پرسمان قرآنی نماز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
#پرسشها و پاسخ‌هاى اثر حاضر از نظر محتوايى در يك سطح نيست به‌طورى‌كه مى‌توان گفت برخى از پرسشها ساده است مانند پرسش از معناى اقامه نماز<ref>متن كتاب، ص 28</ref> و بعضى متوسط است مانند اين پرسش كه «چرا جزئيات نماز در قرآن كريم ذكر نشده است؟»<ref>همان، ص 200</ref> و پرسش از حكمت عربى خواندن نماز<ref>همان، ص 219</ref> و برخى ديگر پيچيدگى و عمق بالايى دارد مانند پرسش از حكمت نماز در قرآن<ref>همان، ص 41- 43</ref> و همچنين پرسش از بى‌نيازى خدا از نماز و نيازمندى ما<ref>همان، ص 44</ref> | #پرسشها و پاسخ‌هاى اثر حاضر از نظر محتوايى در يك سطح نيست به‌طورى‌كه مى‌توان گفت برخى از پرسشها ساده است مانند پرسش از معناى اقامه نماز<ref>متن كتاب، ص 28</ref> و بعضى متوسط است مانند اين پرسش كه «چرا جزئيات نماز در قرآن كريم ذكر نشده است؟»<ref>همان، ص 200</ref> و پرسش از حكمت عربى خواندن نماز<ref>همان، ص 219</ref> و برخى ديگر پيچيدگى و عمق بالايى دارد مانند پرسش از حكمت نماز در قرآن<ref>همان، ص 41- 43</ref> و همچنين پرسش از بى‌نيازى خدا از نماز و نيازمندى ما<ref>همان، ص 44</ref> | ||
#نویسنده در پاسخ به اين پرسش كه «آيا اينكه گفته شده در حالت نماز تيرى را از پاى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] بيرون آوردند و حضرت متوجه آن نشد با اين مطلب كه ايشان در نمازش انگشترش را به فقير صدقه داد، منافات ندارد؟!» با ارائه توضيحاتى نوشته است كه شنيدن صداى سائل و كمك به او، توجه به غير خدا و خويشتن يا امور مادى نيست كه با حضور قلب منافات داشته باشد بلكه آن هم در واقع توجه به خداست. قلب پاک [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در برابر سائلان حسّاس بود و به نداى آنها پاسخ مى‌گفت. آن حضرت با اين كار، عبادتى را با عبادت ديگر آميخت و در حال نماز زكات داد كه هر دو براى خدا و در راه او بود، چون قبل از آنكه انفاق و صدقه به دست سائل برسد، به دست خدا ميرسد<ref>همان، ص 102- 104</ref> همچنين نویسنده در ادامه اين مطلب با توضيح در مورد سير و سفرهاى چهارگانه عرفانى، از قول استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] چنين افزوده است:... وقتى انجذاب كامل شد شخص در عين اينكه مشغول به خداست، مشغول به ماوراء هم هست؛ يعنى آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در همان حال، نه فقط اطرافش بلكه همه جهان را مى بيند.... چنين نيست كه از خدا غفلت كرده و به فقير پرداخته است بلكه آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در آن حال همه عالم را مى‌بيند از آن جمله است فقيرى كه درخواست كمك كرده است<ref>همان، ص 104- 105</ref> | #نویسنده در پاسخ به اين پرسش كه «آيا اينكه گفته شده در حالت نماز تيرى را از پاى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] بيرون آوردند و حضرت متوجه آن نشد با اين مطلب كه ايشان در نمازش انگشترش را به فقير صدقه داد، منافات ندارد؟!» با ارائه توضيحاتى نوشته است كه شنيدن صداى سائل و كمك به او، توجه به غير خدا و خويشتن يا امور مادى نيست كه با حضور قلب منافات داشته باشد بلكه آن هم در واقع توجه به خداست. قلب پاک [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در برابر سائلان حسّاس بود و به نداى آنها پاسخ مى‌گفت. آن حضرت با اين كار، عبادتى را با عبادت ديگر آميخت و در حال نماز زكات داد كه هر دو براى خدا و در راه او بود، چون قبل از آنكه انفاق و صدقه به دست سائل برسد، به دست خدا ميرسد<ref>همان، ص 102- 104</ref> همچنين نویسنده در ادامه اين مطلب با توضيح در مورد سير و سفرهاى چهارگانه عرفانى، از قول استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] چنين افزوده است:... وقتى انجذاب كامل شد شخص در عين اينكه مشغول به خداست، مشغول به ماوراء هم هست؛ يعنى آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در همان حال، نه فقط اطرافش بلكه همه جهان را مى بيند.... چنين نيست كه از خدا غفلت كرده و به فقير پرداخته است بلكه آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در آن حال همه عالم را مى‌بيند از آن جمله است فقيرى كه درخواست كمك كرده است<ref>همان، ص 104- 105</ref> | ||
