ايضاح الفتوی في شرح العروة الوثقی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[محمدی تاکندی قزوینی، علی]] (نویسنده) | [[محمدی تاکندی قزوینی، علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ي4 ع40282 183/5 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE35514AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE35514AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| شابک = | | شابک =978-964-465-273-8 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =30425 | ||
| کتابخوان همراه نور =35514 | | کتابخوان همراه نور =35514 | ||
| کد پدیدآور = 21925 | | کد پدیدآور = 21925 | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: | [[رده: فقه و اصول]] | ||
[[رده: فقه مذاهب]] | |||
[[رده: | [[رده: فقه شیعه]] | ||
[[رده:اردیبهشت(99)]] | |||
[[رده: | |||
[[رده: | |||
[[رده: |
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۵
ايضاح الفتوی في شرح العروة الوثقی | |
---|---|
پدیدآوران | یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم (نويسنده) محمدی تاکندی قزوینی، علی (نویسنده) |
ناشر | دارکتب الاسلامی |
مکان نشر | ايران - قم |
سال نشر | 2011م/1432ق |
شابک | 978-964-465-273-8 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ي4 ع40282 183/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إيضاح الفتوی في شرح العروة الوثقی، شرحی است بر بخش «الاجتهاد و التقليد» از کتاب «العروة الوثقی» سید محمدکاظم یزدی (متوفی 1337ق)، توسط آیتالله علی محمدی تاکندی قزوینی (معاصر).
کتاب با مقدمه شارح آغاز شده که در آن، از تاریخ اجتهاد و تقلید، لوازم اجتهاد، برخی مسائل تربیتی و اخلاقی، نه کتاب روایی شیعه (کتب اربعه حدیثی، وافي، وسائل الشیعه، بحار، مستدرک وسائل و جامع احادیث شیعه) و صحاح سته اهل سنت، ائمه چهارگانه اهل سنت، هفت طبقه رجال شیعه (طبقات مذکور، قدری با طبقات رایج در رجال شیعه متفاوت است) و مراحل هفتگانه اجتهاد سخن به میان آمده است. لازم به ذکر است که معرفی کتب و اشخاص مذکور بهصورت مختصر صورت گرفته است.
ایشان درباره تاریخچه اجتهاد میگوید: به اعتقاد شیعه، اجتهاد به معنای اصطلاحی در زمان پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) واقع نشده؛ زیرا معصومین به تصریح قرآن از علم حضوری و لدنی بهرهمند بودهاند و به اصحاب خویش کیفیت تطبیق فروع بر اصول قرآنی را یاد دادهاند.
اولین کسی که علم اجتهاد و استنباط در عصر غیبت کبری را تدوین نمود، محمد بن احمد بن جنید بود که دو کتاب به نامهای «تهذيب الشيعة» و «الأحمدي في الفقه المحمدي» را نگاشت. او این دو کتاب را از اصول «اربعمائه» اقتباس نمود[۱].
شارح، موضع استاد خویش، امام خمینی(ره) را نسبت به اجتهاد چنین بیان کرده است: ایشان معتقدند: «إن الاجتهاد كان متداولاً في عصر الأئمة و يدل عليه أخبار كثيرة و مستفيضة؛ كقول محمد بن إدريس في آخر السرائر نقلا عن كتاب هشام بن سالم عن أبيعبدالله(ع) أنه قال: إنما علينا أن نلقي عليكم الأصول و عليكم أن تفرعوا و عن الإمام الرضا(ع) أنه قال: «علينا إلقاء الأصول و عليكم التفريع و...».
وی سپس خلاصه بحث را چنین ارائه میدهد: از آنچه بیان شد از آیات کریمه و روایات شریفه مستفیضه که تعداد آنها به بیش از پانصد روایت میرسد (طبق آنچه از آیتالله بروجردی نقل شده)، مراد از اجتهاد، آگاهی مکلفین از تکلیف و وظیفه خود از طریق ادله است و این چیزی نیست مگر اجتهاد مصطلحی که به آن اشاره شد[۲].
شارح، لوازم اجتهاد را سه چیز دانسته: استقصای ادله اجتهادی، تسلط کامل بر قواعد کلی اصولی (ادله فقاهتی) و آشنایی با اقوال علما در هر مسئله فقهی[۳].
شارح بابت این شرح، یک سال و نیم زحمت کشیده و آن را در سال 1374ش، به پایان رسانده است. ایشان در این کتاب، 72 مسئله را شرح داده است[۴].
روش وی چنین است که مسئلهای از مسائل کتاب عروه را ذکر میکند، سپس بخشهایی از آن مسئله را که نیاز به توضیح و شرح دارد، توضیح میدهد. بسیاری از توضیحات شارح با لفظ «أقول» آغاز شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.