جزایری، محمدجعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|جزایری (ابهام زدایی)}} | |||
'''سيد محمدجعفر بن محمدعلى جزايرى مروج''' (1288-1378ش)، از علمای بنام و طراز اول استان خوزستان | '''سيد محمدجعفر بن محمدعلى جزايرى مروج''' (1288-1378ش)، از علمای بنام و طراز اول استان خوزستان | ||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۳۰
| نام | جزایری، محمد جعفر |
|---|---|
| نامهای دیگر | آیتالله مروج
جزایری ال‍ش‍وش‍ت‍ری، محمد جعفر بن محمد ع‍ل‍ی جزایری ال‍م‍روج، محمد جعفر مروج م‍وس‍وی ال‍ج‍زای‍ری ال‍ش‍وش‍ت‍ری، محمد جعفر بن محمد ع‍ل‍ی |
| نام پدر | محمدعلی |
| متولد | 1288 ش |
| محل تولد | شوشتر |
| رحلت | 1378 ش یا 1420 ق |
| اساتید | آيت‌اللّه سيد ابوالحسن اصفهانى
آيت‌اللّه آقا ضياء‌الدين عراقى |
| برخی آثار | نظره فی الحقوق، احکامها و اقسامها |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00220AUTHORCODE |
سيد محمدجعفر بن محمدعلى جزايرى مروج (1288-1378ش)، از علمای بنام و طراز اول استان خوزستان
ولادت
در سال 1328ق در خانواده‌اى اهل علم و تقوا و از سلالة پاک عترت رسول اكرم(ص) در شهر شوشتر ديده به جهان گشود.
سيد نعمت‌اللّه جزائرى جد بزرگ وى، از شاگردان علامه مجلسى و صاحب كتاب روايى «الأنوار النعمانية» است. پدر وى، سيد محمد على نيز دانشمندى فاضل و شخصيتى جليل و مورد احترام مردم بود (1297 - 1356ق).
تحصیلات
سيد محمد جعفر علوم مقدماتى را در زادگاه خود، شوشتر، در محضر پدر دانشمند خود فرا گرفت. پس از آن، از محضر اديب بزرگ، سيد على اصغر بن حسین طبيب شوشترى جزائرى (متوفى 1348ق) بهره برد.
وى سپس به نجف اشرف مهاجرت كرد تا از محضر علماى آن حوزه بزرگ نيز بهره‌مند گردد و در آنجا به مقام رفيع اجتهاد نايل آمد.
آيت‌اللّه سيد محمد جعفر مروج مدتى در حوزه علميّه نجف اشرف به تدريس و تأليف پرداخت. وى در آن حوزه به علم و تقوا مشهور بود و بسيار مورد احترام علما و فضلاى نجف بود، تا آنكه شرايط سخت زندگى در حوزه علميه نجف كه ناشى از فشارهاى حكومت عراق بود او را مجبور به مهاجرت به ايران كرد.
وى ابتدا به شهر اهواز رفت و بسيار مورد استقبال مردم و علماى آن شهر قرار گرفت. مدتى در شهر اهواز به بحث و درس و تبليغ معارف دين در ميان مردم پرداخت، تا آنكه جنگ تحميلى عراق عليه ايران آغاز گشت و شهر اهواز مورد هجوم قرار گرفت و ايشان مجبور به ترك اهواز و مهاجرت به شهر علم و دانش و حرم اهل‌بيت(ع)، شهر مقدس قم شد و در آن حوزه مشغول به درس و بحث گرديد.
اساتید
آیتالله مروج از محضر علماى بزرگ عصر خود بهره برده است كه از آن جمله هستند:
- پدرش آيت‌اللّه سيد محمد على مروج جزائرى؛
- اديب سيد على اصغر بن حسین طبيب شوشترى جزائرى؛
- آيت‌اللّه آقا ضياء‌الدين عراقى؛
- آيت‌اللّه سيد ابوالحسن اصفهانى؛
- آيت‌اللّه سيد عبدالهادى شيرازى؛
- آيت‌اللّه سيد محسن حكيم.
وفات
سرانجام حضرت آيت‌اللّه سيد محمد جعفر جزائرى، پس از عمرى خدمت به اسلام و مسلمين و تحصيل و تدريس علوم و معارف اهل‌بيت(ع) در سال 1420ق (1378ش) در شهر مقدس قم ديده از جهان فرو بست و روحش به ارواح پاک علما و صلحا پيوست.
آثار
از جمله آثار اوست:
- منتهى الدراية في توضيح الكفاية؛
- حاشية مناسك الشيخ النائيني؛
- حاشية العروة الوثقی؛
- حديث لا تعاد؛
- رسالة في تحديد الوطن الشرعي؛
- العدالة؛
- التقية؛
- نتائج الأفكار في الأصول؛
- هداية الأنام في الفروع الفقهية؛
- ينابيع الفقه في الصلاة؛
- رسالة في حرمة حلق اللحية.