۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR07568.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
آثار بهجامانده از ابوسعيد همراه با آثار ديگر او - كه فقط نامى از آنها بهتصريح يا بهاشارت در آثار نويسندگان ديگر صوفيه آمده - حجم بسيارى را در بر نمىگيرد. به گزارش سزگين او علاوه بر كتاب الصدق - كه آربرى آن را تصحيح و ترجمه و در 1316ش / 1937 در لندن منتشر كرد - كتابهايى با عناوين «المسائل»، «معيار التصوف و ماهيتُه»، «الصفات»، «الضياء»، «الكشف و البيان»، «الفراغ»، «الحقايق» را نيز تأليف كرده بود، كه نسخههايى از آنها موجود است. پنج كتاب اخير را قاسم سامرايى در 1346ش، در بغداد به چاپ رساند. در كنار اين آثار، از كتاب «السّر»، كتاب «درجات المريدين»، «أدب الصلاة» و جز آنها در آثار برخى صوفيان ياد شده كه به دست ما نرسيده است. «الصدق» كتاب تعليمى كوچكى براى مبتديان است كه خرّاز در آن تعاليم زاهدانه رايج در زمان خود را با تكيه بر چند مفهوم اساسى مثل صدق، صبر و اخلاق آورده است. او در كتاب «الضياء» به سبكى فشرده و مبهم، هفت مرتبه كسانى كه آنها را اهل تيهوهيّه و حيروريّه (گمگشتگان و حيرانان) مىنامد، وصف كرده است. كتاب «الكشف و البيان» در اثبات برترى مقام نبوت بر ولايت است و «الفراغ» حاصل تلاش خرّاز در توضيح تجربه عرفانى، استخراج مبانى انسانشناختى آن و پيوند اين تجربهها با ساختار روانى انسانهاست. | آثار بهجامانده از ابوسعيد همراه با آثار ديگر او - كه فقط نامى از آنها بهتصريح يا بهاشارت در آثار نويسندگان ديگر صوفيه آمده - حجم بسيارى را در بر نمىگيرد. به گزارش سزگين او علاوه بر كتاب الصدق - كه آربرى آن را تصحيح و ترجمه و در 1316ش / 1937 در لندن منتشر كرد - كتابهايى با عناوين «المسائل»، «معيار التصوف و ماهيتُه»، «الصفات»، «الضياء»، «الكشف و البيان»، «الفراغ»، «الحقايق» را نيز تأليف كرده بود، كه نسخههايى از آنها موجود است. پنج كتاب اخير را قاسم سامرايى در 1346ش، در بغداد به چاپ رساند. در كنار اين آثار، از كتاب «السّر»، كتاب «درجات المريدين»، «أدب الصلاة» و جز آنها در آثار برخى صوفيان ياد شده كه به دست ما نرسيده است. «الصدق» كتاب تعليمى كوچكى براى مبتديان است كه خرّاز در آن تعاليم زاهدانه رايج در زمان خود را با تكيه بر چند مفهوم اساسى مثل صدق، صبر و اخلاق آورده است. او در كتاب «الضياء» به سبكى فشرده و مبهم، هفت مرتبه كسانى كه آنها را اهل تيهوهيّه و حيروريّه (گمگشتگان و حيرانان) مىنامد، وصف كرده است. كتاب «الكشف و البيان» در اثبات برترى مقام نبوت بر ولايت است و «الفراغ» حاصل تلاش خرّاز در توضيح تجربه عرفانى، استخراج مبانى انسانشناختى آن و پيوند اين تجربهها با ساختار روانى انسانهاست. | ||
== منابع مقاله | == منابع مقاله== | ||
ویرایش