#نویسنده در موارد اختلافى، پاسخ صحيح را مطرح كرده و ديگر اقوال و اختلافات را به‌صورت اجمالى اشاره كرده و وارد مباحث تفصيلى و نقد و بررسى آن نشده است<ref>همان، ص 28- 30</ref> گاه اشاره به منشأ و سبب پيدايش اختلاف كرده و بدون وارد شدن به مباحث اختلافى، نظر صحيح را توضيح داده است مانند اختلاف در | #نویسنده در موارد اختلافى، پاسخ صحيح را مطرح كرده و ديگر اقوال و اختلافات را به‌صورت اجمالى اشاره كرده و وارد مباحث تفصيلى و نقد و بررسى آن نشده است<ref>همان، ص 28- 30</ref> گاه اشاره به منشأ و سبب پيدايش اختلاف كرده و بدون وارد شدن به مباحث اختلافى، نظر صحيح را توضيح داده است مانند اختلاف در کیفیت انجام وضو<ref>همان، ص 142- 143</ref> و يا سجده بر خاک و استفاده از مهر در نماز<ref>همان، ص 226- 230</ref> | ||
#نویسنده براى آگاهى بيشتر خوانندگان كتاب حاضر، تعداد نه عنوان كتاب را در مورد حجاب به صورت اجمالى و با ذكر نام اثر و پديدآورنده‌اش معرفى كرده است<ref>همان، ص 153، پاورقى 2</ref> همچنين در جايى ديگر نام و نشان دو كتاب را در همين زمينه شناسانده است كه البته يك موردش تكرارى است و آن عبارت از كتاب «مسأله حجاب» استاد مطهرى است كه جزو همان نه كتاب آمده و در اينجا هم تكرار شده جز آنكه در اين مورد نام كتاب را به اشتباه «فلسفه حجاب» نوشته است!<ref>همان، ص 155، پاورقى 3</ref> | #نویسنده براى آگاهى بيشتر خوانندگان كتاب حاضر، تعداد نه عنوان كتاب را در مورد حجاب به صورت اجمالى و با ذكر نام اثر و پديدآورنده‌اش معرفى كرده است<ref>همان، ص 153، پاورقى 2</ref> همچنين در جايى ديگر نام و نشان دو كتاب را در همين زمينه شناسانده است كه البته يك موردش تكرارى است و آن عبارت از كتاب «مسأله حجاب» استاد مطهرى است كه جزو همان نه كتاب آمده و در اينجا هم تكرار شده جز آنكه در اين مورد نام كتاب را به اشتباه «فلسفه حجاب» نوشته است!<ref>همان، ص 155، پاورقى 3</ref> | ||
#نویسنده در پاسخ به اين پرسش كه «چرا كلمه قل هم جزء آيه و قرآن محسوب می‌شود؟» بر دو نكته مهم تأكيد كرده است: حضرت رسول(ص) هيچ‌گونه تغييرى در الفاظى كه بر ايشان وحى مى‌شد نمى‌داد و حتى كلمه «قل» را كه خطاب پروردگار متعال به او است، عيناً ذكر مى‌كرد و به همين دليل كلمه «قل» نيز جزو آيه محسوب مى‌شود<ref>همان، ص 216- 217</ref> | #نویسنده در پاسخ به اين پرسش كه «چرا كلمه قل هم جزء آيه و قرآن محسوب می‌شود؟» بر دو نكته مهم تأكيد كرده است: حضرت رسول(ص) هيچ‌گونه تغييرى در الفاظى كه بر ايشان وحى مى‌شد نمى‌داد و حتى كلمه «قل» را كه خطاب پروردگار متعال به او است، عيناً ذكر مى‌كرد و به همين دليل كلمه «قل» نيز جزو آيه محسوب مى‌شود<ref>همان، ص 216- 217</ref> | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۴
| پرسمان قرآنی نماز | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مرکز فرهنگ و معارف قرآن (تهيه کننده) شمس، سعید (نویسنده) |
| ناشر | سبط اکبر |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1385 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7936-49-4 |
| موضوع | نماز
نماز - پرسشها و پاسخها نماز - جنبه‌های قرآنی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 186 /ش8پ4 |
پرسمان قرآنى نماز يكى از مجموعه كتاب‌هاى با عنوان «پرسمان» است كه از سوى «مركز فرهنگ و معارف قرآن» و توسط سعيد شمس تدوين و گردآورى شده است. در اين اثر به‌صورت تحقيقى و تحليلى به برخى از پرسش‌هاى قرآنى در مورد اهميت، مقدمات و انواع و احكام نماز پاسخ داده است. مخاطبان عبارت از عموم اهل پژوهش هستند و پاسخها با استفاده از قرآن و تفاسير و ديگر آثار انديشمندان اسلامى و به‌صورت تفصيلى بيان شده است.
