سه‎ قرن‎ نخست هجری ثابت می‌شود که خط عربی نبطی ندارد. نویسنده پس از بیان نکاتی‎ درباره‎ خط عربی، به مباحث مربوط به تحقیق در نسخ خطی می‌پردازد و به‌صورت‎ تجربی‎ و موردی‎ ما را با خطاهای پژوهشگران در این قبیل نسخه‌ها آشنا می‌کند و دلایلی را از جمله‎ سودجویی‎، سهل‌انگاری،عدم تخصص و پشتوانه علمی برای تصحیح نسخ ذکر می‌نماید و در این‎ میان‎ از‎ نام بردن افراد هم ابایی ندارد. او همچنین به تلاش مستشرقان در زمینه تصحیح نسخه‌های‎ خطی‎ عربی‎ اشاره می‌کند و برخی اشتباهات آنان را در فهم زبان عربی و تصحیف متذکر‎ می‌گردد‎. نویسنده هشدار می‌دهد که پژوهشگران نسخه‌های خطی نبایستی صرفا به شهرت مستشرقان اعتماد ورزند؛ زیرا آنان نیز اشتباهات فاحشی را مرتکب شده‌اند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/42156/379 ر.ک: همان]</ref>.

به گمان نویسنده، فهرست‌نویس نسخه‌های خطی بیشتر از پژوهشگر و مصحح‎ عذاب‎ می‌کشد و با مشکلات بیشتری دست‌به‌گریبان است. او همچنین‎ به‎ فهرست‌نویسی و تحقیق در کشکول‎ها و مشکلات‎ آن‎ اشاره می‌کند و کشکول را شبیه دفتر یادداشت و دفتر خاطرات می‌داند و می‌نویسد: دارنده این‎ کشکول‎ها‎ هرآنچه را برایش مهم بوده‎، می‌نگاشته‎ است‎ و می‌افزاید: برخی از‎ این‎ کشکول‎ها به‌صورت تذکره‎، نظیر‎ تذکره حمیدی، تذکره ابن مکتوم و تذکره صفدی به دست ما رسیده است. نویسنده باور‎ دارد‎ که اصل واژه «کشکول»، فارسی است‎ و به‎ انبان بیضوی‎‎شکلی‎ گفته‎ می‌شود که از مواد‎ معدنی و یا چوب ساخته می‌شد و نوع مرغوب آن از درخت گردوی هندی بوده که دراویش‎ حمل‎ می‌کرده‌اند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/42156/379 ر.ک: همان]</ref>.