تقیالدین کاشی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:اردیبهشت(99)]] | |||
نسخهٔ ۲۳ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۷
| نام | تقیالدین كاشی، محمد بن علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ت‍ق‍ی کاشی
ح‍س‍ی‍ن‍ی کاشانی، محمد بن علی ذکری، تقیالدین محمد کاشانی، تقیالدین محمد کاشانی، محمد بن علی م‍ی‍ر ت‍ذک‍ره م‍ی‍ر تقیالدین ذکری، محمد بن علی |
| نام پدر | علی |
| متولد | ح ۹۴۶ |
| محل تولد | کاشان |
| رحلت | 1016 ق |
| اساتید | محتشم كاشانى |
| برخی آثار | خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش کاشان) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06373AUTHORCODE |
مير تقى‌الدين محمد کاشانی (ح ۹۴۶ـ ح۱۰۱۶ق) فرزند شرف‌الدين على حسینى كاشانى، معروف به «مير تذكره» و متخلص به «ذکری»، شاعر، ادیب دوره صفوی و مؤلف یکی از تذکره‌های مهم شاعران پارسی‌گوی است. او از شاگردان محبوب محتشم کاشانی بود،
ولادت
در كاشان زاده شد و «ذكرى» تخلص مى‌كرد.
تحصیلات
بالندگى و تحصيلاتش در همان كاشان بوده و نزد «حسان العجم»، محتشم كاشانى، رموز شاعرى و معلومات ادبى را فراگرفته و بر حسب درخواست استادش ديوان او را گردآورى و مرتب كرده است.
سفرهاى او در سال 987 به اصفهان و در 990 به عتبات و در 1010 به همدان بوده است كه در هر سفر به ملاقات شاعران هم موفق مى‌گشته و بيشتر شهرت او مديون كتاب «خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار» است كه مجموعه‌اى بزرگ و مشتمل بر اشعار فراوان است، اما مقدار شعر خود او كم مى‌باشد. وى در سفر اصفهان با امير جلال‌الدين حسین و در سفر همدان با علامه عبدالباقى شكوهى ملاقات كرده و با ناطقى استرآبادى در سفر عتبات همراه بوده است. برخى از پژوهندگان از كوچيدن او به هند و تقديم كتابش به ابراهیم عادل‌شاه بيجارى سخن گفته‌اند كه درست نيست. وى در بين سال‌هاى 1024 و 1022 وفات نمود و از مندرجات كتاب مزبور برمى‌آيد كه تا سال 1016 در قيد حيات بوده است.
آثار
- خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار؛
- مجمع القصايد (مشتمل بر قصيده‌هائى كه مؤلف از متقدمان براى تذكر خود برگزيده است. در پنج جلد)؛
- تدوين ديوان محتشم؛
- مآثر الخضرية (در شرح حال و آثار خضراى نهاوندى، حاكم كاشان و روزگار شاعر).
منابع مقاله
مقدمه خلاصة الأشعار و زبدة الأفكار (بخش كاشان)، ص22 و 23، به قلم عبدالعلى اديب برومند.