زرینکوب، عبدالحسین: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'جلال الدین' به 'جلالالدین') |
|||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[بامداد اسلام]] | |||
[[دو قرن سکوت]] | |||
[[از کوچه رندان]] | [[از کوچه رندان]] | ||
[[سر نی، نقد و شرح تحلیلی و تطبیقی مثنوی]] | [[سر نی، نقد و شرح تحلیلی و تطبیقی مثنوی]] | ||
[[تاریخ در ترازو]] | [[تاریخ در ترازو]] | ||
خط ۹۲: | خط ۹۴: | ||
[[گزیدهای از داستانهای مثنوی و غزلهای شمس تبریزی جلالالدین محمد مولوی]] | [[گزیدهای از داستانهای مثنوی و غزلهای شمس تبریزی جلالالدین محمد مولوی]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۶
نام | زرینکوب، عبدالحسین |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1301 ش |
محل تولد | |
رحلت | 1378 ش |
اساتید | |
برخی آثار | تصوف ايرانی در منظر تاريخی آن |
کد مؤلف | AUTHORCODE00929AUTHORCODE |
دكتر عبدالحسين زرينكوب، در 27 اسفند ماه سال 1301ش، در شهرستان بروجرد به دنيا آمد و در خانوادهاى اهل علم و ورع تربيت يافت.
تحصیلات
دوران ابتدايى را در سال 1307ش، در بروجرد از مدرسه «كمال» آغاز كرد و دوره متوسطه را در مدرسه «اعتضاد» ادامه داد. در كنار تحصيل در مدارس جديد، با ترغيب پدرش همزمان به تحصيل علوم دينى در «حوزه علميه بحر العلوم» پرداخت.
در سال 1319، تحصيلات دبيرستانى را در رشته ادبى به پايان برد. در سال 1324 در رشته ادبيات دانشگاه تهران با رتبه اول پذيرفته شد و در سال 1327 بهعنوان دانشجوى رتبه اول، فارغالتحصيل شد و يك سال بعد، دكتراى ادبيات فارسى را در همان دانشگاه آغاز نمود. در سال 1334، تحصيلات دانشگاهى خود را با رسالهاى با عنوان نقد الشعر، تاريخ و اصول آن به پايان برد. در سال 1335، بهعنوان دانشيار دانشكده علوم معقول و منقول به تدريس تاريخ اسلام، تاريخ كلام و مجادلات فرق، تاريخ اديان، تاريخ علوم و تاريخ تصوّف اسلامى مشغول شد. پس از اخذ رتبه استادى دانشگاه تهران در سال 1339 در دانشكده الهيات و معارف اسلامى، دانشكده ادبيات، دوره دكترى دانشگاه تهران و دانشسراى عالى تهران به تدريس پرداخت.
مسافرتهاى متعدد علمى، مطالعاتى و تحقيقى به كشورهاى اروپايى، آمريكايى و آسيايى انجام داد و سالى چند را هم بهعنوان استاد ميهمان در آمريكا به تدريس پرداخت. حوزه مطالعاتى استاد را درعرصههاى تاريخ، فلسفه، ادبيات، تصوّف، عرفان، تاريخ اديان، آشنايى با معارف قديم و جديد، علوم اسلامى و روشهاى تحقيق نوين و تسلط به زبانهاى زنده دنيا مىتوان دانست.
آثار
ايشان آثار متعدد ادبى، عرفانى و تاريخى را از خود بهجا گذاشت كه در زمينه آثار تاريخى مىتوان 22 اثر را شمرد، از جمله: «دو قرن سكوت»، «تاريخ ايران بعد از اسلام»، «بامداد اسلام»، «كارنامه اسلام»، «تاريخ در ترازو»، «تاريخ مردم ايران» و «روزگاران ايران». همچنين مقالات متعدد ادبى، عرفانى و تاريخى نيز در نشريات معتبر علمى از ايشان چاپ شده كه از آن ميان، به «چند كلمه از تاريخ»، «فرمانروايى ايرانيان بر يمن»، «نقد و بررسى در باب مآخذ تاريخ ايران بعد از اسلام»، «مصاحبه با تاريخ»، «درباره تاريخ» و «تاريخنگرى يا تاريخنگارى» مىتوان اشاره كرد. آثار ديگر وى عبارت است از: «از كوچه رندان»، «سر نى»، «مقدمه بر ديوان پروين اعتصامى»، «صداى بال سيمرغ»، «دو رساله درباره انقلاب مشروطيت»، «تصوف ايرانى در منظر تاريخى آن»، «پير گنجه در جستوجوى ناكجاآباد»، «پلهپله تا ملاقات با خدا»، «ارزش ميراث صوفيه»، «جستوجو در تصوف ايران»، «با كاروان انديشه»، «نامورنامه» و «يادداشتها و انديشهها».
وفات
دكتر زرينكوب، پس از عمرى تلاش علمى در زمينه تدريس، تحقيق و تصنيف، در سن 77 سالگى در سال 1378ش، دار فانى را وداع گفت.
وابستهها
سر نی، نقد و شرح تحلیلی و تطبیقی مثنوی
صدای بال سیمرغ درباره زندگی و اندیشه عطار
دو رساله درباره انقلاب مشروطيت ايران از ابوالقاسم خان ناصر الملک و محمد آقا ايرواني
پير گنجه در جستجوي ناکجا آباد، درباره زندگی، آثار و انديشه نظامي
پله پله تا مقلاقات با خدا (درباره زندگی، انديشه و سلوک مولانا جلالالدين رومي)
تاريخ مردم ايران: کشمکش با قدرتها
با کاروان اندیشه: مقالات و اشارات در زمینه اندیشه و اخلاق
نامور نامه: درباره فردوسي و شاهنامه
يادداشتها و انديشهها: از مقالات، نقدها و اشارات
گزیدهای از داستانهای مثنوی و غزلهای شمس تبریزی جلالالدین محمد مولوی