۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله عبدالکریم حائری یزدی]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR00176.jpg|بندانگشتی|حائری یزدی، عبدالکریم|175px]] | ||
''' | '''عبدالكریم حائرى یزدى''' (1238-1315ش)، فقیه امامی، مرجع تقلید و مؤسس حوزه علمیه قم از سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۱۵ش، از مهمترین شاگردان او میتوان به [[آملی، هاشم|میرزاهاشم آملى]]، [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]]، [[خمینی، سید روحالله|امام خمینى]]، [[موسوی خوانساری، احمد|سیداحمد خوانسارى]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|سیدمحمدرضا گلپایگانى]]، [[مرعشی، شهابالدین|سیدشهابالدین نجفى مرعشى]] اشاره کرد. | ||
در | برخى ویژگیهاى آیتاللّه حائرى را چنین برشمردهاند: خوشاخلاقى، شوخطبعى، اعتدال و پرهیز از ریاكارى. نیز گفتهاند كه او در مصرف وجوهات شرعى، بسیار محتاط بود و بر زندگیاش زهد و سادهزیستى حاكم بود و حتى میكوشید از برخى لوازم عرفى ریاست هم پرهیز كند؛ مثلاً وجوه شرعى را معمولاً نزد خود نگاه نمیداشت، بلكه آنها را بهامانت به اشخاص معتمد خود میسپرد و نیازمندان و مصرفكنندگان وجوه را به آنان ارجاع میداد. حائرى به آسایش و رفاه مردم و كاستن از مشكلات گوناگون آنان توجه بسیار داشت؛ از جمله كارهاى عامالمنفعه او تأسیس بیمارستان سهامیه قم و تشویق به ساختن بیمارستان فاطمى قم بود. وى در حادثه سیل قم در 1313ش. با جدیت به یارى و اسكان سیلزدگان مبادرت كرد. به تأمین معاش طلاب و برطرف كردن مشكلاتشان توجه ویژه داشت، گاهى شخصاً به حجرههاى آنان میرفت، از میزان توجه آنان به درس و مطالعه آگاه میشد و افراد پركار و كوشا را تشویق میكرد. | ||
اين عالم بزرگوار و فقيه نامدار در شب شنبه 17 ذيقعدۀ سال 1355ق مصادف با 1315ش پس از عمرى خدمات شايان توجه به اسلام و مسلمين به رحمت ايزدى پيوست. | |||
در | پيكر شريف اين مرجع عاليقدر در ميان حزن و اندوه شيفتگان اهلبيت عصمت و طهارت با شكوه خاصى تشييع شده و با وجود منع حکومت، بازار در قم تعطیل و تشییع جنازه کمنظیری برپا شد. حائری را در رواق بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپردند که بعدها به قبة العلما موسوم گشت. | ||
ویرایش