جادالمولی، محمد احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن احمد جاد المولی''' ادیب، دانشمند و مؤلف مصری، سربازرس وزارت فرهنگ، بازرس و ناظر فرهنگستان زبان عربی | '''محمد بن احمد جاد المولی''' (1300-1363ق)، ادیب، دانشمند و مؤلف مصری، سربازرس وزارت فرهنگ، بازرس و ناظر فرهنگستان زبان عربی | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
نسخهٔ ۲۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۸
| نام | جادالمولي، محمد احمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | محمد احمد جاد ال‍م‍ول‍ي
محمد جاد ال‍م‍ول‍ي |
| نام پدر | احمد |
| متولد | 1300ق (1883م) |
| محل تولد | بردون الاشراف، مرکز بنی مزار در استان منیا مصر |
| رحلت | 1363ق/ 1944م قاهره |
| اساتید | |
| برخی آثار | قصه‌های قرآن |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04532AUTHORCODE |
محمد بن احمد جاد المولی (1300-1363ق)، ادیب، دانشمند و مؤلف مصری، سربازرس وزارت فرهنگ، بازرس و ناظر فرهنگستان زبان عربی
ولادت
جاد المولى در 1300ق (1883م) زاده شد،[۱]. محل ولادت او را بردون الاشراف، مرکز بنی مزار در استان منیا مصر ذکر کرده‌اند.
هنوز ده سال نداشت که قرآن را حفظ بود و به تعلیم و تعلم پرداخت.
او برای تحصیل در الازهر به قاهره رفت و به دار العلوم رفت. زندگی اجتماعی و علمی خود را با تدریس آغاز کرد.
در سال 1907 بورسیه آموزش و پرورش گرفت و به انگلستان رفت و دانشجوی دانشگاه ریدینگ انگلستان گردید،
او در فاصله سال‌های 1910 تا 1913م در دانشگاه آکسفورد تدریس کرد. اقامت در غرب، بی‌تردید سبب آشنایی او با دانش‌ها و فرهنگ غربی شد. او سپس به مصر بازگشت.
در سال 1916 او برای کار در دیوان عالی سلطنتی انتخاب گردید و عنوان بیگ را به او اعطا شد.
سپس در سال 1922م به عنوان بازرس زبان عربی در وزارت آموزش و پرورش منصوب شد، سپس به عنوان ناظر کلی مجمع فؤاد اول برای زبان عربی به مدت دو سال از سال 1934م گردید، او در سال 1938م به عنوان عضو شورای عالی خانه کتاب مصر منصوب گردید. وی تا زمان مرگش در سال 1363 ق / 1944 میلادی در وزارت آموزش و پرورش به عنوان اولین بازرس فعالیت می کرد.
افزون بر این، وی استاد علم اخلاق در دانشکده اصول‌الدین دانشگاه الازهر بود و کتاب «الأخلاق و الفضائل الإسلامیة» را برای دانشجویان آن دانشکده تألیف کرد. این کتاب در قاهره در چاپخانه الارشاد به چاپ رسیده است.[۲].
وفات
وی در قاهره درگذشت. در برخی منابع، سال درگذشت او را 1363ق/ 1944م و برخی نیز 1947م دانسته‌اند[۳].
آثار
آثار چاپی او عبارتند از:
- انصاف عثمان.
- الخُلُق الكامل. در 4 مجلد، مرجعی بسیار مهم در موضوع اخلاق و فلسفه آن و جز آن‌هاست. مؤلف گاه آراء دانشمندان شرق و غرب را آورده و نقد کرده است. گزیده‌ای از این کتاب توسط یوسف علی بدیوی در یک جلد با عنوان «الخلق الإسلامي الكامل» در بیروت و دمشق (1999م) منتشر شده است.
- دستور الأفراد و الأمم في سنن سيد العرب و العجم.
- محمد(ص) المَثَل الكامل. این کتاب به بیان سیره زندگی پیامبر(ص) از تولد تا رحلت و مناقب و اخلاق نیکوی آن حضرت می‌پردازد. شیفتگی فراوان و ایمان راسخ مؤلف به پیامبر(ص) در این اثر کاملاً آشکار است. محمود شهابی در 1318ش آن را به فارسی ترجمه و با عنوان «عظمت محمد(ص)» منتشر کرده است.[۴]
جاد المولى در تألیف این کتاب‌ها نیز همکاری داشته است:
- أيام العرب في الجاهلية. این اثر تاریخی و ادبی، شامل وصف بیشتر جنگ‌های جاهلی و چند جنگ در صدر اسلام است.
- قصص العرب. این اثر چهار جلدی بر تعریف کلی داستان مبتنی است و تصویر روشنی از زندگی فکری، دینی و اخلاقی عرب‌ها را به دست می‌دهد.
- قصص القرآن. این اثر توسط مصطفى زمانی به فارسی ترجمه و منتشر شده است.
- مهذب رحلة ابن بطوطة. این اثر دو جلدی با همکاری احمد عوامری و با موضوع سفرنامه ابن‌بطوطه، برای سنین و سطوح مختلف تحصیلی نوشته شده است.[۵].
از دیگر آثار او عبارتند از: «انشقاق القمر معجزة لسيد البشر» و شرح «المزهر» سیوطی[۶].
پانویس
منابع مقاله
نظری منظم، هادی، «دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی» زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج17، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.