ساختار
كتاب حاضر از مقدمه مسئول مركز فرهنگ و معارف قرآن دفتر تبليغات اسلامى حوزه علمیه قم و همچنين مقدمه نویسنده و شش فصل به ترتيب ذيل تشكيل شده است: 1- كليات؛ 2- مقدمات نماز؛ 3- نمازهاى واجب؛ 4- برخى از مستحبات نماز؛ 5- نمازهاى مستحبى؛ 6- مباحث متفرقه. در اين اثر، شيوه بيان مباحث، پژوهشى و تحليلى و همراه با استناد به منابع معتبر قديم و جديد است. نویسنده از تعداد قابل توجهى از کتاب‌هاى علمى (45 عنوان) براى توليد كتاب حاضر استفاده كرده و آن را به قلمى شيوا و رسا نگارش نموده است.
گزارش محتوا
در مورد مباحث اين كتاب چند نكته گفتنى است:
- مسئول مركز فرهنگ و معارف قرآن دفتر تبليغات اسلامى حوزه علمیه قم در مقدمه‌اش توضيحاتى درباره گروه پاسخ به پرسشها و شبهات قرآنى وابسته به مركز مذكور، عرضه كرده و ويژگى‌هاى روشى اثر حاضر را اين چنين بيان كرده است: عطوفت، شيوايى، اتقان، سادگى، اختصار، استناد و نيز ارجاع پرسش‌گر به نوشته‌هاى قابل فهم و در دسترس، اصول مورد توجه در مسير شكل‌گيرى اين پاسخهاست[۱]
- نویسنده در مقدمه‌اش يادآور شده است كه اثر حاضر پاسخ به پرسش‌هاى اساسى و عمومى مربوط به نماز است كه از ميان انبوه پرسش‌هاى رسيده به گروه پاسخ به پرسشها و شبهات در مركز فرهنگ و معارف قرآن برگزيده شده‌اند. او افزوده است كه فقدان پيشينه تأليف کتاب‌ها يا مقالاتى با عنوان پرسش و پاسخ قرآنى در موضوع نماز باعث شد كه در تدوين، ترتيب و تبويب مباحث و سرفصل‌ها حتى‌الامكان از كتاب‌هاى فقهى پيروى كرده و كتاب را بر اساس پرسش‌هاى رسيده سامان دهد[۲]
- پرسشها و پاسخ‌هاى اثر حاضر از نظر محتوايى در يك سطح نيست به‌طورى‌كه مى‌توان گفت برخى از پرسشها ساده است مانند پرسش از معناى اقامه نماز[۳] و بعضى متوسط است مانند اين پرسش كه «چرا جزئيات نماز در قرآن كريم ذكر نشده است؟»[۴] و پرسش از حكمت عربى خواندن نماز[۵] و برخى ديگر پيچيدگى و عمق بالايى دارد مانند پرسش از حكمت نماز در قرآن[۶] و همچنين پرسش از بى‌نيازى خدا از نماز و نيازمندى ما[۷]
- نویسنده در پاسخ به اين پرسش كه «آيا اينكه گفته شده در حالت نماز تيرى را از پاى اميرالمؤمنين على(ع) بيرون آوردند و حضرت متوجه آن نشد با اين مطلب كه ايشان در نمازش انگشترش را به فقير صدقه داد، منافات ندارد؟!» با ارائه توضيحاتى نوشته است كه شنيدن صداى سائل و كمك به او، توجه به غير خدا و خويشتن يا امور مادى نيست كه با حضور قلب منافات داشته باشد بلكه آن هم در واقع توجه به خداست. قلب پاک حضرت على(ع) در برابر سائلان حسّاس بود و به نداى آنها پاسخ مى‌گفت. آن حضرت با اين كار، عبادتى را با عبادت ديگر آميخت و در حال نماز زكات داد كه هر دو براى خدا و در راه او بود، چون قبل از آنكه انفاق و صدقه به دست سائل برسد، به دست خدا ميرسد[۸] همچنين نویسنده در ادامه اين مطلب با توضيح در مورد سير و سفرهاى چهارگانه عرفانى، از قول استاد شهيد مطهرى چنين افزوده است:... وقتى انجذاب كامل شد شخص در عين اينكه مشغول به خداست، مشغول به ماوراء هم هست؛ يعنى آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در همان حال، نه فقط اطرافش بلكه همه جهان را مى بيند.... چنين نيست كه از خدا غفلت كرده و به فقير پرداخته است بلكه آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در آن حال همه عالم را مى‌بيند از آن جمله است فقيرى كه درخواست كمك كرده است[۹]
