۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
|||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==ولادت == | ==ولادت == | ||
«علامه سيد هاشم بحرانى» فرزند سيد سليمان حسينى بحرانى و معروف به «علامه بحرانى» در نيمه اول قرن يازدهم در روستاى كتكتان از توابع شهر توبلى كه پايتخت علمى و سياسى بحرين در آن عصر بود به دنيا آمد. گر چه تاريخ تولد وى به طور دقيق به دست نيامده است اما بر اساس برخى از | «علامه سيد هاشم بحرانى» فرزند سيد سليمان حسينى بحرانى و معروف به «علامه بحرانى» در نيمه اول قرن يازدهم در روستاى كتكتان از توابع شهر توبلى كه پايتخت علمى و سياسى بحرين در آن عصر بود به دنيا آمد. گر چه تاريخ تولد وى به طور دقيق به دست نيامده است اما بر اساس برخى از دلايل، تاريخ تولدش را بين سالهاى 1030 تا 1040ق ياد كردهاند. | ||
اين كشور از اولين دوران طلوع خورشيد اسلام هماره از پايگاههاى مستحكم مسلمانان بهويژه شيعيان جهان بوده و در طول | اين كشور از اولين دوران طلوع خورشيد اسلام هماره از پايگاههاى مستحكم مسلمانان بهويژه شيعيان جهان بوده و در طول تاريخ، فرزانگان، دانشمندان و فقهاى بسيارى از آن ديار برخاسته، خدمات بىشمارى نسبت به اسلام انجام دادهاند. | ||
پس از عراق و ايران، سومين و عظيمترين حوزه علميه شيعه در جهان اسلام، بحرين بوده است . «توبلى» شهر مركزى و حاكمنشين آن روز بحرين به سبب مركزيت سياسى و موقعيت علمى خود، شهرتى بسزا يافته بود. در آن ايام شيخ محمد بن ماجد بن مسعود | پس از عراق و ايران، سومين و عظيمترين حوزه علميه شيعه در جهان اسلام، بحرين بوده است . «توبلى» شهر مركزى و حاكمنشين آن روز بحرين به سبب مركزيت سياسى و موقعيت علمى خود، شهرتى بسزا يافته بود. در آن ايام شيخ محمد بن ماجد بن مسعود بحرانى، مرجعيت و رهبرى علمى و معنوى آن نواحى را به عهده داشت. | ||
موقعيت ممتاز فرهنگى، سياسى و جغرافيايى | موقعيت ممتاز فرهنگى، سياسى و جغرافيايى بحرين، متجاوزان و قدرتمندان زورگو را بر آن داشت تا هر بار با تهاجم به اين خطه پرحاصل، خسارات جانى و مالى بىشمارى به اهالى اين منطقه وارد سازند. اين تهاجمات، عرصه را بر علما و دانشمندان تنگ كرد بهطورىكه موجب مهاجرت آنان به كشورهاى همجوار بهويژه ايران و عراق گرديد. فرزندان محدث بحرانى از كسانى بودند كه در غائله سوم بحرين به ايران هجرت كرده، به اصفهان رفتند. | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
سيد بحرانى پس از چندى تحصيل در زادگاهش راهى نجف اشرف شد و از استادان آن حوزه استفاده فراوان برد و سالها بعد با رسيدن به مقام علمى و معنوى اجتهاد، بزرگ مرجع آن حوزه گشت. گرچه سال ورودش به | سيد بحرانى پس از چندى تحصيل در زادگاهش راهى نجف اشرف شد و از استادان آن حوزه استفاده فراوان برد و سالها بعد با رسيدن به مقام علمى و معنوى اجتهاد، بزرگ مرجع آن حوزه گشت. گرچه سال ورودش به نجف، به صورت دقيق مشخص نيست اما به يقين در سال 1063ق نزد استاد بزرگ نجف، فخرالدين طريحى به دانشاندوزى مشغول بوده است. او پس از چندى به زادگاهش بحرين بازگشت و بعد از رحلت شيخ محمد بن ماجد بحرانى عهدهدار منصب مرجعيت و رهبرى دينى و علمى مردم گرديد. | ||
علامه بحرانى كه فقيهى گرانمايه و صاحب تاليفات بسيار ارزشمندى در فقه، اصول، رجال و مانند آن بود زمانى از ادامه تحقيق و تاليف در فقه منصرف شد و به يكباره توجه ويژهاى نسبت به تدوين آثار اهل بيت(ع) پيدا كرد و با تمام توان و سرعت و دقت فراوان، به اين امر مهم پرداخت. | علامه بحرانى كه فقيهى گرانمايه و صاحب تاليفات بسيار ارزشمندى در فقه، اصول، رجال و مانند آن بود زمانى از ادامه تحقيق و تاليف در فقه منصرف شد و به يكباره توجه ويژهاى نسبت به تدوين آثار اهل بيت(ع) پيدا كرد و با تمام توان و سرعت و دقت فراوان، به اين امر مهم پرداخت. | ||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
شاگردان و راويان بسيارى از سيد هاشم بحرانى اجازه نقل حديث دريافت كردند كه به برخى از آنان اشاره مى شود: | شاگردان و راويان بسيارى از سيد هاشم بحرانى اجازه نقل حديث دريافت كردند كه به برخى از آنان اشاره مى شود: | ||
# شيخ محمد بن حسن حر | # شيخ محمد بن حسن حر عاملى، مؤلف كتاب «وسايل الشيعه» | ||
# شيخ محمود بن عبدالسلام المعنى | # شيخ محمود بن عبدالسلام المعنى | ||
# شيخ عبدالله بن على بن احمد بحرانى (متوفى 1148ق) | # شيخ عبدالله بن على بن احمد بحرانى (متوفى 1148ق) |
ویرایش