۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت'
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
مؤلفان اين تفسير، بدون تطويل در بيان وجوه صرف و نحو و قرائت و مانند آنها، بيشتر كوشيده‌اند كه با تكيه بر روايات مأثور و سنت تفسيرى گذشته، ترجمه‌اى مفهومى از آيات قرآن به شيوه مزجى ارائه دهند. ايجاز و سبک اين تفسير را مى‌توان با تفاسير موجز متأخرى چون «الجوهر الثمين في تفسير القرآن المبين» تأليف [[شبر، عبدالله|سيد عبدالله شبر]] و تفسير فريد وجدى مقايسه كرد. | مؤلفان اين تفسير، بدون تطويل در بيان وجوه صرف و نحو و قرائت و مانند آنها، بيشتر كوشيده‌اند كه با تكيه بر روايات مأثور و سنت تفسيرى گذشته، ترجمه‌اى مفهومى از آيات قرآن به شيوه مزجى ارائه دهند. ايجاز و سبک اين تفسير را مى‌توان با تفاسير موجز متأخرى چون «الجوهر الثمين في تفسير القرآن المبين» تأليف [[شبر، عبدالله|سيد عبدالله شبر]] و تفسير فريد وجدى مقايسه كرد. | ||
در تفسير الجلالين پس از ذكر هر كلمه، عبارت، جمله يا آيه‌اى از قرآن، توضيحى كوتاه در معناى لغوى آن، اختلاف قرائت، تركيب نحوى، بيان مبهمات و شأن نزول و معناى كلى آيه آمده است.<ref>درباره اهميت نحو و اختلاف قرائات در اين تفسير: بوبتسين، Bobzin، ص33-44</ref> بلندترين و مفصل‌ترين توضيحات درباره شأن نزول برخى آيات است.<ref>براى نمونه: ج1، ص28، 100، 151-152؛ ج2، ص85، 111، 114، 228-229</ref> اين توضيحات به‌ندرت به مباحث فقهى و گاه كلامى برمى‌گردد كه در اين موارد، هر دو مفسر، رأى فقهى شافعى و ديدگاه كلامى اشاعره را منعكس مى‌كنند<ref>براى نمونه: ج1، ص29-30، ص97-98، 143؛ ج2، ص173</ref> در اين‌گونه موارد، نقل برخى اسرائيليات و قصه‌هاى باور نكردنى متداول است.<ref>براى نمونه: توصيف آبادانى و نعمت قوم سبأ در ج2، ص116؛ | در تفسير الجلالين پس از ذكر هر كلمه، عبارت، جمله يا آيه‌اى از قرآن، توضيحى كوتاه در معناى لغوى آن، اختلاف قرائت، تركيب نحوى، بيان مبهمات و شأن نزول و معناى كلى آيه آمده است.<ref>درباره اهميت نحو و اختلاف قرائات در اين تفسير: بوبتسين، Bobzin، ص33-44</ref> بلندترين و مفصل‌ترين توضيحات درباره شأن نزول برخى آيات است.<ref>براى نمونه: ج1، ص28، 100، 151-152؛ ج2، ص85، 111، 114، 228-229</ref> اين توضيحات به‌ندرت به مباحث فقهى و گاه كلامى برمى‌گردد كه در اين موارد، هر دو مفسر، رأى فقهى شافعى و ديدگاه كلامى اشاعره را منعكس مى‌كنند<ref>براى نمونه: ج1، ص29-30، ص97-98، 143؛ ج2، ص173</ref> در اين‌گونه موارد، نقل برخى اسرائيليات و قصه‌هاى باور نكردنى متداول است.<ref>براى نمونه: توصيف آبادانى و نعمت قوم سبأ در ج2، ص116؛ کیفیت هلاكت اصحاب فيل در ج2، ص274؛ داستان‌هايى از حضرت داود و سليمان(ع) در ج2، ص138-139</ref> | ||
اما ذكر نكردن برخى شأن نزول‌هاى معروف جاى شگفتى دارد؛ مثلاً[[سيوطى]] در اين تفسير باآنكه دائما به تعيين مبهمات و شأن نزول‌هاى غير مشهور اشاره كرده، در تفسير آيه ''' «إنما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة و يؤتون الزكاة و هم راكعون» ''' (مائده: 69)، ''' «راكعون» ''' را صرفا به معناى خاشعان يا به‌جاى‌آورندگان نماز مستحب دانسته است.<ref>محلى و سيوطى، ج1، ص105؛ قس سيوطى، ص107، كه با نقل روايات مختلف گفته است كه اين آيه در شأن على(ع) نازل شده است. براى بررسى جامعى از روايات [[سيوطى]] در تفسير الجلالين: عتر، ص287-304</ref> | اما ذكر نكردن برخى شأن نزول‌هاى معروف جاى شگفتى دارد؛ مثلاً[[سيوطى]] در اين تفسير باآنكه دائما به تعيين مبهمات و شأن نزول‌هاى غير مشهور اشاره كرده، در تفسير آيه ''' «إنما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة و يؤتون الزكاة و هم راكعون» ''' (مائده: 69)، ''' «راكعون» ''' را صرفا به معناى خاشعان يا به‌جاى‌آورندگان نماز مستحب دانسته است.<ref>محلى و سيوطى، ج1، ص105؛ قس سيوطى، ص107، كه با نقل روايات مختلف گفته است كه اين آيه در شأن على(ع) نازل شده است. براى بررسى جامعى از روايات [[سيوطى]] در تفسير الجلالين: عتر، ص287-304</ref> | ||