- نویسنده در موارد اختلافى، پاسخ صحيح را مطرح كرده و ديگر اقوال و اختلافات را به‌صورت اجمالى اشاره كرده و وارد مباحث تفصيلى و نقد و بررسى آن نشده است[۱۰] گاه اشاره به منشأ و سبب پيدايش اختلاف كرده و بدون وارد شدن به مباحث اختلافى، نظر صحيح را توضيح داده است مانند اختلاف در کیفیت انجام وضو[۱۱] و يا سجده بر خاک و استفاده از مهر در نماز[۱۲]
- نویسنده براى آگاهى بيشتر خوانندگان كتاب حاضر، تعداد نه عنوان كتاب را در مورد حجاب به صورت اجمالى و با ذكر نام اثر و پديدآورنده‌اش معرفى كرده است[۱۳] همچنين در جايى ديگر نام و نشان دو كتاب را در همين زمينه شناسانده است كه البته يك موردش تكرارى است و آن عبارت از كتاب «مسأله حجاب» استاد مطهرى است كه جزو همان نه كتاب آمده و در اينجا هم تكرار شده جز آنكه در اين مورد نام كتاب را به اشتباه «فلسفه حجاب» نوشته است![۱۴]
- نویسنده در پاسخ به اين پرسش كه «چرا كلمه قل هم جزء آيه و قرآن محسوب می‌شود؟» بر دو نكته مهم تأكيد كرده است: حضرت رسول(ص) هيچ‌گونه تغييرى در الفاظى كه بر ايشان وحى مى‌شد نمى‌داد و حتى كلمه «قل» را كه خطاب پروردگار متعال به او است، عيناً ذكر مى‌كرد و به همين دليل كلمه «قل» نيز جزو آيه محسوب مى‌شود[۱۵]
- نویسنده در پاسخ به اين پرسش كه «چرا نماز را به عربى مى‌خوانيم؟» نوشته است: به عربى خواندن نماز يكى از نشانه‌هاى جهانى بودن دين اسلام است كه همه انسان‌ها بايد در پيشگاه خداوند متعال با يك زبان تكلم كنند و اين رمز وحدت و نشانه يگانگى مسلمانان است. افزون بر اين خواندن نماز به يك صورت معين آن را از خطر تحريف و آميخته شدن به خرافات و مطالب بى‌اساس نگه مى‌دارد و به اين وسيله روح اين عبادت محفوظ مى‌ماند[۱۶]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب و فهرست منابع در انتهاى آن آمده است. غالب پاورقى‌هاى كتاب به صورت استنادى است و در آن نام و نشان سوره‌ها، آيات و روايات و يا مشخصات و شماره جلد و صفحه كتب ذكر شده است؛ البته نویسنده گاهى نيز پاورقى‌هاى توضيحى آورده است.
پانويس
- ↑ پيشگفتار مركز فرهنگ، ص 3- 8
- ↑ مقدمه مؤلف، ص 19- 22
- ↑ متن كتاب، ص 28
- ↑ همان، ص 200
- ↑ همان، ص 219
- ↑ همان، ص 41- 43
- ↑ همان، ص 44
- ↑ همان، ص 102- 104
- ↑ همان، ص 104- 105
- ↑ همان، ص 28- 30
- ↑ همان، ص 142- 143
- ↑ همان، ص 226- 230
- ↑ همان، ص 153، پاورقى 2
- ↑ همان، ص 155، پاورقى 3
- ↑ همان، ص 216- 217
- ↑ همان، ص 219
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.